Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Właśnie w tamtym czasie leśniczy znalazł w lesie miejsce, gdzie trawy były zdeptane (poprzedniego dnia kochankowie tam spali), po czym poszedł za śladami i dotarł do ich legowiska: „Ujrzał, jak spali, poznał ich i uciekł lękając się straszliwego przebudzenia Tristana”. Uciekł aż do Tyntagielu, gdzie zziajany od biegu poinformował po cichu o wszystkim króla.

Marek zakazał mu mówić o tym z kimś innym, i, obiecując w zamian złoto i srebro, udał się za przewodnikiem do lasu moreńskiego, zamierzając ukarać Tristana i Izoldy Krasawicy za srogie przewinienia. Gdy obaj zbliżyli się do legowiska kochanków, król dobył miecza z pochwy i powtarzając, „że chce zginąć, jeśli ich nie zgładzi”, odprawił leśniczego i samotnie wszedł do szałasu. Już miał wymierzyć śmiertelny cios, gdy: „zauważył, iż usta ich nie stykają się i że nagi miecz rozdziela ich ciała”. W jego sercu zaczęły rodzić się wątpliwości co do winy tej dwójki: „Żyjąc od tak dawna w tym lesie, gdyby się miłowali występną miłością, zali położyliby ten miecz między siebie? Zali każdy nie wie, że nagi brzeszczot, który rozdziela dwa ciała, jest zakładnikiem i stróżem czystości? Gdyby się miłowali występną miłością, czyż odpoczywaliby tak niewinnie?”.

Postanowił ich oszczędzić i zostawić śpiącym znak, że ich widział, że nie chciał ich śmierci i że Bóg ulitował się nad nimi. Pozostawił w szałasie rękawiczki obszyte gronostajem, podarunek od żony. Następnie zdjął ostrożnie z jej wychudłych i wątłych palców pierścień z kamieniem szmaragdu, który kiedyś dał królowej, a na jego miejsce włożył pierścień podarowany przez Izoldę. Wreszcie ujął miecz rozdzielający kochanków: „ten sam - poznał go - który wyszczerbił się na czaszce Morhołta” i zastąpił go swoim, po czym wyszedł z altany, skoczył na siodło i przykazał leśniczemu, by uciekał i ratował życie.

Gdy Izolda, nękana sennym koszmarem, w którym leżała pod bogatym namiotem, pośród wielkiego lasu, obserwując dwa bijące się o nią lwy - zbudziła się: „rękawiczki okryte gronostajem padły na jej łono”. Na jej krzyk Tristan „zerwał się na nogi, chciał podjąć miecz i poznał po złotej rękojeści miecz króla. Zaś królowa ujrzała na palcu pierścień Marka”. Nie domyślając się przyczyn takiego zachowania Marka i myśląc, iż król poszedł po posiłki, postanowili uciekać: „I wielkimi marszami, w towarzystwie Gorwenala, uszli ku ziemi walijskiej, aż do granic moreńskiego lasu. Ileż niedoli sprowadziło na nich miłowanie!”.

Streszczenia	Opracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie	Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy „Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykład romansu rycerskiego Średniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy” Obraz fatalnej miłości w „Dziejach Tristana i Izoldy” Elementy baśniowe w „Dziejach Tristana i Izoldy” Nawiązania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze Bibliografia
Bohaterowie
Tristan - charakterystyka Izolda Jasnowłosa - charakterystyka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: