Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Proces

Franz Kafka – biografia

Autor: Dorota Blednicka

Franz Kafka urodził się 3 lipca 1883 roku w Pradze, w domu stojącym przy ulicy Maislowej i Kaprowej. Był synem Julii i Hermana Kafka. Przodkowie matki byli z pochodzenia Żydami i w jednej z notatek Kafki można odnaleźć wzmiankę o jego pochodzeniu: „Nazywam się po hebrajsku Amszel, jak dziadek mojej matki z linii macierzystej”. Rodzina ojca pisarza pochodziła z miasteczka Wossek pod Strakonicami. Herman Kafka był kupcem i prowadził sklep z towarami galanteryjnymi, najpierw przy ulicy Kaletniczej, a następnie w pałacu Kinskich na Rynku Staromiejskim. Był człowiekiem niezwykle wytrwałym i władczym, a Franz Kafka przez całe życie znajdował się w jego cieniu i przez wiele lat próbował wyzwolić się spod wpływów rodziny.

Franz był najstarszym dzieckiem Julii i Hermana. Jego dwaj bracia, Heinrich i Georg, zmarli w dzieciństwie. Dopiero w sześć lat później przyszły kolejno na świat trzy siostry, z którymi nie potrafił nawiązać bliższego kontaktu. Dzieciństwo pisarza było samotne. Matka spędzała całe dnie w sklepie, powierzając wychowanie chłopca guwernantkom i szkole. Według informacji Julii Kafki, która o dziesięć lat przeżyła syna, był dzieckiem słabym, delikatnym i na ogół poważnym.

Ukończył niemiecką szkołę powszechną na Targu Mięsnym, później uczęszczał do gimnazjum niemieckiego na Rynku Staromiejskim. W szkole zaprzyjaźnił się z Hugo Bergmanem (późniejszym wybitnym filozofem), Emilem Utitzem (profesorem filozofii w Halle i Pradze), Paulem Kischem (historykiem literatury i redaktorem „Neue Freie Presse”). Po ukończeniu gimnazjum zapisał się na wydział chemii, lecz po dwóch tygodniach przeniósł się na germanistykę. Ostatecznie, po I semestrze, rozpoczął studia prawnicze. W 1902 roku poznał Maxa Broda.

W czasie studiów Franz Kafka podjął pierwsze próby literackie, które później zniszczył. Wziął również udział w konkursie na opowiadanie, ogłoszonym przez wiedeńskie pismo „Die Zeit”. Jego utwór „Niebo w ciasnych uliczkach” nie uzyskał jednak nagrody i zaginął. Studia ukończył w roku 1906 – 18 czerwca został promowany na doktora praw na niemieckim uniwersytecie Karola Ferdynanda. Zgodnie z obowiązującymi przepisami odbył roczną, bezpłatną praktykę sądową, choć nie zamierzał zostać adwokatem. Czas ten wykorzystał na odpoczynek po wyczerpujących egzaminach i szukanie dobrze płatnej pracy, która pozwoliłaby mu uwolnić się spod opieki rodziców.
W październiku 1907 roku podjął pracę w praskiej filii włoskiego towarzystwa ubezpieczeniowego (Assiarazioni Generali). W lipcu 1908 otrzymał posadę w Zakładzie Ubezpieczeń Robotników od Wypadków na Królestwo Czeskie. W tym samym roku debiutował na łamach prasy. W piśmie literackim „Hyperion” ukazało się osiem miniatur pisarza pod tytułem „Rozważania”. Duży wpływ miał na to Max Brod, który pozostawał pod wrażeniem talentu pisarskiego przyjaciela i zabiegał o publikację jego utworów. W marcu 1910 roku Kafka rozpoczął pisanie dzienników, które prowadził aż do roku 1923. Przez te lata narastał konflikt między pisarzem, który marzył o działalności literackiej, a ojcem, nieprzychylnie patrzącym na „niepraktyczne zajęcia syna”.

Kariera zawodowa syna, o której marzył Herman Kafka, stała się dla młodego Franza ciężarem. Młody pisarz nie traktował poważnie swoich urzędniczych obowiązków, skupiając się na pisaniu. Z trudem godził pracę z biurze z pracą twórczą, starając się spać popołudniami i pisać nocami. Taki tryb życia wyczerpywał go. Sam nie uważał siebie za pełnowartościowego pracownika, choć jego przełożeni byli pełni uznania dla jego pracy. W tym czasie odbył również szereg podróży i zwiedził między innymi Paryż, Berlin, Zurych, Lugano, Mediolan.

Rok 1912 okazał się przełomowym w życiu pisarza. Rozpoczął pracę nad powieścią „Zaginiony” („Ameryka”). 13 sierpnia tegoż roku w domu rodziców Maxa Broda, w Berlinie, poznał Felicję Bauer. Pomiędzy nim a dziewczyną rozpoczęła się wieloletnia i niezwykle intensywna korespondencja. Zakochany Kafka przeżywał w tym czasie okres wzmożonej pracy twórczej. W ciągu jednej nocy, z 22 na 23 września, napisał opowiadanie „Wyrok”, które stanowiło swoisty przełom w jego twórczości. Pisarz wreszcie odnalazł właściwą sobie formę i rozbudził geniusz narratorski.

strona:    1    2    3  

Szybki test:

Pierwszą próbę wyzwolenia się spod wpływu rodziców Kafka podjął w roku:
a) 1910
b) 1914
c) 1917
d) 1915
Rozwiązanie

Kafka zmarł w roku:
a) 1927
b) 1924
c) 1930
d) 1938
Rozwiązanie

Franz Kafka nie studiował:
a) germanistyki
b) matematyki
c) prawa
d) chemii
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Proces” - streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Procesu” w pigułce
Franz Kafka – biografia
Geneza „Procesu” Kafki
Problematyka „Procesu” Kafki
Czas i miejsce akcji „Procesu”
Uniwersalizm powieści Franza Kafki
Józef K. – tragizm postaci
Interpretacje „Procesu”
„Proces” jako powieść o idealnym aparacie władzy
Labirynt Kafki - kreacja przestrzeni w „Procesie”
Wyjaśnienie tytułu utworu
Główny wątek „Procesu” Kafki
Artyzm „Procesu” Franza Kafki
Józef K. - everyman
„Proces” – kompozycja, narracja i styl powieści
„Proces” jako powieść absurdu
W poszukiwaniu winy Józefa K. – problem winy niezawinionej
Motywy literackie w „Procesie”
„Proces” – ekranizacje, sztuki teatralne, nawiązania w literaturze i sztuce
Plan wydarzeń „Procesu”
Franz Kafka – kalendarium życia i twórczości
Bibliografia




Bohaterowie
Charakterystyka Józefa K.
Pozostali bohaterowie „Procesu”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies