Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Ludzie bezdomni

„Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma

Autor: Karolina Marl�ga

Tomasz Judym to z jednej strony altruista, który w imię dobra społecznego poświęcił swoje własne, a z drugiej strony w jego ostatecznej decyzji ujawnił się egoizm i… narcyzm. Być może obrońcy tej szlachetnej postaci wzburzyli się, czytając o takiej ocenie bohatera, lecz uważam, że Tomasz Judym po trosze był zapatrzonym w siebie ignorantem…

Bo czyż przekonania o posłannictwie, o posiadaniu siły czyniącej zdolnym zmienić świat nie można nazwać egocentryzmem, czyli przeświadczeniem o decydującej o życiu innych roli? Tomasz Judym przez całą powieść pielęgnował w sobie przekonanie, że jest męczennikiem, że tylko on może zmienić życie nędzarzy warszawskich, proletariatu, mieszkańców Cisowskich czworaków, czy w końcu sosnowieckich górników. Wierzył w to tak uparcie, że w kluczowym momencie utworu odrzucił szczere uczucie kochającej go osoby wiedząc, że miała tylko jego na świecie, że był jej jedyną nadzieją na założenie rodzinnego domu, na zaznanie namiastki ciepła. Nie, on nie słuchał płaczu Joasi, nie patrzył w jej zawiedzione oczy, był głuchy na rozpacz złamanego serca...

Najważniejsze było, by mógł realizować swoje ambicje, poświęcać się w imię bliżej niezrealizowanego celu (przecież niedorzecznością było mieć nadzieje, że w tamtej rzeczywistości ludzie, dbający jedynie o swoje sprawy, pozwolą mu dać upust miłosiernym uczuciom i zrealizować idee społecznika-marzyciela). Judym w ostatnim rozdziale dał przykład zapatrzenia w siebie, nieczułości.

Nie znajduję usprawiedliwienia dla jego decyzji. Przecież Joasia nie przeszkadzałaby mu w niczym, pozwalałaby mu realizować swe idealistyczne plany. Ona chciała jedynie móc stworzyć z nim dom, móc służyć mu pomocą i radą…

Cóż, może moje zdanie spotka się z ostrym osądem zwolenników judymowskiego typu bohatera, lecz ja wolę bohaterów, którzy nie boją się dzielić z drugim człowiekiem trosk i zmartwień, a już na pewno nie dokonują za kogoś wyborów (Tomasz przecież w duchu twierdził, że swą decyzją ochroni dziewczynę – ona sama miała prawo do wyboru dalszego życia, które chciała przeżyć u jego boku!).

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Ludzie bezdomni” - streszczenie szczegółowe „Ludzie bezdomni” - streszczenie w pigułce	Geneza „Ludzi bezdomnych” Czas i miejsce akcji „Ludzi bezdomnych” Obraz społeczeństwa polskiego w „Ludziach bezdomnych” Plan wydarzeń „Ludzi bezdomnych” Interpretacja tytułowej bezdomności w „Ludziach bezdomnych” Symbolizm w „Ludziach bezdomnych” Biografia Stefana Żeromskiego Etos chrześcijański, czyli motywy religijne w „Ludziach bezdomnych” Cechy powieści modernistycznej na podstawie „Ludzi bezdomnych” Historia miłości Tomasza i Joasi Kalendarium twórczości Żeromskiego Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego Naturalizm w „Ludziach bezdomnych” Impresjonizm w „Ludziach bezdomnych” Polityka w „Ludziach bezdomnych” Najważniejsze cytaty z „Ludzi bezdomnych” Bibliografia
Bohaterowie
Tomasz Judym – charakterystyka szczegółowa Charakterystyka pozostałych bohaterów „Ludzi bezdomnych” Joanna Podborska - charakterystyka szczegółowa „Rozdarta sosna” - subiektywna ocena wyboru Judyma

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies