Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zbrodnia i kara

Czas i miejsce akcji, narracja „Zbrodni i kary”

Autor: Karolina Marlga

Wydarzenia „Zbrodni i kary” rozgrywają się w ciągu dziewięciu i pół dnia (bez Epilogu), w lipcu 1865 roku w Petersburgu (miasto w tej epoce literackiej stanowiło bardzo istotny element w kształtowaniu losów poszczególnych postaci; czasem było nawet głównym bohaterem, np. Paryż w „Ojcu Goriot” H. Balzaka czy Łódź w „Ziemi Obiecanej” W. Reymonta). W Epilogu przenosimy się z Rodionem i Sonią na Syberię.

Czas w powieści

W powieści wnikliwy czytelnik dopatrzy się odnośników czasowych:
Idea przestępstwa kiełkuje w głowie Raskolnikowa pół roku przed tym, gdy w lipcowy wieczór poznajemy głównego bohatera. Dowodem na to jest artykuł „O zbrodni” opublikowany na łamach „Słowa Periodycznego”, w którym młody autor popiera zbrodnię w imię dobra ogółu: „Przed pół rokiem, porzuciwszy uniwersytet, rzeczywiście napisałem artykuł(…)” (wypowiedź Raskolnikowa, rozdział V, część trzecia).

Adres lichwiarki bohater dostał „jeszcze zimą” od znajomego studenta, na wypadek finansowych kłopotów. „Półtora miesiąca temu [przed morderstwem] przypomniał sobie ów adres”, a po upływie dwóch tygodni, po przypadkowym usłyszeniu rozmowy o korzyściach zabicia „bogatej jak Żyd” staruchy, sam postanowił ją zabić.

W momencie rozpoczęcia powieści Rodia od miesiąca planuje morderstwo, np. dokładnie przeliczył ilość kroków od jego mieszkania do kamienicy Alony (730 kroków).

Poznajemy Raskolnikowa, gdy od miesiąca planuje morderstwo. Pomysł zabicia nieuczciwej lichwiarki wpadł mu do głowy dwa tygodnie po tym, jak przypadkowo był świadkiem rozmowy o korzyściach zabicia staruchy. Znał ją ze słyszenia od zimy, a przypomniał sobie jej adres półtora miesiąca przed morderstwem. Idea zbrodni zaś zakiełkowała mu w głowie na pół roku przed początkiem akcji.

Miejsca w powieści

Miastem, w którym toczy się akcja, jest Petersburg. Prócz XIX-wiecznej stolicy Rosji akcja rozgrywa się w określonych przestrzeniach, począwszy od wynajmowanych pokoi, poprzez duszne szynkownie i traktiernie, a skończywszy na brudnych i opuszczonych podwórkach (patrz Konstrukcja czasoprzestrzenna i Petersburg w powieści). W Epilogu poznajemy również realia syberyjskiej katorgi.
Narracja

Narracja występuje w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Na tej płaszczyźnie Dostojewski odszedł od założeń realizmu, w którym występuje wszechwiedzący narrator (np. wie, o czym myślą postaci, co czują). W powieści osoba opowiadająca losy bohaterów często używa słów: „jakby”, „prawdopodobnie”, „wydaje się”, nie ujawnia swego stosunku do postępowania, charakteru postaci, nie ocenia, nie komentuje.

Swym stosunkiem, a raczej jego brakiem, stara się dać nam przykład – nie oceniajmy z wyższością zbrodniarza, nie pochwalajmy jego zbrodni w imię społecznej sprawiedliwości, poczekajmy z opinią cierpliwie do końca powieści, wnikliwie czytajmy jego obserwacje. Czasem autor używa mowy pozornie zależnej.

Szybki test:

Rodia dokładnie przeliczył ilość kroków od jego mieszkania do kamienicy Alony. Było ich:
a) 888
b) 820
c) 1250
d) 730
Rozwiązanie

W powieści osoba opowiadająca losy bohaterów:
a) wszystkie odpowiedzi są poprawne
b) często używa słów: „jakby”, „prawdopodobnie”, „wydaje się”
c) nie ocenia
d) nie ujawnia swego stosunku do postępowania, charakteru postaci
Rozwiązanie

Wydarzenia „Zbrodni i kary” rozgrywają się w ciągu:
a) pięciu dni
b) dwunastu i pół dnia
c) dziewięciu i pół dnia
d) siedmiu i pół dnia
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Zbrodnia i kara” - streszczenie szczegółowe
Zbrodnia i kara - streszczenie krótkie
Czas i miejsce akcji, narracja „Zbrodni i kary”
Fiodor Dostojewski - biografia
Ideowa koncepcja „Zbrodni i kary”
Konstrukcja czasoprzestrzenna „Zbrodni i kary”
Filozofia w „Zbrodni i karze”
Struktura i kompozycja „Zbrodni i kary”
Polifoniczność „Zbrodni i kary”
Psychologizm w „Zbrodni i karze”
Realizm w „Zbrodni i karze”
Religia w „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego
Petersburg w „Zbrodni i karze”
Sny w „Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego
Ponadczasowość „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego i wpływ na kulturę
Cytaty z Dostojewskiego
O Dostojewskim powiedzieli...
Najważniejsze cytaty - „Zbrodnia i kara”
Bibliografia




Bohaterowie
Rodion Romanowicz Raskolnikow - charakterystyka
Zofia Siemionowna Marmieładowa (Sonia) - charakterystyka
Dunia (Awdotia Romanowna) - charakterystyka
Dymitr Prokoficz Razumichin - charakterystyka
Pozostali bohaterowie „Zbrodni i kary”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies