„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe - strona 30
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy

„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe

Autor: Dorota Blednicka

Rozdział dwudziesty pierwszy

Sanderus opowiada o szaleństwie Zygfryda. De Lorche jest gotów, aby Zbyszko wymienił go za żonę. Młodzieniec żegna się ze Skirwoiłło.

Pachołkowie rozwiązali Sanderusa, który omdlał. Obudził się dopiero na drugi dzień i Zbyszko natychmiast przyszedł do niego. Najpierw handlarz rozpłakał się i nie był w stanie odpowiadać na pytania, wreszcie przemógł się i odparł, że Danusia była w oddziale zaatakowanym przez Skirwoiłłę, lecz Zygfryd zdołał uciec dzięki waleczności Arnolda von Badena, który trzykrotnie zatrzymywał pościg. Sanderus nie widział Jurandówny, bo Krzyżak woził ją w kolebce z wikliny między dwoma końmi, całkowicie zamkniętą, a pilnowała jej kobieta, która przywiozła balsam na dwór księcia Janusza, słyszał jednak, jak śpiewała.

Zbyszko pobladÅ‚ ze wzruszenia, a Hlawa pomyÅ›laÅ‚ o Jagience czekajÄ…cej w Spychowie na wiadomoÅ›ci o ukochanym. Sanderus opowiadaÅ‚, jak chodziÅ‚ od zamku do zamku, wypytujÄ…c o dziewczynÄ™. Kiedy jÄ… odnalazÅ‚, zostaÅ‚ sÅ‚ugÄ… Zygfryda i jeździÅ‚ z nim wszÄ™dzie. Niemiec opuÅ›ciÅ‚ Szczytno, bojÄ…c siÄ™ wielkiego mistrza, który nakazaÅ‚ wydać brankÄ™ księżnej mazowieckiej. Od Å›mierci Rotgiera postradaÅ‚ zmysÅ‚y. Najpierw chciaÅ‚ zabić DanusiÄ™, lecz coÅ› go wystraszyÅ‚o i tak siÄ™ rozchorowaÅ‚, że ledwie uszedÅ‚ z życiem. Stary de Löve widywaÅ‚ dusze zmarÅ‚ych, z którymi rozmawiaÅ‚.

Nad dziewczyną nie znęcał się, lecz pilnował dostępu do kolebki, z której często dochodził płacz. Zbyszko zapytał, czy w pobliżu jest jakiś zamek, w którym Zygfryd mógł się schronić. Sanderus odpowiedział, że prawdopodobnie ukrył się w lesie, obawiając się ludzi, poza tym zechce przedostać się do fortecy. Młody rycerz kazał przygotować konie do drogi. Zdumiony Maćko próbował go zatrzymać, lecz Zbyszko zapytał, czy nie powinien ruszać. Potem zwrócił wolność de Lorche, a ten zapewnił, że stawi się w razie potrzeby, żeby zostać wymienionym na jakiegoś jeńca Zakonu - i pożegnali się. Rycerz z Bogdańca udał się następnie do wodza, który go pożegnał, mając nadzieję, że kiedyś staną obok siebie w jakiejś bitwie przeciw Krzyżakom. Zbyszko wsiadł na konia i kiedy między ludźmi dojrzał również stryja, był zdziwiony, że i on z nim jedzie. Jechał z nimi też Sanderus, który był przewodnikiem.
Zobacz również:
Streszczenie na klp.pl
Streszczenie na 2l.pl

Rozdział dwudziesty drugi

Zbyszko i Maćko wyruszają tropem zbiegów. Sanderus rusza przodem, zostawiając im znaki. Wreszcie odnajdują Krzyżaków i uderzają na nich. W chacie smolarza młodzieniec znajduje Danusię, lecz dziewczyna jest tak przerażona, że go nie poznaje.

W drodze kierowali siÄ™ Å›ladami zostawianymi przez uciekinierów, dlatego Maćko byÅ‚ przekonany, że szybko ich odnajdÄ…. Sanderus zapewniÅ‚, że Zygfryd byÅ‚ jedynie z dwoma ludźmi, którzy jechali na koniach z kolebkÄ…. Zbyszko postanowiÅ‚ uderzyć na Arnolda, pozostawiajÄ…c walkÄ™ z de Löve stryjowi. Maćko poradziÅ‚, aby handlarz odpustami, któremu bratanek ufaÅ‚, jechaÅ‚ przodem, by nie spÅ‚oszyć Krzyżaków. Ruszyli dalej o Å›wicie, z Å‚atwoÅ›ciÄ… odnajdujÄ…c Å›lady konia Arnolda. Zbyszko zaczÄ…Å‚ siÄ™ niepokoić, że komtur znalazÅ‚ schronienie i nie odzyska Danusi. Na nastÄ™pnym postoju odkryli znak krzyża zostawiony przez Sanderusa.

Zbyszko zaczął się modlić, polecając Bogu żonę i swoje przedsięwzięcie. Nagle jeden z pachołków idących na przedzie wrócił z wiadomością, że dotarli do smolarni, w której ukryli się Krzyżacy. Zbyszko nakazał Czechowi pilnować kolebki. Ruszyli do ataku. Ujrzeli dwóch rycerzy i Sanderusa, który czyścił ich miecze. Nim Niemcy zorientowali się, Maćko w jednej chwili pochwycił starego Zygfryda. Zbyszko zaczął walczyć z Arnoldem i nagle znalazł się pod przeciwnikiem, lecz na pomoc pospieszył stryj.

OszoÅ‚omiony mÅ‚odzieniec z trudem oddychaÅ‚. PojawiÅ‚ siÄ™ Hlawa ciÄ…gnÄ…cy za sobÄ… sÅ‚użkÄ™ zakonnÄ…. Zbyszko skoczyÅ‚ do numy smolnej, woÅ‚ajÄ…c DanusiÄ™. W chacie byÅ‚o ciemno i dopiero po chwili ujrzaÅ‚ jej szeroko otwarte, przerażone, nieprzytomne oczy. ChwyciÅ‚ żonÄ™ w ramiona, lecz ona nie poznaÅ‚a go i wyrywajÄ…c mu siÄ™ z rÄ…k, powtarzaÅ‚a jedynie „bojÄ™ siÄ™!”.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32    33    34    35    36    37    38    39    40    41    42    43    44  

Szybki test:

Hlawa to pachołek:
a) Jurandówny
b) Jagienki
c) królowej Jadwigi
d) księżnej Anny
RozwiÄ…zanie

Wianem Jagienki były:
a) Moczydoły
b) Zaborze
c) Zalesie
d) Wądoły
RozwiÄ…zanie

Na rycerza pasował Zbyszka:
a) książę Janusz
b) Konrad von Jungingen
c) król Władysław
d) Zawisza Czarny
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Geneza „Krzyżaków”
Zbyszko z BogdaÅ„ca – szczegółowa charakterystyka postaci
Czas i miejsce akcji „Krzyżaków”
Jurand ze Spychowa – szczegółowa charakterystyka postaci
Maćko z BogdaÅ„ca – szczegółowa charakterystyka postaci
Streszczenie „Krzyżaków” w piguÅ‚ce
Życiorys Henryka Sienkiewicza
Kompozycja i artyzm powieÅ›ci Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy”
Główne wÄ…tki „Krzyżaków”
Danusia Jurandówna – szczegółowa charakterystyka postaci
Jagienka ze Zgorzelic – szczegółowa charakterystyka postaci
Realia i obyczaje Å›redniowiecza w „Krzyżakach”
Obraz Zakonu Krzyżackiego w „Krzyżakach” Sienkiewicza
Obraz rycerstwa w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza
„Krzyżacy” jako powieść historyczna
Plan wydarzeÅ„ „Krzyżaków”
Motywy literackie w „Krzyżakach” Henryka Sienkiewicza
Charakterystyka postaci epizodycznych w „Krzyżakach”
Charakterystyka postaci drugoplanowych w „Krzyżakach”
Ekranizacja „Krzyżaków”
Charakterystyka postaci historycznych w „Krzyżakach”
Henryk Sienkiewicz - kalendarium twórczości
Henryk Sienkiewicz - kalendarium życia
O „Krzyżakach” powiedzieli…
Henryk Sienkiewicz - ciekawostki
O Sienkiewiczu powiedzieli...
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies