Gatunek i budowa „MaÅ‚ego KsiÄ™cia” ostatnidzwonek.pl
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Mały Książę

Gatunek i budowa „MaÅ‚ego KsiÄ™cia”

Autor: Jakub Rudnicki

Zakwalifikowanie „MaÅ‚ego KsiÄ™cia” do jednego gatunku literackiego nastrÄ™cza niemaÅ‚ych problemów. CzÄ™sto nazywany jest współczesnÄ… baÅ›niÄ…. Odnajdziemy w tym utworze także cechy powiastki filozoficznej, literatury dydaktycznej. WystÄ™pujÄ… tu alegorie i symbole. Tylko pozornie jest to lektura dla dzieci, pod bajkowÄ… fabuÅ‚Ä… kryje siÄ™ przypowieść o uniwersalnych prawdach, sensie życia. Wielość gatunków pozwala mówić o synkretyzmie gatunkowym, a także rodzajowym (obok epickiej fabuÅ‚y wystÄ™puje tu dramatyczny wybór i sytuacja lirycznego wyznania.

W utworze francuskiego pisarza odnajdziemy bardzo wiele cech baÅ›ni. Przede wszystkim przenosi nas ona w Å›wiat fantastyczny. DominujÄ… w niej elementy fantastyki; opowiada o cudownych zdarzeniach, nadnaturalnych postaciach i zjawiskach. JednÄ… z ważniejszych cech baÅ›ni jest nieokreÅ›lony czas i miejsce akcji. Bohater „MaÅ‚ego KsiÄ™cia” swobodnie przekracza granice miÄ™dzy Å›wiatem poddanym motywacjom realistycznym a sferÄ… dziaÅ‚ania siÅ‚ nadnaturalnych. Ma wyobraźniÄ™ dziecka, która powoduje zatarcie tego co rzeczywiste i tego co wyobrażone. Konstrukcja zdarzeÅ„ fabularnych jest nieskomplikowana. Ponadto wystÄ™puje antropomorfizacja (żmija, róża, lis).

Saint-Exupéry nie odwoÅ‚uje siÄ™ jednak, jak w baÅ›ni, do folkloru i mÄ…droÅ›ci ludowych, a do wartoÅ›ci podstawowych i uniwersalnych prawd o czÅ‚owieku i jego egzystencji, niepisanych norm moralnych oraz ideałów sprawiedliwych zachowaÅ„. Prostej moralnoÅ›ci bohatera obce sÄ… obÅ‚uda i faÅ‚sz. BaÅ›nie to gatunek, którego odbiorcami najczęściej sÄ… dzieci, dlatego pisany byÅ‚ prostym jÄ™zykiem, a ukazywane sytuacje byÅ‚y wartoÅ›ciujÄ…co jednoznaczne, dlatego bezpieczne i oswojone. Autor już w dedykacji zaznacza, że kieruje swÄ… opowieść do dzieci. W tekÅ›cie także powraca do tego wÄ…tku. Także zamieszczenie ilustracji Å‚Ä…czy opowieść o mieszkaÅ„cu planety B-612 z baÅ›niÄ….

Schematyczna i uboga fabuÅ‚a przywodzi na myÅ›l przypowieść. Przypowieść (zwana także parabolÄ…) to gatunek literacki o charakterze moralizatorskim. Posiada narracjÄ™, jednak przedstawione postaci i zdarzenia nie sÄ… istotne same w sobie, lecz majÄ… obrazować uniwersalne prawdy o czÅ‚owieku i jego egzystencji, a także okreÅ›lone postawy wobec Å›wiata i innych ludzi. Åšwiat przedstawiony przypowieÅ›ci to zbiór sytuacyjnych wykÅ‚adników jakiejÅ› ogólnej prawdy. Podobnie w „MaÅ‚ym KsiÄ™ciu” postaci i zdarzenia nie niosÄ… ze sobÄ… cech indywidualnych, tylko przekazujÄ… wartoÅ›ci i idee symboliczne. Utwór traktuje o takich wartoÅ›ciach, jak miÅ‚ość, odpowiedzialność czy przyjaźń, dlatego, podobnie jak przypowieść, jest uniwersalny. Ponadto w utworze wystÄ™puje wiele symboli zaczerpniÄ™tych z wielu krÄ™gów kulturowych.
Opowieść o przybyszu z obcej planety, w której panuje schematyzm zarówno w ukazywaniu postaci, jak i zdarzeÅ„, zaÅ› sÅ‚uży do wyrażenia treÅ›ci filozoficznych i moralizatorskich Å‚Ä…czy go z powiastkÄ… filozoficznÄ…. Utwory należące do tego typu krytykowaÅ‚y zastany Å›wiat propagujÄ…c nowe idee i poglÄ…dy na Å›wiat. Saint-Exupéry zdecydowanie negatywnie wypowiada siÄ™ o materializmie – krytykuje przywiÄ…zanie do rzeczy, bierność, Å›lepe posÅ‚uszeÅ„stwo rozkazom, zapatrzenie w siebie. DziÄ™ki temu utwór nie straciÅ‚ na swej aktualnoÅ›ci.

Utwór Saint-Exupéry’ego skÅ‚ada siÄ™ z króciutkich rozdziałów. Poprzedzony zostaÅ‚ dedykacjÄ… dla przyjaciela pisarza – Leona Wertha. Pisarz tÅ‚umaczy mÅ‚odym czytelnikom, dlaczego zadedykowaÅ‚ tekst dorosÅ‚emu. NastÄ™pnie mamy dwadzieÅ›cia siedem części ponumerowanych cyframi rzymskimi. Pierwsza część to ekspozycja. Narrator wspomina o swym dzieciÅ„stwie i o niezrozumieniu przez dorosÅ‚ych. NastÄ™pnie przenosi siÄ™ do czasów „sprzed szeÅ›ciu lat”, gdy poznaÅ‚ mieszkaÅ„ca planety B-612. Najpierw pokazuje „oswajanie” chÅ‚opca. W VI części znajduje siÄ™ apostrofa do MaÅ‚ego KsiÄ™cia: „Powoli zrozumiaÅ‚em, MaÅ‚y Książę, twoje smutne życie”. Kolejne rozdziaÅ‚y opisujÄ… podróż MaÅ‚ego KsiÄ™cia i jego dojrzewanie do bycia czÅ‚owiekiem. W ostatniej części ukÄ…szony przez żmijÄ™ bohater osuwa siÄ™ i znika. Epilog stanowiÄ… sÅ‚owa narratora, który zwraca siÄ™ do czytelników, by zawiadomili go, jeÅ›li kiedykolwiek ujrzÄ… na pustyni maÅ‚ego chÅ‚opca: „Nie zostawiajcie mnie wtedy w moim smutku: bÄ…dźcie tak mili i napiszcie mi szybko, że wróciÅ‚...”. IntegralnÄ… częściÄ… utworu sÄ… wÅ‚asnorÄ™cznie przez pisarza wykonane rysunki, które odnoszÄ… siÄ™ bezpoÅ›rednio do cytatów z tekstu.

Zobacz inne artykuły:

Inne
„MaÅ‚y Książę” - streszczenie szczegółowe
„MaÅ‚y Książę” - streszczenie w piguÅ‚ce
Charakterystyka Małego Księcia
„MaÅ‚y Książę” - plan wydarzeÅ„
Antoine de Saint-Exupéry - biografia
Geneza „MaÅ‚ego KsiÄ™cia”
Symbolika w „MaÅ‚ym KsiÄ™ciu”
Gatunek i budowa „MaÅ‚ego KsiÄ™cia”
Czas i miejsce akcji „MaÅ‚ego KsiÄ™cia”
Problematyka „MaÅ‚ego KsiÄ™cia”
Motyw wÄ™drówki w „MaÅ‚ym KsiÄ™ciu”
„MaÅ‚y Książę” - najważniejsze cytaty



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies