„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie - strona 23
Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Pieśń o Rolandzie

„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

278.
Przed królem stanÄ…Å‚ Pinabel, który byÅ‚ „wielki i silny, dzielny i zwinny”. Krewny Ganelona szczyciÅ‚ siÄ™ tym, iż „kogo jego cios kiedy dosiÄ™gnÄ…Å‚, ten zakoÅ„czyÅ‚ życie”. Pinabel zwróciÅ‚ siÄ™ do cesarza mówiÄ…c, że skoro Tiery nie zgadza siÄ™ z wyrokiem sÄ…du, to on chÄ™tnie stoczy z nim pojedynek. Na dowód tego wrÄ™czyÅ‚ na rÄ™ce króla skórzanÄ… rÄ™kawicÄ™. Pinbel zaoferowaÅ‚ trzydziestu swoich krewnych jako zakÅ‚adników cesarzowi. Mieli oni być trzymani pod strażą do momentu „uczynienia sprawiedliwoÅ›ci”.

279.
Tiery przyjÄ…Å‚ propozycjÄ™ pojedynku i, podobnie jak Pinabel, wrÄ™czyÅ‚ królowi rÄ™kawicÄ™. W zamian za niÄ… otrzymaÅ‚ od cesarza „rÄ™kojmiÄ™”. Karol Wielki zarzÄ…dziÅ‚, aby przeciwnicy siedli naprzeciw siebie i wypowiedzieli sobie pojedynek, aby wszystko byÅ‚o „wedle prawideÅ‚”.

280.
Przed pojedynkiem dwaj przeciwnicy wyspowiadali siÄ™. Obydwaj otrzymali od kapÅ‚anów rozgrzeszenie i bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo. NastÄ™pnie uczestniczyli w nabożeÅ„stwie i przyjÄ™li komuniÄ™ Å›wiÄ™tÄ…. Pinabel i Tiery wrócili do cesarza, aby przywdziać swoje zbroje: „PrzypiÄ™li ostrogi, wdziewaj Ä… biaÅ‚e kolczugi, silne i lekkie, wiążą na gÅ‚owie jasne heÅ‚my, przypasujÄ… miecze o rÄ™kojeÅ›ci z czystego zÅ‚ota, wieszajÄ… na szyi tarcze, biorÄ… w prawe rÄ™ce ostre kopie, po czym dosiadajÄ… swych szybkich rumaków”. Sto tysiÄ™cy Francuzów miaÅ‚o nadziejÄ™, iż Bóg stanie po stronie Tierego.

281.
Pojedynek rozpoczÄ…Å‚ siÄ™, gdy przeciwnicy starli siÄ™ na kopie: „Tarcze siÄ™ Å‚amiÄ…, lecÄ… w sztuki, kolczugi siÄ™ drÄ…, poprÄ™gi pÄ™kajÄ…, Å‚Ä™ki skrÄ™cajÄ… siÄ™, siodÅ‚a spadajÄ… na ziemiÄ™”.

282.
Obydwaj rycerze spadli na ziemię i dobyli mieczy. Zaczęli okładać się nawzajem potężnymi ciosami żelaznym orężem.

283.
Pinabel zażądał, aby przeciwnik się poddał, lecz Tiery miał zamiar wymierzyć tego dnia sprawiedliwość Ganelonowi i jego rodzinie.
284.
Tiery krzyknął w trakcie walki do przeciwnika, aby ten poddał się. W zamian za to obiecał, że doprowadzi do zgody, ale bez śmierci Ganelona się nie obejdzie. Pinabel nie mógł zgodzić się na takie warunki rozejmu.

285.
Pinabel z Sorencji bardzo mocnymi ciosami wreszcie rozłupał hełm przeciwnika i zranił go w czoło. Chociaż Tiery natychmiast cały zbroczył się krwią, to rana nie była śmiertelna.

286.

Tiery zdawał sobie sprawę, iż przez taką groźną ranę może wkrótce przegrać pojedynek, dlatego zdecydował się na desperacki cios. Z całych sił uderzył swoim mieczem w hełm Pinabela i rozciął go na pół, uśmiercając przeciwnika.

287.
Tiery wygrał pojedynek z Pinabalem. Cesarz Karol wraz z czterema baronami: diukiem Naimem, Ogierem Duńczykiem, Gotfrydem z Andegawenii i Wilhelmem z Blaj, podszedł do zwycięzcy. Król wziął Tierego w ramiona. Wkrótce słudzy zdjęli zbroje z dzielnego rycerza. Podczas gdy Tiery cieszył się ze zwycięstwa wraz z wszystkimi Francuzami, rozpoczęła się egzekucja trzydziestu członków rodziny Ganelona, których Pinabel oddał cesarzowi za zakładników.

288.
Karol zapytaÅ‚ swoich diuków i hrabiów: „Co radzicie o tych, których zatrzymaÅ‚em? Przyszli na sÄ…d nad Ganelonem; oddali mi siÄ™ jako zakÅ‚adnicy za Pinabela”. Frankowie odparli, że żaden z nich nie ma prawa żyć, dlatego król rozkazaÅ‚ swojemu rzÄ…dcy, Bastrunowi: „Idź i powieÅ› wszystkich na drzewie z przeklÄ™tego drewna. Na tÄ™ brodÄ™, której wÅ‚os jest siwy, jeÅ›li ujdzie Å›mierci bodaj jeden, zginÄ…Å‚eÅ› ty i przyszedÅ‚ dzieÅ„ twojej zguby!”. Ganelon pogrążyÅ‚ swoich krewnych, ponieważ: „Kto zdradza, gubi innych z sobÄ…”.

289.
Bawarowi, Alemanowie, Puatweni, Bretonowie, Normanowie, ale Frankowie jako pierwsi, zgodzili siÄ™, iż Ganelon musi umrzeć w „osobliwych mÄ™kach”. ZarzÄ…dzili oni, iż zdrajca zostanie rozerwany przez cztery konie. PrzywiÄ…zano pasierba Rolanda za cztery koÅ„czyny do siodeÅ‚ rumaków, które na sygnaÅ‚ zaczęły ciÄ…gnąć je w oddzielnych kierunkach. Ganelon umarÅ‚ w wielkim cierpieniu, lecz „Kiedy czÅ‚owiek jeden zdradzi drugiego, nie jest sÅ‚uszna, aby siÄ™ tym mógÅ‚ cheÅ‚pić”.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24  

Szybki test:

Po wykryciu zdrady Ganelona pilnowali:
a) giermkowie
b) kapłani
c) zbrojni
d) kucharze
RozwiÄ…zanie

Na emisariusza do króla Marsyla Roland zaproponował:
a) Ganelona
b) Naima
c) Arcybiskupa Turpina
d) Oliwiera
RozwiÄ…zanie

Brimamonda, po przyjęciu sakramentu siłą zmieniła imię na:
a) Barbara
b) Julianna
c) Katarzyna
d) Joanna
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Pieśń o Rolandzie” – streszczenie
Czas i miejsce akcji „PieÅ›ni o Rolandzie”
Charakterystyka Rolanda
Problematyka „PieÅ›ni o Rolandzie”
Problem autorstwa „PieÅ›ni o Rolandzie”
Oliwier - charakterystyka
Streszczenie „PieÅ›ni o Rolandzie” w piguÅ‚ce
Ganelon - charakterystyka
Karol Wielki – charakterystyka
Åšredniowieczne wzorce osobowe na przykÅ‚adzie „PieÅ›ni o Rolandzie”
Prawda historyczna a fikcja literacka w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Åšrodki stylistyczne i artystyczne zawarte w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Narracja „PieÅ›ni o Rolandzie”
Budowa, struktura i kompozycja „PieÅ›ni o Rolandzie”
Chansons de geste
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „PieÅ›ni o Rolandzie”
Obraz obyczajów epoki w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Plan wydarzeÅ„ „PieÅ›ni o Rolandzie”
TÅ‚o historyczne wydarzeÅ„ przedstawionych w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Motywy literackie w „PieÅ›ni o Rolandzie”
Najważniejsze cytaty z „PieÅ›ni o Rolandzie”
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies