Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Kamienie na szaniec
Maciej Aleksy Dawidowski, ps. „Alek”, „Glista” (ze względu na „długi” wzrost), „Kopernicki”, „Koziorożec” zapisał się w polskiej historii nie tylko jako instruktor harcerski oraz podharcmistrz, lecz także jako podporucznik Armii Krajowej, doskonały dowódca akcji dywersyjnych oraz jeden z trzech głównych bohaterów powieści dokumentalnej Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.
„Alek” przyszedł na świat 3 listopada 1920 roku w Drohobyczu, w inżynierskiej rodzinie. Jego ojciec Aleksy był technologiem, a matka - Janina z Sagatowskich – chemikiem.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej Maciej z doskonałym wynikiem ukończył warszawskie Gimnazjum im. Stefana Batorego oraz uzyskał stopień harcerski Harcerza Orlego w tak zwanej „Pomarańczarni”, czyli 23 Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Bolesława Chrobrego.
Na początku września 1939 roku niespełna dwudziestoletni Dawidowski, wraz z grupą starszych harcerzy 23 WDH prowadzoną przez komendanta Szczepu "Pomarańczarnia" harcmistrza Lechosława Domańskiego „Zeusa”, na rozkaz Naczelnika harcerzy wymaszerował ze stolicy na kilkutygodniową wycieczkę. Powrócił do zniszczonej Warszawy na początku października.
Oglądając zgliszcza swojego rodzinnego miasta postanowił, że od tej chwili będzie walczył w obronie Ojczyzny. Przystąpił do tajnej organizacji PLAN, wraz z którą organizował i przeprowadzał akcje sabotażowe.
Od początku 1940 roku, czyli po wystąpieniu z kolegami z 23 WDH z szeregów upolityczniającej się organizacji pełnił obowiązki łącznika w komórce więziennej ZWZ. Dbał, by została zachowana jak najlepsza komunikacja między konspiracją wojskową a więzieniami warszawskimi: Pawiak w Alei Jana Christiana Szucha i Daniłowiczowska (Areszt Centralny przy ul. Daniłowiczowskiej). „Alek” zajął się przenoszeniem grypsów.
Na wiosnę 1941 razem z grupą przyjaciół z 23 WDH przystąpił do Szarych Szeregów chorągwi Warszawskiej. Zostawszy dowódcą drużyny w hufcu "Mokotów Górny", kierowanym przez Tadeusza "Zośkę" Zawadzkiego, zaplanował oraz przeprowadził wiele akcji Małego Sabotażu "Wawer", m.in. zdjęcie niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika (to tej akcji z 11 lutego 1942 roku zawdzięcza swój honorowy pseudonim "Kopernicki"), akcja Kiliński czy pod Arsenałem.
Po wielu pomyślnie zakończonych działaniach dywersyjnych musiał na jakiś czas opuścić stolicę, gdyż po konfiskacie aparatu fotograficznego groziło mu aresztowanie. Kilka miesięcy spędził w majątku Olesinek w pobliżu Góry Kalwarii, należącym do Aleksandry Niewiadomskiej. Losy Macieja Aleksego Dawidowskiego („Glisty”, „Alka”, „Kopernickiego”, „Koziorożca”)
Autor: Karolina MarlgaMaciej Aleksy Dawidowski, ps. „Alek”, „Glista” (ze względu na „długi” wzrost), „Kopernicki”, „Koziorożec” zapisał się w polskiej historii nie tylko jako instruktor harcerski oraz podharcmistrz, lecz także jako podporucznik Armii Krajowej, doskonały dowódca akcji dywersyjnych oraz jeden z trzech głównych bohaterów powieści dokumentalnej Aleksandra Kamińskiego „Kamienie na szaniec”.
„Alek” przyszedł na świat 3 listopada 1920 roku w Drohobyczu, w inżynierskiej rodzinie. Jego ojciec Aleksy był technologiem, a matka - Janina z Sagatowskich – chemikiem.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej Maciej z doskonałym wynikiem ukończył warszawskie Gimnazjum im. Stefana Batorego oraz uzyskał stopień harcerski Harcerza Orlego w tak zwanej „Pomarańczarni”, czyli 23 Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Bolesława Chrobrego.
Na początku września 1939 roku niespełna dwudziestoletni Dawidowski, wraz z grupą starszych harcerzy 23 WDH prowadzoną przez komendanta Szczepu "Pomarańczarnia" harcmistrza Lechosława Domańskiego „Zeusa”, na rozkaz Naczelnika harcerzy wymaszerował ze stolicy na kilkutygodniową wycieczkę. Powrócił do zniszczonej Warszawy na początku października.
Oglądając zgliszcza swojego rodzinnego miasta postanowił, że od tej chwili będzie walczył w obronie Ojczyzny. Przystąpił do tajnej organizacji PLAN, wraz z którą organizował i przeprowadzał akcje sabotażowe.
Od początku 1940 roku, czyli po wystąpieniu z kolegami z 23 WDH z szeregów upolityczniającej się organizacji pełnił obowiązki łącznika w komórce więziennej ZWZ. Dbał, by została zachowana jak najlepsza komunikacja między konspiracją wojskową a więzieniami warszawskimi: Pawiak w Alei Jana Christiana Szucha i Daniłowiczowska (Areszt Centralny przy ul. Daniłowiczowskiej). „Alek” zajął się przenoszeniem grypsów.
Na wiosnę 1941 razem z grupą przyjaciół z 23 WDH przystąpił do Szarych Szeregów chorągwi Warszawskiej. Zostawszy dowódcą drużyny w hufcu "Mokotów Górny", kierowanym przez Tadeusza "Zośkę" Zawadzkiego, zaplanował oraz przeprowadził wiele akcji Małego Sabotażu "Wawer", m.in. zdjęcie niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika (to tej akcji z 11 lutego 1942 roku zawdzięcza swój honorowy pseudonim "Kopernicki"), akcja Kiliński czy pod Arsenałem.
Gdy sytuacja w Warszawie się unormowała, „Alek” rozpoczął naukę w jawnej Państwowej Szkole Budowy Maszyn (dawnej Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda). Po dwóch latach musiał jednak przerwać edukację, ponieważ obowiązki związane z objęciem nowej funkcji - dowódca 1. drużyny hufca Grup Szturmowych "Południe"– zaczęły zajmować mu zbyt dużo czasu. Ponadto rozpoczął pracę w straży przemysłowej firmy „Fuchs” na Powiślu.
Kolejnymi ważnymi wydarzeniami w życiu Dawidowskiego było otrzymanie stopnia podharcmistrza (po zakończeniu kursu "Szkoła za lasem" wiosną 1942 roku) oraz zostanie elewem Zastępczego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty zorganizowanego przez Kedyw KG AK (styczeń 1943).
Gdy 23 marca 1943 roku „Rudy” został aresztowany, to on pełnił przez kilka dni funkcję komendanta Hufca SAD.
„Alek” zmarł 30 marca 1943 roku w szpitalu Dzieciątka Jezus przy ulicy Nowogrodzkiej. Przyczyną jego śmierci były rany postrzałowe brzucha, odniesione w czasie akcji odbicia z rąk gestapo swojego przyjaciela „Rudego” (notabene Jan Bytnar także odszedł tego samego dnia). Kierował wtedy sekcją „granaty”, przyczyniając się od odebrania skatowanego kolegi od jego prawców.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies