Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nie-Boska komedia

Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin”

Autor: Ewa Petniak

Zygmunt Napoleon Krasiński przyszedł na świat 19 lutego 1812 roku w Paryżu. Wywodził się z arystokracji, nosił tytuł hrabiego (herb Ślepowron). Jego ojciec – Wincenty Krasiński był generałem gwardii Napoleona, hrabią Cesarstwa, komandorem Legii Honorowej i zwolennikiem napoleońskiej potęgi. Ojcem chrzestnym wieszcza został sam Napoleon, wybrany do tej funkcji przez Wincentego Krasińskiego.

Wincenty Krasiński komenderował sławnym pułkiem polskich szwoleżerów, jeden ze szwadronów tego pułku odznaczył się walecznością w bitwie pod Somosierrą (bitwa w wąwozie, trwająca osiem minut, odbyła się 30 listopada 1808 roku, umożliwiła Napoleonowi kontynuowanie hiszpańskiej kampanii i otworzyła mu drogę na Madryt). Służył na dworze cesarza i walczył u jego boku, wiązał z nim nadzieje na odzyskanie niepodległości. Gdy kult francuskiego wodza począł słabnąć (klęska kampanii moskiewskiej – 1812), Wincenty, mianowany przed abdykacją Napoleona, dowódcą wojsk polskich, począł służyć pod rozkazami cara Aleksandra I. Przywiódł resztki sławnej armii do Polski.

Trudno orzec, czy ojciec poety był na tyle zręcznym „graczem” politycznym, by po upadku jednego cesarza (Napoleon), natychmiast zaskarbić sobie względy drugiego (Aleksandra I), czy mądrym patriotą, któremu udało się sprowadzić weteranów do kraju. Syn wierzył w patriotyzm ojca, a Wincenty stał się dla niego ucieleśnieniem tradycji niepodległościowych. Warto pamiętać, iż rządy Aleksandra I (król Polski w latach 1815 – 1825, potem rządy objął jego brat Mikołaj: 1825 – 1831), wiązano również, podobnie ja w przypadku „małego kaprala” – Napoleona z pragnieniem i złudną nadzieją na odzyskanie suwerenności.

Zygmunt Krasiński otrzymał pięć imion, pierwszym było Napoleon, potem Stanisław, Adam, Feliks, zaś piątym Zygmunt, lecz w momencie, gdy Wincenty Krasiński przestał hołdować cesarzowi Francji, a zaczął cesarzowi Rosji, nie wypadało zwracać się do syna jego pierwszym imieniem. Wówczas przyjęło się imię ostatnie – Zygmunt.
Matka Krasińskiego – Maria Urszula Radziwiłł zmarła, gdy poeta miał 10 lat. Jego kształceniem zajął się apodyktyczny, władczy ojciec. To on zabiegał, by syn, jako dziedzic świetnego rodu, zdobył staranne wychowanie. Chłopiec był nad wiek dojrzały, skory do nauki i pojętny. Zdarzało się, że ojciec urządzał popisy jego wiedzy przed literatami i uczonymi. W wieku 16 lat Krasiński był już studentem prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Jako czternastolatek podejmował pierwsze próby literackie, będąc uczniem napisał pięć powieści historycznych. Ojca cieszyły literackie zamiłowania syna, nie podejrzewał jednakże, że młody Zygmunt zostanie kiedyś poetą.

Wincenty był dla syna autorytetem i wyrocznią w wielu spawach. Zygmunt zwykł podporządkowywać się ojcu, zwłaszcza, że ten nie znosił sprzeciwów - konflikty zażegnywał poprzez ostatecznie wyrażenie swojej woli, do której młody poeta musiał się dostosować i nie czynił tego, że tak należało, ale ponieważ cenił ojca i darzył go ogromnym szacunkiem.

W 1829 roku nastąpił konflikt pomiędzy ojcem i synem. Zapowiedzią nieporozumienia było uczestnictwo Wincentego Krasińskiego w tak zwanym Sądzie Sejmowym (1827 – 1828). Na nim miały się rozstrzygnąć losy członków Towarzystwa Patriotycznego (tajnej organizacji o tendencjach niepodległościowych, założonej w 1821 roku przez majora Waleriana Łukasińskiego). Obradom przewodniczył Piotr Bieliński. Uczestnicy Sądu szukali dla oskarżonych (zarzucano im próbę buntu, ale nie posądzano o chęć wszczęcia niepodległościowego przewrotu, były to już czasy panowania Mikołaja I) okoliczności łagodzących, tymczasem ojciec Krasińskiego potępiał dążenia członków Towarzystwa, uważając, że wierność ojczyźnie polega na lojalizmie wobec monarchy. Tym przekonaniem Wincenty Krasiński naraził się opinii publicznej.

strona:    1    2    3    4  

Szybki test:

Krasiński miał:
a) dwoje dzieci
b) jedno dziecko
c) sześcioro dzieci
d) czworo dzieci
Rozwiązanie

Utworem osadzonym w realiach antycznego Rzymu jest:
a) „Irydion”
b) „Agaj – Han”
c) „Przedświt”
d) „Gastołd”
Rozwiązanie

Muzeum Romantyzmu znajduje się w:
a) Warszawie
b) Nowogródku
c) Opinogórze
d) Zakopanem
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne
Geneza „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
„Nie – Boska komedia” – streszczenie szczegółowe
Streszczenie „Nie – Boskiej komedii” w pigułce
„Nie – Boska komedia” jako dramat romantyczny
Biografia Zygmunta Krasińskiego - „poety ruin”
Stylistyka i artyzm „Nie – Boskiej komedii”
Kompozycja „Nie – Boskiej komedii”
Motyw rewolucji i porewolucyjnej przyszłości w „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
Motyw poezji i poety w „Nie – Boskiej komedii”
„Nie – Boska komedia” jako dramat społeczny - „Dwa orły z nas – ale gniazdo twoje strzaskane piorunem” – polemika Pankracego i Hrabiego Henryka
Znaczenie tytułu „Nie – Boska komedia” – związki z Dantem
„Nie – Boska komedia” jako dramat metafizyczny
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Nie – Boskiej komedii”
„Świat rozbitych form” – tragizm i etyka w „Nie – Boskiej komedii”
Motyw szaleństwa w „Nie – Boskiej komedii”
Realizm i fantastyka w „Nie – Boskiej komedii”
Tło historyczne „Nie – Boskiej komedii”
Prozaiczna żona czy poetycka kochanka? – motyw miłości, rodziny i małżeńskiego szczęścia w „Nie – Boskiej komedii”
Dramatyzm głównych bohaterów „Nie – Boskiej komedii” Krasińskiego
Twórczość Zygmunta Krasińskiego
Plan wydarzeń „Nie-Boskiej komedii”
Krasiński o „Nie – Boskiej komedii”
Funkcje symboli religijnych w dziełach romantycznych twórców
Realizacje sceniczne „Nie – Boskiej komedii” i uwagi krytyków
Delfina Potocka – muza i kochanka Zygmunta Krasińskiego
Uwagi i recenzje o „Nie – Boskiej komedii” w publikacjach XX – wiecznych
Sądy współczesnych poecie o „Nie – Boskiej komedii” (XIX wiek)
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies