Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Nienawidzący piękna i odwagi, „mały, zły człowieczek” po odprawieniu wszystkich czarodziejskich zaklęć kazał baronom zaprowadzić się przed oblicze króla. Poradził Markowi natychmiastowy, fikcyjny, tygodniowy wyjazd na dalekie polowanie, zapewniając: „Możesz mnie powiesić na widłach, jeśli tej nocy jeszcze nie usłyszysz, jakie pogwarki wiedzie Tristan z królową”. Król, wbrew sercu, usłuchał rady karła.

Gdy zapadła noc, zostawił łowczych w lesie, a sam, wziąwszy karła za siebie na siodło, wrócił do Tyntagielu. Przez znane tylko sobie wejście wszedł do sadu, gdzie karzeł zaprowadził go pod wielką sosnę. Ulegając namowom Frocyna, wdrapał się na gałąź, zabierając ze sobą łuk i strzały i odprawiając karła. Nie czekał długo samotnie. Ukryty w gałęziach, ujrzał szybko siostrzeńca skaczącego przez ostre pale. Tristan, po przybyciu pod drzewo, rzucił w wodę wióry i gałązki. To tylko uratowało podglądanego młodzieńca: „kiedy rzucając je nachylił się nad źródłem, ujrzał odbity w wodzie obraz króla”. Niestety, pomykających gałązek nie udało się już zatrzymać…

Po chwili nadeszła Izolda, nieświadoma obecności swego małżonka. Zastała ukochanego siedzącego nieruchomo, a wśród gałęzi usłyszała: „szelest grotu napinającego cięciwę łuku”.

Zaskoczona chłodem Tristana, zatrzymał się w pół drogi i spojrzeniem przetrząsnęła ciemne zarośla. Nagle przy blasku księżyca ona również spostrzegła cień króla w sadzawce: „Okazała iście kobiecą roztropność, że nie podniosła oczu ku gałęziom”. Nie wiedząc, że Tristan także był świadomy obecności króla, prosiła Boga, by pozwolił jej przemówić pierwszej. Zbliżywszy się do młodzieńca, zaczęła go zwymyślać: „- Panie Tristanie, na coś się ośmielił? Ściągać mnie w takie miejsce o tej porze! Wiele już razy wzywałeś mnie tutaj; chcesz błagać mnie o coś, powiadałeś. I cóż masz za prośbę? (…) Otom przybyła: czego żądasz?”.

Streszczenia	Opracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie	Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy „Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykład romansu rycerskiego Średniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy” Obraz fatalnej miłości w „Dziejach Tristana i Izoldy” Elementy baśniowe w „Dziejach Tristana i Izoldy” Nawiązania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze Bibliografia
Bohaterowie
Tristan - charakterystyka Izolda Jasnowłosa - charakterystyka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: