Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zemsta
Hrabia Aleksander Fredro urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej (niegdyś senatorskiej) herbu Bończa. Przyszedł na świat 20 czerwca 1793 roku w Suchowie koło Jarosławia, a zmarł 15 lipca 1876 roku w wieku osiemdziesięciu trzech lat we Lwowie. Został pochowany w rodzinnej krypcie kościoła w Rudkach koło Lwowa.
Wychowywał się w wielodzietnej rodzinie. Miał ośmioro rodzeństwa. Jego rodzice - Jacek i Marianna – sprowadzili się do Beńkowej Wiszni w 1797 roku. Od tej pory miejsce to stało się domem rodzinny Fredrów.
Kalendarium losów polskiego komediopisarza, pamiętnikarza i poety:
· Fredro nigdy nie uczęszcza do publicznych szkół, pobierając odpowiednie nauki w domu rodzinnym.
Fredro przyznawał, że etap nauki pod okiem guwernera polegał na pamięciowym opanowywaniu wiedzy książkowej. Twierdził: „W młodych latach nie okazywałem zdolności do nauki”, podkreślając, że życiowego doświadczenia zaczął nabierać dopiero później: „Odtąd zaczęła się dla mnie szkoła świata, najpraktyczniejsza, najbardziej urozmaicona”.
· 12 stycznia 1806 roku w pożarze dworu w Beńkowej Wiszni ginie jego matka, Marianna Fredrowa.
· Ojciec postanawia przeprowadzić się z dziećmi do Lwowa.
· Aleksander w 1809 roku, w wieku zaledwie szesnastu lat, zaciąga się do wojska – do armii Księstwa Warszawskiego.
· W 1812 roku bierze udział w kampanii moskiewskiej wraz z wojskiem Napoleona.
Fredro za udział w kampanii moskiewskiej otrzymał order Virtuti Militari. Nie zaprzestał dalszej walki z przeciwnikiem, biorąc jeszcze udział w kampanii pruskiej i francuskiej, za co odznaczono go Krzyżem Legii Honorowej (1814 rok).
· Po abdykacji Napoleona w 1815 roku powraca do Beńkowej Wiszni, gdzie zajmuje się powtórnym zagospodarowaniem rodzinnego majątku.
· Aby nie zrywać z polityką, wstępuje do lubelskiej loży wolnomularskiej.
· W wieku dwudziestu ośmiu lat (w 1821 roku) pisze pierwszą ważną komedię, zatytułowaną „Pan Geldhab”.
· Mając trzydzieści jeden lat, otrzymuje tytuł hrabiowski. Fredro - kalendarium życia
Autor: Karolina MarlgaHrabia Aleksander Fredro urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej (niegdyś senatorskiej) herbu Bończa. Przyszedł na świat 20 czerwca 1793 roku w Suchowie koło Jarosławia, a zmarł 15 lipca 1876 roku w wieku osiemdziesięciu trzech lat we Lwowie. Został pochowany w rodzinnej krypcie kościoła w Rudkach koło Lwowa.
Wychowywał się w wielodzietnej rodzinie. Miał ośmioro rodzeństwa. Jego rodzice - Jacek i Marianna – sprowadzili się do Beńkowej Wiszni w 1797 roku. Od tej pory miejsce to stało się domem rodzinny Fredrów.
Kalendarium losów polskiego komediopisarza, pamiętnikarza i poety:
· Fredro nigdy nie uczęszcza do publicznych szkół, pobierając odpowiednie nauki w domu rodzinnym.
Fredro przyznawał, że etap nauki pod okiem guwernera polegał na pamięciowym opanowywaniu wiedzy książkowej. Twierdził: „W młodych latach nie okazywałem zdolności do nauki”, podkreślając, że życiowego doświadczenia zaczął nabierać dopiero później: „Odtąd zaczęła się dla mnie szkoła świata, najpraktyczniejsza, najbardziej urozmaicona”.
· 12 stycznia 1806 roku w pożarze dworu w Beńkowej Wiszni ginie jego matka, Marianna Fredrowa.
· Ojciec postanawia przeprowadzić się z dziećmi do Lwowa.
· Aleksander w 1809 roku, w wieku zaledwie szesnastu lat, zaciąga się do wojska – do armii Księstwa Warszawskiego.
· W 1812 roku bierze udział w kampanii moskiewskiej wraz z wojskiem Napoleona.
Fredro za udział w kampanii moskiewskiej otrzymał order Virtuti Militari. Nie zaprzestał dalszej walki z przeciwnikiem, biorąc jeszcze udział w kampanii pruskiej i francuskiej, za co odznaczono go Krzyżem Legii Honorowej (1814 rok).
· Po abdykacji Napoleona w 1815 roku powraca do Beńkowej Wiszni, gdzie zajmuje się powtórnym zagospodarowaniem rodzinnego majątku.
· Aby nie zrywać z polityką, wstępuje do lubelskiej loży wolnomularskiej.
· W wieku dwudziestu ośmiu lat (w 1821 roku) pisze pierwszą ważną komedię, zatytułowaną „Pan Geldhab”.
· W 1828 roku umiera jego ojciec – Jacek, a on przejmuje i pomnaża odziedziczony majątek.
· Po jedenastu latach starań o rękę ukochanej, żeni się w końcu z rozwódką Zofią hrabiną Skarbkową.
· W 1829 roku zostaje członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
· Gdy wybucha powstanie listopadowe i epidemia cholery, Fredrowie wyjeżdżają do Wiednia.
· W 1832 roku daje schronienie w swoim majątku dwóm powstańcom z Wielkopolski, którzy schronili się w Galicji przed represjami ze strony władz pruskich.
· Po osiemnastu latach pobytu na wsi kupuje dworek z ogrodem na Chorążczyźnie (we Lwowie) i przenosi się tam wraz z rodziną.
· W 1837 roku zostaje ojcem Zofii, późniejszej malarki i literatki.
· W 1848 roku bierze udział we Wiośnie Ludów we Lwowie.
· Rok później do Francji emigruje jego syn – komediopisarz Jan Aleksander.
· Przez pięć lat (1850-1855) z niewielkimi przerwami Fredro przebywa po raz drugi we Francji, gdzie po powstaniu węgierskim schronił się jego syn.
· W 1857 roku osiedla się we Lwowie.
· W 1861 roku zostaje posłem do Sejmu Krajowego.
· Zabiega o budowę w Galicji pierwszej linii kolejowej.
· Organizuje Towarzystwo Kredytowe Ziemskie i Galicyjską Kasę Oszczędności.
· W 1865 roku zostaje ogłoszony honorowym obywatelem miasta Lwowa.
· W 1873 roku zostaje członkiem Akademii Umiejętności.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies