Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Antygona
Na liście 100 najwybitniejszych pisarzy wszech czasów, stworzonej przez Daniela Burt’a, Sofokles zajmuje trzynaste miejsce. Nie jest to bynajmniej pozycja pechowa. Znalazł się przed takimi geniuszami pióra, jak Fiodor Dostojewski, Eurypides czy Molier.
Burt uzasadnił swój wybór tego antycznego twórcy słowami: „W rozważaniach o roli i znaczeniu trzech wielkich tragików greckich Ajschylos jest postrzegany najczęściej jako wielki odkrywca, Eurypides zaś jako obrazoburca i samotnik. Lecz to Sofokles zajmuje centralne miejsce jako genialny technik, mistrz klasycznej formy tragedii. On właśnie dokonał syntezy etycznych i religijnych fascynacji Ajschylosa z psychologiczną głębią Eurypidesa, spajając je w wielką, spełnioną sztukę”.
Kalendarium życia Sofoklesa najbardziej reprezentatywnej postaci swego wieku, uważanej za Homera tragedii:
· Przychodzi na świat w gminie Kolonos w Attyce, nieopodal Aten w 496 roku p.n.e., czyli w okresie wzrostu politycznej i kulturalnej wielkości polis.
· Dorasta w bogatej rodzinie kupieckiej.
· Źródła podają, że jego ojciec był rzemieślnikiem, inne że właścicielem niewielkiego warsztatu produkującego broń, a jeszcze inne, że nożownikiem.
· Do siódmego roku życia mały Sofokles pozostaje pod opieką kobiet, spędzając czas na zabawie i słuchaniu opowieści o mitycznych bohaterach.
· Gdy kończy sześć lat, przechodzi – tak jak inni ateńscy chłopcy - pod opiekę mężczyzn (jest to początek jego właściwej edukacji).
· Uczono go według greckiego ideału kalokagathii, czyli spójnego łączenia przymiotów duchowych i cielesnych.
· Poznaje tajemnice muzyki, tańca, gimnastyki, dorobek wielkich poetów.
· W wieku szesnastu lat – jako wyróżniający się artysta liryk i tancerz - przewodzi chórowi młodzieży podczas obchodów zwycięstwa Aten nad Persami w bitwie pod Salaminą (początek ateńskiego „złotego wieku”).
· W dalszych latach jest skarbnikiem ateńskiego imperium (Związku Delijskiego), przewodniczącym komisji zarządzającej kasą Ateńskiego Związku Morskiego i dyplomatą, a zarazem aktorem oraz twórcą dramatów.
· Dwukrotnie dowodzi armią, jest strategiem (jeden z dziesięciu wybieranych na rok dowódców wojskowych).Sofokles - kalendarium życia
Autor: Karolina MarlgaNa liście 100 najwybitniejszych pisarzy wszech czasów, stworzonej przez Daniela Burt’a, Sofokles zajmuje trzynaste miejsce. Nie jest to bynajmniej pozycja pechowa. Znalazł się przed takimi geniuszami pióra, jak Fiodor Dostojewski, Eurypides czy Molier.
Burt uzasadnił swój wybór tego antycznego twórcy słowami: „W rozważaniach o roli i znaczeniu trzech wielkich tragików greckich Ajschylos jest postrzegany najczęściej jako wielki odkrywca, Eurypides zaś jako obrazoburca i samotnik. Lecz to Sofokles zajmuje centralne miejsce jako genialny technik, mistrz klasycznej formy tragedii. On właśnie dokonał syntezy etycznych i religijnych fascynacji Ajschylosa z psychologiczną głębią Eurypidesa, spajając je w wielką, spełnioną sztukę”.
Kalendarium życia Sofoklesa najbardziej reprezentatywnej postaci swego wieku, uważanej za Homera tragedii:
· Przychodzi na świat w gminie Kolonos w Attyce, nieopodal Aten w 496 roku p.n.e., czyli w okresie wzrostu politycznej i kulturalnej wielkości polis.
· Dorasta w bogatej rodzinie kupieckiej.
· Źródła podają, że jego ojciec był rzemieślnikiem, inne że właścicielem niewielkiego warsztatu produkującego broń, a jeszcze inne, że nożownikiem.
· Do siódmego roku życia mały Sofokles pozostaje pod opieką kobiet, spędzając czas na zabawie i słuchaniu opowieści o mitycznych bohaterach.
· Gdy kończy sześć lat, przechodzi – tak jak inni ateńscy chłopcy - pod opiekę mężczyzn (jest to początek jego właściwej edukacji).
· Uczono go według greckiego ideału kalokagathii, czyli spójnego łączenia przymiotów duchowych i cielesnych.
· Poznaje tajemnice muzyki, tańca, gimnastyki, dorobek wielkich poetów.
· W wieku szesnastu lat – jako wyróżniający się artysta liryk i tancerz - przewodzi chórowi młodzieży podczas obchodów zwycięstwa Aten nad Persami w bitwie pod Salaminą (początek ateńskiego „złotego wieku”).
· W dalszych latach jest skarbnikiem ateńskiego imperium (Związku Delijskiego), przewodniczącym komisji zarządzającej kasą Ateńskiego Związku Morskiego i dyplomatą, a zarazem aktorem oraz twórcą dramatów.
· Rozpoczyna pisarską karierę w 468 roku p.n.e. Mając dwadzieścia osiem lat, pokonuje wówczas Ajschylosa i zdobywa pierwszą nagrodę w dorocznych Wielkich Dionizjach (zawodach dramaturgicznych).
· Mając ponad osiemdziesiąt lat – w 413 roku p.n.e. – zostaje mianowanym specjalnym komisarzem do zbadania przyczyn militarnej klęski Aten na Sycylii.
· Pełni również funkcje świeckiego kapłana w kulcie lokalnego bóstwa Alcona i Asklepiosa (boga lekarza).
· Zakłada towarzystwo literackie.
· Utrzymuje kontakty z Ionem z Cios, Herodotem, Peryklesem czy Archelaosem.
· Jest wytworny, wymowny i dowcipny, a współcześni postrzegają go jako „męża odznaczającego się powszechnie podziwianymi cnotami umiaru i powagi”.
· Nosi przydomek „Pszczoła” z racji swej „miodopłynnej” wymowy (był to największy komplement).
· Umiera w 406 roku p.n.e., mając dziewięćdziesiąt lat (za dwa lat potęga Aten upadnie, co będzie konsekwencją zwycięstwa Sparty).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies