„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie - strona 25
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

Co najdziwniejsze w tej historii? Tristan natychmiast siÄ™ zgodziÅ‚! Ustalono zaraz dzieÅ„ i porÄ™ zaÅ›lubin, na które zaproszono wielu goÅ›ci: „Wobec wszystkich, u bramy klasztoru, wedle prawa Å›wiÄ™tego KoÅ›cioÅ‚a, Tristan zaÅ›lubia IzoldÄ™ o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach. Wesele byÅ‚o huczne i bogate”.

Gdy nadeszÅ‚a noc i ludzie Tristana go rozbierali, przypadkiem, Å›ciÄ…gajÄ…c zbyt ciasny rÄ™kaw kaftana - zdjÄ™li mu z palca i upuÅ›cili na ziemiÄ™ „pierÅ›cieÅ„ z zielonego jaspisu, pierÅ›cieÅ„ Izoldy JasnowÅ‚osej”, który gÅ‚oÅ›no zadźwiÄ™czaÅ‚ na podÅ‚odze. Gdy bohater to zobaczyÅ‚: „Wówczas dawna miÅ‚ość budzi siÄ™ w sercu i Tristan poznaje swÄ… zbrodniÄ™”. PrzypomniaÅ‚ mu siÄ™ dzieÅ„, w którym ukochana daÅ‚a mu ten klejnot. WyciÄ…gniÄ™ty w Å‚ożu przy innej Izoldzie, wspomniaÅ‚ szaÅ‚as w moreÅ„skim lesie. ZaczÄ…Å‚ sobie wyrzucać, jak mógÅ‚ oskarżyć „w sercu przyjaciółkÄ™ swÄ… o zdradÄ™”? LitowaÅ‚ siÄ™ nad obiema Izoldami: nad tÄ…, która dla niego tyle wycierpiaÅ‚a, oraz nad tÄ…, która byÅ‚a teraz jego żonÄ….

Tymczasem Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach zdziwiÅ‚a siÄ™ sÅ‚yszÄ…c, jak Tristan wzdychaÅ‚ wyciÄ…gniÄ™ty przy jej boku. Nieco zawstydzona zapytaÅ‚a, czy czymÅ› go obraziÅ‚a, dlaczego nie da jej ani jednego pocaÅ‚unku: „Powiedz, niech poznam swój bÅ‚Ä…d, a przyrzekam zaÅ„ piÄ™knÄ… pokutÄ™, jeÅ›li zdoÅ‚am”. UsÅ‚yszaÅ‚a wówczas, że jej mąż zÅ‚ożyÅ‚ Å›lub, gdy kiedyÅ› wojowaÅ‚ ze smokiem i miaÅ‚ zginąć: „(…) kiedy przypomniaÅ‚em sobie MatkÄ™ Bożą: przyrzekÅ‚em jej, iż oswobodzony od smoka cudownÄ… Å‚askÄ…, kiedy pojmÄ™ żonÄ™, przez caÅ‚y rok powÅ›ciÄ…gnÄ™ siÄ™ od uÅ›ciskania jej i poznania...”. Choć Izolda zakoÅ„czyÅ‚a bolesnÄ… rozmowÄ™ zapewnieniem, że „Å›cierpi to Å‚agodnie”, to gdy rano sÅ‚użebnice „oblekaÅ‚y jej zapaskÄ™ niewiast poÅ›lubionych”, uÅ›miechnęła siÄ™ smutno i pomyÅ›laÅ‚a, że nie bÄ™dzie miaÅ‚a prawa do tej „ozdoby”.

XVI – KAHEDRYN

W kilka dni później wszyscy mieszkaÅ„cy Karhenia wyjechali na polowanie. Byli tam: diuk Hoel, jego kasztelan i wszyscy Å‚owcy, Tristan, Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach i Kaherdyn. Na ciasnej drodze Tristan jechaÅ‚ po lewej stronie Kaherdyna, który prawÄ… dÅ‚oniÄ… przytrzymywaÅ‚ cugle rumaka swej siostry. W pewnej chwili rumak potknÄ…Å‚ siÄ™ w bajorze i kopyto jego opryskaÅ‚o wodÄ… wnÄ™trze sukni Izoldy, iż caÅ‚a zamokÅ‚a i poczuÅ‚a „chłód aż powyżej kolan”.
Gdy wydaÅ‚a lekki krzyk i popÄ™dziÅ‚a konia Å›miejÄ…c siÄ™ donoÅ›nym i jasnym Å›miechem, zdziwiony Kaherdyn, po dogonieniu niewiasty - zapytaÅ‚ jÄ… o powód Å›miechu. UsÅ‚yszaÅ‚ wówczas, iż woda, która na niÄ… trysnęła, „odważyÅ‚a siÄ™ na wiÄ™cej, niż kiedykolwiek odważyÅ‚ siÄ™ Å›miaÅ‚y Tristan”. Po tym wyznaniu poczuÅ‚a, iż rzekÅ‚a zbyt wiele… NieustÄ™pliwy Kaherdyn tak dÅ‚ugo mÄ™czyÅ‚ jÄ… pytaniami, że wreszcie wyznaÅ‚a prawdÄ™ o swych zaÅ›lubinach. Wówczas Tristan zrównaÅ‚ siÄ™ z nimi i wszyscy troje jechali w milczeniu aż do myÅ›liwskiego domku, gdzie zatroskany brat poprosiÅ‚ szwagra o chwilÄ™ szczerej rozmowy.

ZakoÅ„czyÅ‚ jÄ… gorzkimi sÅ‚owami i wyzwaniem: „(…) zdeptaÅ‚eÅ› mÄ… wiarÄ™ i pohaÅ„biÅ‚eÅ› me krewieÅ„stwo. Z tÄ… chwilÄ…, jeÅ›li nie uczynisz mi zadość, jak siÄ™ godzi, wiedz, że ciÄ™ wyzywam”. Bohater, nie widzÄ…c innego wyjÅ›cia, opowiedziaÅ‚ przyjacielowi prawdÄ™ o swym ciężkim losie, koÅ„czÄ…c spowiedź zapewnieniem, iż: „poznaÅ‚ obecnie, iż nie może żyć ani umierać bez królowej”. MilczÄ…cy Kaherdyn poczuÅ‚, jak mimo woli gniew w nim opadaÅ‚. Wzruszony powiedziaÅ‚, że trzeciego dnia oznajmi mu swÄ… „myÅ›l”.

W tym samym czasie w tyntagielskiej komnacie Izolda JasnowÅ‚osa wzdychaÅ‚a, przyzywajÄ…c ukochanego, którego ciÄ…gle kochaÅ‚a: „nie ma innej myÅ›li, innej nadziei, innej chÄ™ci. W nim caÅ‚e jej pragnienie”. Od dwóch lat nie miaÅ‚a od niego żadnych wieÅ›ci… NuciÅ‚a przy tym „smutnÄ… piosenkÄ™ miÅ‚oÅ›ci” o pojmanym i zabitym z powodu miÅ‚owania damy Guronie, serce którego daÅ‚ hrabia podstÄ™pnie do zjedzenia owej pani... Wtem do jej komnaty wszedÅ‚ Kanado, bogaty hrabia z oddalonej wyspy. PrzybyÅ‚ do Tyntagielu, aby ofiarować jej sÅ‚użbÄ™, przy czym wiele razy wyznawaÅ‚ jej miÅ‚ość.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32  

Szybki test:

„Diabelskim pachoÅ‚kiem” nazywano:
a) Frocyna
b) Gorwenala
c) Morhołta
d) Tristana
RozwiÄ…zanie

Kaherdyn, udając handlarza, ofiarował królowej:
a) opaskÄ™ z diamentem
b) złota klamrę
c) srebrna spinkÄ™
d) pierścień z bursztynem
RozwiÄ…zanie

Tristan wzywał Izoldę z królewskiej komnaty głosem:
a) sikorki
b) słowika
c) drozda
d) kosa
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie
Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy
„Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykÅ‚ad romansu rycerskiego
Åšredniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy”
Obraz fatalnej miÅ‚oÅ›ci w „Dziejach Tristana i Izoldy”
Elementy baÅ›niowe w „Dziejach Tristana i Izoldy”
NawiÄ…zania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze
Bibliografia




Bohaterowie
Tristan - charakterystyka
Izolda Jasnowłosa - charakterystyka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies