Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
Analiza
Dokonawszy analizy zÅ‚ożonego z czterech nierównych części (pierwsza - jedenaÅ›cie linijek, druga – osiem, trzecia – pięć, a czwarta – cztery wersy) wiersza Broniewskiego, należy zaliczyć go do prÄ…du liryki patriotycznej. Ta klasyfikacja jest tylko ogólnÄ…, ponieważ w wierszu odnajdziemy wiele elementów zaczerpniÄ™tych na przykÅ‚ad z pieÅ›ni rewolucyjnej, hymnu narodowego, liryki proletariackiej.
Z kolei pod wzglÄ™dem czysto formalnym „Bagnet na broÅ„” to realizacja postulatów inwokacyjnej liryki apelu. Åšwiadczy o tym nieskomplikowane, lecz misternie zestawione i emocjonalnie nacechowane sÅ‚ownictwo, widoczne we fragmencie inwokacji, gdy zagrzewajÄ…cy do obrony ojczyzny podmiot, zwracajÄ…c siÄ™ do poety, nazywa go „Ogniomistrzem i serc, i słów” lub powtarzajÄ…ce siÄ™ trzykrotnie, tytuÅ‚owe „Bagnet na broÅ„!”, zaczerpniÄ™te z wojskowego rozkazu.
Kolejnymi cechami liryku sÄ… nieregularność jego wersów, dowodzÄ…ca tonicznej budowy oraz rozróżnienie adresatów na indywidualnego (spersonalizowane zakoÅ„czenia czasowników oraz komendy skierowane od oddzielnych odbiorców: „dom, / ten, w którym mieszkasz – PolskÄ™; ty, ze snu podnoszÄ…c skroÅ„, / staÅ„ u drzwi”) oraz grupowego:
„ale krwi nie odmówi nikt:
wysączymy ją z piersi i z pieśni.
(…)
A gdyby umierać przyszło,
przypomnimy, co rzekł Cambronne,
i powiemy to samo nad WisÅ‚Ä…”.
AnalizujÄ…c pÅ‚aszczyznÄ™ wykorzystania Å›rodków poetyckich, na pierwszy plan wysuwa siÄ™ porównanie obleganej przez agresora Polski do domu peÅ‚nego nieproszonych, wrogo nastawionych goÅ›ci, a Niemców – do podpalaczy nocÄ… przychodzÄ…cych pod drzwi.
W wierszu peÅ‚no jest sÅ‚ownictwa zaczerpniÄ™tego z wojska. WÅ›ród militarnych epitetów („żelazne wojsko”, „wiÄ™zienny chleb”, „strzelecki rów”), krótkich, wrÄ™cz skandowanych podczas marszu rzeczowników („grom”, „kolby”, „okrzyk”, „rozkaz”, „krew”), sugestywnych wykrzykników („Bagnet na broÅ„!”, „kula w Å‚eb!”, „Trzeba krwi!”), gwaÅ‚townych czasowników („podpalić” dom, „rzucÄ…” grom, „runÄ…” żelaznym wojskiem, „zaÅ‚omocÄ…” kolbami w drzwi, „staÅ„ u drzwi” nocÄ…, „wysÄ…czymy jÄ…” – krew) oczywistym zdaje siÄ™ być przekaz wiersza – wizja napaÅ›ci na PolskÄ™ oraz odnalezienie siÄ™ w nowej rzeczywistoÅ›ci, „Kiedy przyjdÄ… podpalić dom, / Ten w którym mieszkasz – PolskÄ™”.
strona: 1 2
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Bagnet na broń - analiza i interpretacja
Autor: Karolina MarlêgaAnaliza
Dokonawszy analizy zÅ‚ożonego z czterech nierównych części (pierwsza - jedenaÅ›cie linijek, druga – osiem, trzecia – pięć, a czwarta – cztery wersy) wiersza Broniewskiego, należy zaliczyć go do prÄ…du liryki patriotycznej. Ta klasyfikacja jest tylko ogólnÄ…, ponieważ w wierszu odnajdziemy wiele elementów zaczerpniÄ™tych na przykÅ‚ad z pieÅ›ni rewolucyjnej, hymnu narodowego, liryki proletariackiej.
Z kolei pod wzglÄ™dem czysto formalnym „Bagnet na broÅ„” to realizacja postulatów inwokacyjnej liryki apelu. Åšwiadczy o tym nieskomplikowane, lecz misternie zestawione i emocjonalnie nacechowane sÅ‚ownictwo, widoczne we fragmencie inwokacji, gdy zagrzewajÄ…cy do obrony ojczyzny podmiot, zwracajÄ…c siÄ™ do poety, nazywa go „Ogniomistrzem i serc, i słów” lub powtarzajÄ…ce siÄ™ trzykrotnie, tytuÅ‚owe „Bagnet na broÅ„!”, zaczerpniÄ™te z wojskowego rozkazu.
Kolejnymi cechami liryku sÄ… nieregularność jego wersów, dowodzÄ…ca tonicznej budowy oraz rozróżnienie adresatów na indywidualnego (spersonalizowane zakoÅ„czenia czasowników oraz komendy skierowane od oddzielnych odbiorców: „dom, / ten, w którym mieszkasz – PolskÄ™; ty, ze snu podnoszÄ…c skroÅ„, / staÅ„ u drzwi”) oraz grupowego:
„ale krwi nie odmówi nikt:
wysączymy ją z piersi i z pieśni.
(…)
A gdyby umierać przyszło,
przypomnimy, co rzekł Cambronne,
i powiemy to samo nad WisÅ‚Ä…”.
AnalizujÄ…c pÅ‚aszczyznÄ™ wykorzystania Å›rodków poetyckich, na pierwszy plan wysuwa siÄ™ porównanie obleganej przez agresora Polski do domu peÅ‚nego nieproszonych, wrogo nastawionych goÅ›ci, a Niemców – do podpalaczy nocÄ… przychodzÄ…cych pod drzwi.
W wierszu peÅ‚no jest sÅ‚ownictwa zaczerpniÄ™tego z wojska. WÅ›ród militarnych epitetów („żelazne wojsko”, „wiÄ™zienny chleb”, „strzelecki rów”), krótkich, wrÄ™cz skandowanych podczas marszu rzeczowników („grom”, „kolby”, „okrzyk”, „rozkaz”, „krew”), sugestywnych wykrzykników („Bagnet na broÅ„!”, „kula w Å‚eb!”, „Trzeba krwi!”), gwaÅ‚townych czasowników („podpalić” dom, „rzucÄ…” grom, „runÄ…” żelaznym wojskiem, „zaÅ‚omocÄ…” kolbami w drzwi, „staÅ„ u drzwi” nocÄ…, „wysÄ…czymy jÄ…” – krew) oczywistym zdaje siÄ™ być przekaz wiersza – wizja napaÅ›ci na PolskÄ™ oraz odnalezienie siÄ™ w nowej rzeczywistoÅ›ci, „Kiedy przyjdÄ… podpalić dom, / Ten w którym mieszkasz – PolskÄ™”.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies