Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
Uczta przeciągała się, a Danusia, oparłszy główkę na ramieniu swego rycerza, zasnęła. Obudziła się dopiero, gdy na odgłos piania kurów i dzwonów wszyscy wyruszyli na jutrznię. Maćko miał nadzieję, że przyłączą się do dworu księżnej i w ten sposób uda im się pokłonić królowi i dostać wynagrodzenie za udział w wyprawach. Nie był zadowolony ze ślubów Zbyszka i prosił, aby chłopak wyruszył z Witoldem na Tatarów. Młodzieniec nie zamierzał złamać danego słowa i chciał jechać do Juranda, by pomóc mu w mszczeniu się na Niemcach. Oświadczył, że pewnego dnia poślubi Danusię, a Maćko będzie bawił ich dzieci, co ostatecznie udobruchało starego rycerza.
Rozdział trzeci
Dwór księżnej Anny Danuty wraz z rycerzami z Bogdańca udaje się do klasztoru w Tyńcu na poranne nabożeństwo. W drodze zakonnik opowiada im legendę o Walgierzu Wdałym. Zbyszko modli się o rychłą wojnę z Krzyżakami. Opat przypomina objawienia świętej Brygidy o końcu potęgi Zakonu.
Opactwo w Tyńcu mieściło się na wzgórzu i zachwyciło przyjezdnych wspaniałością. Na prośbę księżnej jeden z zakonników opowiedział legendę o Walgierzu Wdałym. Za czasów pogańskich żył na tych ziemiach możny grabia, którego zwano Walgierzem Wdałym. Cały kraj należał do niego, a wszyscy panowie byli jego wasalami. Znany był ze swej siły i urody. Pewnego razu przebywał na dworze króla francuskiego, gdzie zakochała się w nim królewna Helgunda, którą ojciec zamierzał oddać do zakonu. Panna uciekła z ukochanym do Tyńca, ale żyli w grzechu, ponieważ żaden ksiądz nie chciał udzielić im chrześcijańskiego ślubu. W tym czasie w Wiślicy rządził Wisław Piękny z rodu króla Popiela. Walgierz pokonał go i przywiózł jako jeńca do Tyńca. Helgunda zakochała się w więźniu, związała Walgierza i oddała ukochanemu, który zabrał go do swojego zamku. Tam piękny śpiew jeńca usłyszała Rynga, siostra Wisława i uwolniła go, a ten, zabiwszy Wisława i Helgundę, powrócił do Tyńca.
Po śmierci cierpiał męki piekielne i często pojawiał się w opactwie jako duch. Tymczasem dwór Anny Danuty zbliżyli się do bramy klasztornej, gdzie czekał na nich orszak zakonników i szlachty. Opat powitał księżnę, dając jej w podarunku małą złotą puszką z relikwią. Odezwały się dzwony rozpoczynające mszę. Zbyszko, klęczący przed stallami, zerkał na Danuśkę i zastanawiał się nad wypełnieniem ślubów w czasach, kiedy nie było żadnej wojny, a pawie pióra nosili jedynie panowie niemieccy. Zaczął się modlić do Boga o wojnę z Krzyżakami.
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaUczta przeciągała się, a Danusia, oparłszy główkę na ramieniu swego rycerza, zasnęła. Obudziła się dopiero, gdy na odgłos piania kurów i dzwonów wszyscy wyruszyli na jutrznię. Maćko miał nadzieję, że przyłączą się do dworu księżnej i w ten sposób uda im się pokłonić królowi i dostać wynagrodzenie za udział w wyprawach. Nie był zadowolony ze ślubów Zbyszka i prosił, aby chłopak wyruszył z Witoldem na Tatarów. Młodzieniec nie zamierzał złamać danego słowa i chciał jechać do Juranda, by pomóc mu w mszczeniu się na Niemcach. Oświadczył, że pewnego dnia poślubi Danusię, a Maćko będzie bawił ich dzieci, co ostatecznie udobruchało starego rycerza.
Rozdział trzeci
Dwór księżnej Anny Danuty wraz z rycerzami z Bogdańca udaje się do klasztoru w Tyńcu na poranne nabożeństwo. W drodze zakonnik opowiada im legendę o Walgierzu Wdałym. Zbyszko modli się o rychłą wojnę z Krzyżakami. Opat przypomina objawienia świętej Brygidy o końcu potęgi Zakonu.
Opactwo w Tyńcu mieściło się na wzgórzu i zachwyciło przyjezdnych wspaniałością. Na prośbę księżnej jeden z zakonników opowiedział legendę o Walgierzu Wdałym. Za czasów pogańskich żył na tych ziemiach możny grabia, którego zwano Walgierzem Wdałym. Cały kraj należał do niego, a wszyscy panowie byli jego wasalami. Znany był ze swej siły i urody. Pewnego razu przebywał na dworze króla francuskiego, gdzie zakochała się w nim królewna Helgunda, którą ojciec zamierzał oddać do zakonu. Panna uciekła z ukochanym do Tyńca, ale żyli w grzechu, ponieważ żaden ksiądz nie chciał udzielić im chrześcijańskiego ślubu. W tym czasie w Wiślicy rządził Wisław Piękny z rodu króla Popiela. Walgierz pokonał go i przywiózł jako jeńca do Tyńca. Helgunda zakochała się w więźniu, związała Walgierza i oddała ukochanemu, który zabrał go do swojego zamku. Tam piękny śpiew jeńca usłyszała Rynga, siostra Wisława i uwolniła go, a ten, zabiwszy Wisława i Helgundę, powrócił do Tyńca.
Po śmierci cierpiał męki piekielne i często pojawiał się w opactwie jako duch. Tymczasem dwór Anny Danuty zbliżyli się do bramy klasztornej, gdzie czekał na nich orszak zakonników i szlachty. Opat powitał księżnę, dając jej w podarunku małą złotą puszką z relikwią. Odezwały się dzwony rozpoczynające mszę. Zbyszko, klęczący przed stallami, zerkał na Danuśkę i zastanawiał się nad wypełnieniem ślubów w czasach, kiedy nie było żadnej wojny, a pawie pióra nosili jedynie panowie niemieccy. Zaczął się modlić do Boga o wojnę z Krzyżakami.
Jego ufność w szybkie wysłuchanie prośby wzrosła, gdy usłyszał rozmowę opata z księżną. Anna Danuta, doznawszy ogromnych krzywd rodzinnych ze strony Niemców, nienawidziła ich z całego serca. Skarżyła się na postępowanie Krzyżaków, którzy pozornie zachowywali pokój, a nadal napadali na zamki i grabili ziemie. Mikołaj z Długolasu zaczął opowiadać o świętych relikwiach, dzięki którym Zakon zyskał potęgę. Opat przyznał, że wojna będzie ciężka. Miał jednak nadzieję, że Bóg, mając dość przelanej chrześcijańskiej krwi, odwróci się od Krzyżaków, tak jak przepowiadały to objawienia świętej Brygidy wieszczące również koniec Zakonu Krzyżackiego.
Rozdział czwarty
Księżna Anna z dworem oraz rycerze z Bogdańca wyruszają w drogę do Krakowa. Zbyszko dostrzega Krzyżaka i wyzywa go na pojedynek. Okazuje się, że zaatakował posła krzyżackiego Kunona Lichtensteina. Niemiec zgadza się zapomnieć o zajściu pod warunkiem, że młodzieniec upokorzy się przed nim i poprosić o wybaczenie. Zbyszko nie godzi się na to. Dwór księżnej dociera do Krakowa. Powała dowiaduje się, że młodemu rycerzowi grozi śmierć za obrazę majestatu posła. Na uczcie u króla Lichtenstein oskarża Zbyszka, który zostaje pojmany i osadzony w wieży. Maćko poprzysięga zemstę Kunonowi i wyrusza do Malborka z listem do wielkiego mistrza, aby wstawił się za skazańcem.
Wieczorem wyruszyli do Krakowa. Maćko i Zbyszko jechali obok kolasy, w której siedziała księżna z Danusią, Ofka i Mikołaj z Długolasu. Stary rycerz był pewien zwycięstwa w wojnie z Krzyżakami i zapewniał, że rycerze Zakonu nie są tak waleczni, jak się o nich mówi. Był przekonany, że Bóg, którego potęga jest ogromna, stanie po stronie polskiej. Słowa te uspokoiły Annę. Nagle Maćko dojrzał w oddali jakiegoś potężnego człowieka i razem z bratankiem wyjechali mu na spotkanie. W pewnej chwili Zbyszko zatrzymał się i zaskoczony ujrzał za mężczyzną kilkunastu konnych, na czele których jechał rycerz w zbroi i płaszczu z krzyżem, a na głowie miał hełm z pawimi piórami. Młodzieniec, przekonany, że jego modlitwy zostały wysłuchane, wydał rodowy okrzyk i ruszył na Krzyżaka. Ten z niedowierzeniem patrzył na wymierzony w siebie atak.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44
Szybki test:
Anna Danuta była księżną:a) żmudzką
b) mazowiecką
c) litewską
d) śląską
Rozwiązanie
Jurand w testamencie pozostawia Zbyszkowi:
a) Spychów
b) swój orszak
c) miecz i zbroję
d) 100 złotych talarów
Rozwiązanie
Jurand korzył się przed zakonnikami w:
a) Spychowie
b) Krakowie
c) Szczytnie
d) Olsztynie
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies