Autorka „Medalionów” debiutowała w wieku lat 14 na łamach „Przeglądu Tygodniowego” wierszem „Pamiętam”. Inne swoje poetyckie utwory zamieszczała w warszawskich czasopismach m.in. w „Chimerze”. Szybko porzuciła poezję i zajęła się prozą.

Jako prozaiczka debiutowała opowiadaniem w „Ogniwie”. Potem przyszła kolej na bardziej rozbudowane formy – powieści. Te pierwsze np. „Kobiety” (1906), „Książę” (1907), „Narcyza” (1910) poruszały problematykę kobiecą. Skupiały się na zagadnieniach osobowości.

Po I wojnie światowej ukazały się m. in.: „Charaktery” (1922), „Romans Teresy Hennert” (1924), „Niedobra miłość” (1928) i najbardziej znana powieść „Granica” (1935). Dotyczyły stosunków społecznych i politycznych, kontaktów międzyludzkich.

Nałkowska była osobą zaangażowaną społecznie. Działała w organizacjach na rzecz kobiet i literatów. W Warszawie prowadziła salon literacki. Promowała młodych pisarzy m. in. Brunona Schulza. W 1928 r. wybrano ją na wiceprezesa polskiego PEN-Clubu.

Działała także jako „orędowniczka” uciśnionych. Współorganizowała protesty w obronie więźniów politycznych. Od 1933 r. przynależała do grupy literackiej „Przedmieście”. Była członkiem Państwowej Akademii Literatury. Instytucji oficjalnie reprezentowała piśmiennictwo polskie. Lata wojny spędziła w Warszawie. aktywnie uczestniczyła w konspiracyjnym życiu literackim.

Doświadczenie I wojny światowej było głównie udziałem żołnierzy walczących na froncie. II wojna światowa dotknęła w równym stopniu żołnierzy i cywilów, mężczyzn i kobiety, dorosłych i dzieci. Życie zostało zdezorganizowane na każdym polu ludzkiej aktywności.

Świadectwem tego, jak dokonywały się „straszliwe zmiany w samym sednie istnienia”, są dzienniki Zofii Nałkowskiej. Pisarka, porwana przez bieg wydarzeń, najpierw uczestniczyła w powszechnej wrześniowej tułaczce. Potem zmagała się z rzeczywistością okupowanej Warszawy. Jej źródłem utrzymania był sklep tytoniowy. Prowadziła wówczas zapiski w osobistym dzienniku. Jego początek datuje się już na wczesne lata młodości. Koniec wyznacza śmierć autorki (1954). Notatki zostały wydane w tomie „Dzienniki czasu wojny” (1970r.). Stanowią jeden z najcenniejszych przekazów literackich z lat okupacji. Pozostałe wydawano w latach 1975, 1976, 1980.

Po wojnie Nałkowska pracowała w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Efektem pracy Komisji stały się „Medaliony” (1946). To zbiór opowiadań o losach ludzi dotkniętych okrucieństwem wojny. W powojennej Polsce zaangażowała się w działalność polityczną. Współredagowała pismo „Kuźnica” (tygodnik społeczno – literacki). Dwukrotnie była posłanką do Sejmu (1947 i 1952). Dwukrotnie również uhonorowano ja Państwową Nagrodą Literacką (m.in. w 1936r. za „Granicę”). Otrzymała ponadto Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. Jej grób znajduje się na powązkowskim cmentarzu w Warszawie.

Twórczość:

powieści – „Kobiety”, „Książę” (kontynuacja „Kobiet”), „Rówieśnice”, „Narcyza”, „Hrabia Emil”, „Dom nad łąkami”., „Granica”, „Niecierpliwi”, „Mój ojciec”;

dramaty – „Dom kobiet”, „Dzień jego powrotu”;

nowele, opowiadania, szkice – „Koteczka czyli białe tulipany”, „Lustra”, „Charaktery”, „Małżeństwo”, „Ściany świata”, „Medaliony”;

dzienniki – „Dzienniki czasu wojny” (powstałe w latach II wojny światowej).

Szybki test:

Podczas życia w okupowanej Warszawie Nałkowska:
a) zajmowała się działalnością dobroczynną
b) prowadziła sklep tytoniowy
c) szmuglowała bimber
d) sprzedawała bieliznę
Rozwiązanie

„Uniwersytet Latający” to:
a) szkoła ucząca czarnej magii
b) nieformalna szkoła wyższa
c) miejsce spotkań młodych ludzi
d) szkoła dla absolwentek kierunków humanistycznych
Rozwiązanie

Zofia Nałkowska promowała m.in.:
a) Czesława Miłosza
b) Franza Kafkę
c) Brunona Schulza
d) Witolda Gombrowicza
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Granica” - krótkie streszczenie „Granica” - streszczenie szczegółowe z testem	„Granica” - czas i miejsce akcji „Granica” - plan wydarzeń Droga kariery Zenona Ziembiewicza „Granica” - interpretacja i wieloznaczność tytułu „Granica” - informacje wstępne Kariera Zenona Ziembiewicza Romans Zenona z Justyną w „Granicy” Życiorys i twórczość Nałkowskiej Cechy powieści Nałkowskiej „Granica” Miłość Zenona i Elżbiety w „Granicy” Filozofia w „Granicy” - „Jakimi ludźmi jesteśmy naprawdę? Czy takimi, jakimi nas widzą inni, czy też takimi, za jakich sami się uważamy?” Problem moralności w „Granicy” Obraz społeczeństwa w „Granicy” Obrona i oskarżenie Ziembiewicza Kariera i władza w „Granicy” Geneza „Granicy” Nałkowskiej Granice w powieści Znaczenie kamienicy Kolichowskiej Granica psychologiczna w powieści Nałkowskiej - „Musi coś przecież istnieć, jakaś granica, za którą nie wolno przejść, za którą przestaje się być sobą” Granica filozoficzna w powieści Nałkowskiej – „jesteśmy takimi, jakimi nas widzą inni, czy też takimi, za jakich sami się uważamy?” Granica jako bariera społeczna w powieści Nałkowskiej Granice moralne w powieści Nałkowskiej - względność dobra i zła Miłość Elżbiety do Awaczewicza w „Granicy” Zofia Nałkowska - biogram Wymowa filozoficzna „Granicy” Ostatnie lata życia Cecylii Kolichowskiej Losy Jasi Gołąbskiej w „Granicy” Schemat boleborzański w „Granicy” Najważniejsze cytaty z „Granicy” Powieść brukowa czy arcydzieło polskiej literatury – „Granica” Nałkowskiej Bibliografia
Bohaterowie
Zenon Ziembiewicz - charakterystyka Justyna Bogutówna - charakterystyka Elżbieta Biecka (później Ziembiewicz) - charakterystyka Cecylia Kolichowska (z domu Biecka) - charakterystyka Karol Wąbrowski - charakterystyka Joanna z Niemierów Ziembiewicz - charakterystyka Walerian Ziembiewicz - charakterystyka Pozostali bohaterowie „Granicy”

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies