Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis

Krytyka literacka o „Quo vadis”

Autor: Dorota Blednicka

Powieść z czasów antycznego Rzymu i początków wspólnoty chrześcijan, przyniosła Henrykowi Sienkiewiczowi światową sławę. To „dzieło życia”, jak sam o Quo vadis mówił autor, spotkało się ze skrajnie odmiennymi opiniami krytyków literackich. Mimo, że utwór przełożono na niemal wszystkie języki, kwestia jego wartości literackiej pozostaje nadal nierozstrzygnięta. W Polsce krytycy nie zajęli jednoznacznego stanowiska. W swej opinii skupiali się na walorach artystycznych, nie pozostali jednak obojętni na słabe strony powieści.

Pisarz i publicysta, Aleksander Świętochowski, w sposób umiarkowanie nieprzychylny wyraził się o Quo vadis, które „znalazło się na falach potężnego prądu, który dziś najszerszym łożyskiem płynie przez pola cywilizacji i który unoszonym przez się dziełom nadaje szczególne znaczenie”. Zarzucił Sienkiewiczowi między innymi tendencyjność i schematyczność. Twierdził, że autor stworzył powieść, która powieliła dawne schematy i sięgała do konserwatywnej tematyki.

Z kolei Piotr Chmielowski wydał umiarkowany i wyważony osąd. Docenił ascetyczne ukazanie świata chrześcijan i proces nawrócenia Winicjusza. Jego krytyka skupiła się głównie na nieciekawym opisie niektórych wydarzeń, między innymi: śmierci Petroniusza i przemianie Chilona Chilonidesa. Za duży minus utworu uważał także małą ilość wydarzeń historycznych: „Nie wydaje mi się, ażeby to było stroną dodatnią powieści historycznej, gdy wypadki i osoby dziejowe znikają albo zacierają się, ażeby ustąpić postaciom i zdarzeniom przez powieściopisarza wymyślonym”.

Motywy rzymskie w poezji polskiej
Motywy rzymskie można odnaleźć w następujących utworach:
· Którędy Teofila Lenartowicza
· Moriturus Leopolda Staffa
· Powrót prokonsula Zbigniewa Herberta

Entuzjastyczną ocenę Quo vadis wygłosił Ignacy Matuszewski, który uważał utwór Sienkiewicza za ponadprzeciętny na tle literatury światowej. Z przychylnością wypowiadał się o epickich zdolnościach autora, docenił między innymi ukazanie świata pogańskiego.
Na skrajnie odmiennym stanowisku stał Antoni Potocki, który uznał antyczną powieść Sienkiewicza za konwencjonalną i pełną przeciętnej dogmatyki. Zarzucił Quo vadis prostackie wręcz mówienie o sprawach ważnych i skomplikowanych. Ujęta w powieści tematyka filozoficzna i religijna była według niego ukazana w sposób niewystarczający i powierzchowny.

Istnieje jeszcze wiele przychylnych lub mniej przychylnych opinii na temat powieści antycznej autora Trylogii. Faktem jest to jednak, że dzieło zyskało światową poczytność, a cóż świadczy o wielkości dzieła, jak nie przychylność czytelnika?

Zobacz inne artykuły:

Inne
„Quo vadis”- streszczenie szczegółowe
„Quo vadis”- krótkie streszczenie
Geneza „Quo vadis”
Biografia Henryka Sienkiewicza
Marek Winicjusz – charakterystyka postaci
Ideologiczna wymowa „Quo vadis”
Artyzm „Quo vadis”
Chilon Chilonides – charakterystyka postaci
Neron – charakterystyka postaci
Ligia – charakterystyka postaci
Petroniusz – charakterystyka postaci
Prawda historyczna w „Quo vadis”
Charakterystyka pozostałych bohaterów
Plan wydarzeń „Quo vadis”
Obraz dwóch światów w „Quo vadis” – chrześcijańskiego i rzymskiego
Kalendarium życia Sienkiewicza
Ekranizacje „Quo vadis”
Krytyka literacka o „Quo vadis”
Kalendarium twórczości Sienkiewicza
„Quo vadis” - najważniejsze cytaty
O Sienkiewiczu powiedzieli…
Ciekawostki o Sienkiewiczu
Bibliografia



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies