Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
Wyprowadzono skazańca, przed którym szło bractwo pogrzebowe. Zbyszko pocałował krucyfiks i podniósł pęk chabrów rzuconych mu przez jakąś dziewczynę. Tłum był coraz bardziej wzburzony, padały gniewne słowa przeciwko Krzyżakom. Młodzieniec stanął przy rusztowaniu, kiedy nagle przystąpił ku niemu Powała z Danusią i zatrzymał pochód. Podał skazańcowi dziewczynę, a ta zarzuciła mu na głowę biały welon i zaczęła głośno wołać: „Mój ci jest! Mój ci jest!”. Powała wraz ze znamienitymi rycerzami udali się do kasztelana, który wyszedł na krużganek i położył rękę na główce dziewczęcia, a wówczas murami zamku zatrzęsły radosne okrzyki zebranych. Danusia i Zbyszko upadli do nóg księżnej, która zapowiedziała, że natychmiast odbędą się zrękowiny młodych, lecz Jurand ze Spychowa musi pobłogosławić pokładziny.
Rozdział szósty
Maćko i Zbyszko rozmawiają o dalszych planach. Stary rycerz źle się czuje, postanawia więc wrócić do Bogdańca i odzyskać zastawione ziemie. Rycerze ofiarowują Zbyszkowi dary w dowód sympatii. Do miasta przybywa Jurand.
U kupca Amyleja Maćko i Zbyszko naradzali się, co robić. Starzec chciał wracać do Bogdańca, aby za łupy zdobyte na Litwie wykupić zastawiony majątek. Sądził, że tym razem nie uniknie śmierci, ponieważ między żebrami utknął mu grot strzały. Zbyszko pragnął ruszyć z dworem księżnej, by jak najdłużej towarzyszyć Danusi, lecz wiedział, że jego obowiązkiem jest towarzyszyć stryjowi. Ku zadowoleniu Maćka zamierzał najpierw odbudować gród, a dopiero później jechać do Warszawy lub Ciechanowa, by tam dostać pas rycerski obiecany mu przez Annę Danutę. Później chciał się zemścić na Lichtensteinie i wypełnić śluby dane Danusi. Nieoczekiwanie do izby weszło dwóch Turków, którzy oznajmili, że Zawisza podarował ich młodzieńcowi. Po chwili pojawił się Zawisza Czarny w towarzystwie Powały.
Pan z Taczewa ofiarował Zbyszkowi bogaty kropierz na konia. Za nimi przyszli inni rycerze i każdy przyniósł bogaty podarunek. Młodzian, uszczęśliwiony dowodami szczerej przyjaźni, opowiadał o wyjeździe. Zaczęto rozmawiać o przegranej bitwie księcia Witolda pod Worsklą, podczas której zaginął Spytko z Melsztyna. Klęska Litwinów stanowiła zagrożenie dla Królestwa. Obawiano się, że Krzyżacy zbratają się z Tatarami i razem uderzą na Polaków. Rycerze pożegnali się i wyszli, a w jakiś czas później przybył dworzanin księżnej Anny z wiadomością, że w drogę wyruszą dopiero rankiem, ponieważ do miasta przyjechał Jurand.
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaWyprowadzono skazańca, przed którym szło bractwo pogrzebowe. Zbyszko pocałował krucyfiks i podniósł pęk chabrów rzuconych mu przez jakąś dziewczynę. Tłum był coraz bardziej wzburzony, padały gniewne słowa przeciwko Krzyżakom. Młodzieniec stanął przy rusztowaniu, kiedy nagle przystąpił ku niemu Powała z Danusią i zatrzymał pochód. Podał skazańcowi dziewczynę, a ta zarzuciła mu na głowę biały welon i zaczęła głośno wołać: „Mój ci jest! Mój ci jest!”. Powała wraz ze znamienitymi rycerzami udali się do kasztelana, który wyszedł na krużganek i położył rękę na główce dziewczęcia, a wówczas murami zamku zatrzęsły radosne okrzyki zebranych. Danusia i Zbyszko upadli do nóg księżnej, która zapowiedziała, że natychmiast odbędą się zrękowiny młodych, lecz Jurand ze Spychowa musi pobłogosławić pokładziny.
Rozdział szósty
Maćko i Zbyszko rozmawiają o dalszych planach. Stary rycerz źle się czuje, postanawia więc wrócić do Bogdańca i odzyskać zastawione ziemie. Rycerze ofiarowują Zbyszkowi dary w dowód sympatii. Do miasta przybywa Jurand.
U kupca Amyleja Maćko i Zbyszko naradzali się, co robić. Starzec chciał wracać do Bogdańca, aby za łupy zdobyte na Litwie wykupić zastawiony majątek. Sądził, że tym razem nie uniknie śmierci, ponieważ między żebrami utknął mu grot strzały. Zbyszko pragnął ruszyć z dworem księżnej, by jak najdłużej towarzyszyć Danusi, lecz wiedział, że jego obowiązkiem jest towarzyszyć stryjowi. Ku zadowoleniu Maćka zamierzał najpierw odbudować gród, a dopiero później jechać do Warszawy lub Ciechanowa, by tam dostać pas rycerski obiecany mu przez Annę Danutę. Później chciał się zemścić na Lichtensteinie i wypełnić śluby dane Danusi. Nieoczekiwanie do izby weszło dwóch Turków, którzy oznajmili, że Zawisza podarował ich młodzieńcowi. Po chwili pojawił się Zawisza Czarny w towarzystwie Powały.
Pan z Taczewa ofiarował Zbyszkowi bogaty kropierz na konia. Za nimi przyszli inni rycerze i każdy przyniósł bogaty podarunek. Młodzian, uszczęśliwiony dowodami szczerej przyjaźni, opowiadał o wyjeździe. Zaczęto rozmawiać o przegranej bitwie księcia Witolda pod Worsklą, podczas której zaginął Spytko z Melsztyna. Klęska Litwinów stanowiła zagrożenie dla Królestwa. Obawiano się, że Krzyżacy zbratają się z Tatarami i razem uderzą na Polaków. Rycerze pożegnali się i wyszli, a w jakiś czas później przybył dworzanin księżnej Anny z wiadomością, że w drogę wyruszą dopiero rankiem, ponieważ do miasta przyjechał Jurand.
Rozdział siódmy
Zbyszko poznaje ojca Danusi. Jurand nie wyraża zgody na ślub córki z młodzieńcem.
Jurand ze Spychowa zjawiał się z wizytą u księżnej Anny Danuty, kiedy ogarniała go tęsknota za córką. Na widok dziewczynki zawsze odczuwał żal, ponieważ Danusia coraz bardziej przypominała mu zmarłą żonę. Księżna wielokrotnie namawiała go, by zapomniał o zemście, a książę ofiarował mu urząd miecznika. Jurand po kilku dniach tracił ochotę do życia i wracał do Spychowa, by ponownie swą rozpacz zatopić w krwi wroga. Niemcy, przerażeni zawziętością polskiego rycerza, organizowali wyprawy na jego gród, lecz każda kończyła się ich klęską.
Zaniepokojony Zbyszko szedł na spotkanie z ojcem Danusi. Nie wiedział, jak rycerz zareaguje na wiadomość o ich zrękowinach i czy zgodzi się na ślub. Jurand czekał na niego w krzywej komnacie. Danusia ucieszyła się na jego widok, a młodzian zbliżył się i pokłonił przed jej ojcem. Mężczyzna w milczeniu wskazał mu ławę i po chwili zapytał, czy chciał się pojedynkować z posłem krzyżackim dla Danusi.
Zbyszko, wyczuwając nienawiść Juranda do Niemców, poprzysiągł im zemstę i spytał, czy Jurand nie jest przeciwny jego zrękowinom z dziewczyną. Rycerz ze Spychowa ocknął się z odrętwienia i ze smutkiem rzekł, że nie odda mu córki. Zbyszko, usłyszawszy to, oniemiał, a Danusia, przytuliwszy główkę do kolan ojca, zapowiedziała, że się rozpłacze. Młodzian zapytał, czy Jurand chce się sprzeciwić woli boskiej, ale usłyszał, że jeśli taka będzie wola Boga, to rycerzyk poślubi Danusię, lecz ojciec nie może im dać im błogosławieństwa; po czym wyszedł z córką na rękach.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44
Szybki test:
Pątlik:a) rodzaj czapki
b) rękawiczka
c) wstążka
d) siatka podtrzymująca włosy
Rozwiązanie
Jagienka służyła na dworze:
a) księżnej Anny Danuty
b) księżnej śląskiej
c) księżnej Aleksandry
d) księżnej Joanny
Rozwiązanie
Na rycerza pasował Zbyszka:
a) Zawisza Czarny
b) król Władysław
c) książę Janusz
d) Konrad von Jungingen
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies