„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe - strona 10
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Jądro ciemności

„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marlêga

Gdy Marlow zapytał agenta, który pełnił również obowiązki sekretarza dyrektora, czy będzie w stanie sprowadzić mu nity z wybrzeża, tamten poczuł się zbity z tropu. Zapewnił, iż postara się to załatwić, ale jednocześnie ostrzegł, że wielokrotnie zwracał się z listowną prośbą o nity, ale nigdy ich nie przysłano. Mężczyzna chłodno pożegnał się z marynarzem i udał się do swojej siedziby. Marlow wszedł na pokład parowca. Bohater uważał statek za swego jedynego przyjaciela w stacji. Dzięki pracom przy jego remoncie, marynarz utrzymywał kontakt z rzeczywistością.

Na rufie czekał na niego jeden z mechaników, z zawodu kotlarz, którego Marlow bardzo lubił. Szczupły mężczyzna był wdowcem z sześciorgiem małych dzieci, które zostawił pod opieką siostry, aby móc przyjechać do Afryki i zarobić na ich utrzymanie. Jego wielką pasją były gołębie.

Bohater z wielkÄ… radoÅ›ciÄ… oznajmiÅ‚ mechanikowi, iż wkrótce dostanÄ… nity. Wiadomość ta niezwykle ucieszyÅ‚a szczupÅ‚ego mężczyznÄ™. Marlow nie wiedziaÅ‚, dlaczego w obecnoÅ›ci tego czÅ‚owieka miaÅ‚ ochotÄ™ zachowywać siÄ™ jak „wariat”. Próbowali zataÅ„czyć dżiga, a ich gÅ‚oÅ›ny tupot niósÅ‚ siÄ™ echem po stacji. Gdy zorientowali siÄ™, że mogli obudzić dyrektora natychmiast siÄ™ uspokoili.

Jednak po trzech tygodniach nity wciąż nie nadchodziÅ‚y. Zamiast tego spadÅ‚ na nich „najazd, kara, dopust boży”. W tym czasie w pobliżu stacji rozbiÅ‚a swój obóz WyprawÄ… Odkrywcza Eldorado, która tak naprawdÄ™ byÅ‚a bandÄ… dowodzonÄ… przez biaÅ‚ych, Å‚upiÄ…cÄ… okoliczne tereny. Ich jedynym celem byÅ‚ wyrwanie jak najwiÄ™kszej iloÅ›ci naturalnych skarbów tego kraju.

Kierownikiem tej wyprawy byÅ‚ wuj dyrektora stacji, który swoim wyglÄ…dem przypominaÅ‚ „rzeźnika z ubogiej dzielnicy”. Mężczyzna nie odzywaÅ‚ siÄ™ do nikogo, poza swoim siostrzeÅ„cem. Wielokrotnie byli widziani razem, gdy mówili do siebie coÅ› szeptem, w wielkiej tajemnicy przed innymi.

Bohater przestaÅ‚ siÄ™ już kÅ‚opotać o nity. StraciÅ‚ nadziejÄ™, że uda mu siÄ™ naprawić parowiec. MiaÅ‚ mnóstwo czasu na rozpamiÄ™tywanie i czÄ™sto myÅ›laÅ‚ o Kurtzu. MiaÅ‚ ochotÄ™ przekonać siÄ™, „czy ten czÅ‚owiek, który wyruszyÅ‚ zaopatrzony w pewne moralne zasady, dostanie siÄ™ w koÅ„cu na szczyt i jak tam sobie bÄ™dzie poczynaÅ‚”.
CZĘŚĆ DRUGA
Marlow podsÅ‚uchaÅ‚ rozmowÄ™ dyrektora stacji ze swoim wujem. WynikaÅ‚o z niej, iż obaj nienawidzÄ… Kurtza i uważajÄ… go za najwiÄ™kszego wroga, który może pokrzyżować ich plany. Marynarz nie mógÅ‚ siÄ™ już doczekać spotkania z Kurtzem. Jednak podróż w górÄ™ rzeki zajęła zaÅ‚odze parowca blisko dwa miesiÄ…ce. Marlow ponownie wybiegÅ‚ w przód i swoim kompanom z pokÅ‚adu „Nellie” przyznaÅ‚, iż byÅ‚ dumny z pracy, jakÄ… wykonaÅ‚ jako kapitan. ZaÅ‚ogÄ™ parowca, poza Marlowem, stanowili dyrektor, kilku pracowników stacji oraz dwudziestu Murzynów. Bohater byÅ‚ peÅ‚en podziwu zwÅ‚aszcza dla tych ostatnich, których siÅ‚a umożliwiÅ‚a statkowi przemieszczanie siÄ™ po pÅ‚yciznach i mieliznach. Pewnego dnia parowiec przepÅ‚ywaÅ‚ przy nabrzeżnej wiosce. Jej czarnoskórzy mieszkaÅ„cy wpadli w szaÅ‚, gdy ujrzeli zmierzajÄ…cych w górÄ™ rzeki biaÅ‚ych ludzi. Bohater uważaÅ‚ czarnoskórych czÅ‚onków zaÅ‚ogi za równych sobie ludzi. Nie podobaÅ‚ mu siÄ™ fakt, iż zostali oni siÅ‚Ä… wcieleni do pracy. Jego zdaniem widok palacza w tradycyjnym stroju buszmena byÅ‚ po prostu Å›mieszny i nienaturalny.

Pewnego wieczoru, leżący na pokÅ‚adzie swojego parowca Marlow mimochodem podsÅ‚uchaÅ‚ rozmowÄ™ dyrektora z wujem. ZarzÄ…dca stacji powiedziaÅ‚ wtedy: „Jestem Å‚agodny jak nowo narodzone dzieciÄ™, ale nie lubiÄ™, aby mi dyktowano, co mam robić. Jestem dyrektorem, czy nie jestem? Kazano mi go tam posÅ‚ać. To niesÅ‚ychane...”. Dalej mówiÅ‚ o zuchwaÅ‚oÅ›ci pana Kurtza, chociaż jego nazwisko nie padÅ‚o, bohater wiedziaÅ‚, że o nim wÅ‚aÅ›nie mowa. Wuj odparÅ‚ swojemu siostrzeÅ„cowi: „Klimat może usunąć ci z drogi tÄ™ przeszkodÄ™. Czy on tam jest sam?”. Dyrektor potwierdziÅ‚, dodaÅ‚ również, że Kurtz odesÅ‚aÅ‚ swojego ostatniego pomocnika w dół rzeki, wrÄ™czyÅ‚ mu też list do zarzÄ…dzajÄ…cego StacjÄ… CentralnÄ…, którego treść brzmiaÅ‚a: „«Niech pan wyprawi stÄ…d tego nieboraka i nie kÅ‚opocze siÄ™ przysyÅ‚aniem mi innych w tym samym rodzaju. WolÄ™ być sam niż mieć koÅ‚o siebie kogoÅ› z ludzi, których pan ma pod rÄ™kÄ…»”. Dyrektor wyjawiÅ‚, iż ta sytuacja miaÅ‚a miejsce ponad rok temu, a niedÅ‚ugo po niej znienawidzony przez nich czÅ‚owiek przysyÅ‚aÅ‚ ogromny Å‚adunek najlepszej jakoÅ›ciowo koÅ›ci sÅ‚oniowej.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24  

Szybki test:

Podróż parowcem z Europy do przyszłego miejsca pracy zajęła Marlowowi:
a) dwa miesiÄ…ce
b) trzydzieści dni
c) dwa tygodnie
d) dziesięć dni
RozwiÄ…zanie

Na stacji spółki powitał bohatera schludnie ubrany
a) Kurtz
b) fabrykant cegły
c) dytektor
d) główny księgowy
RozwiÄ…zanie

Jedyną rzeczą, jakiej potrzebował bohater do naprawienia parowca były:
a) gwoździe
b) nity
c) nakrętki
d) śruby
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„JÄ…dro ciemnoÅ›ci” - streszczenie szczegółowe
Streszczenie „JÄ…dra ciemnoÅ›ci” w piguÅ‚ce
Geneza „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Znaczenie tytuÅ‚u „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Czas i miejsce akcji „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Biografia Josepha Conrada
Motyw ciemnoÅ›ci w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Szczegółowy plan wydarzeÅ„ „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Polityczno-spoÅ‚eczna problematyka „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Problematyka psychologiczna „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Uniwersalna wymowa „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Struktura i jÄ™zyk „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Narracja „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Styl „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Tło historyczne powieści - sytuacja Konga Belgijskiego u schyłku XIX stulecia
Kalendarium twórczości Josepha Conrada
Rola kobiet w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Obraz rdzennych mieszkaÅ„ców Konga i Afryki w „JÄ…drze ciemnoÅ›ci”
Ekranizacje „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Najważniejsze cytaty „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Bibliografia




Bohaterowie
Marlow – charakterystyka bohatera
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „JÄ…dra ciemnoÅ›ci”
Kurtz – charakterystyka bohatera



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies