Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zbrodnia i kara
Do jakiej podłości zdolne jest moje serce!
Ja bym tę starą babę zabił i obrabował, i bądź pewien, że zrobiłbym to bez najmniejszych wyrzutów sumienia. [...] Zabij ją i weź jej pieniądze, z tym że następnie z ich pomocą poświecisz się służbie dla całej ludzkości.
Krew buchnęła jak z wywróconej szklanki.
Za jedno życie – tysiąc żywotów uratowanych od gnicia i rozkładu. Jedna śmierć w zamian za sto żywotów – przecież to prosty rachunek!
Ludzie, podług prawa przyrody, dzielą się ogólnie na dwie klasy: na klasę ludzi niższych, będących, że tak powiem, materiałem, który służy wyłącznie do wydawania na świat sobie podobnych, oraz na ludzi właściwych, to znaczy posiadających dar czy talent, który im pozwala wygłosić w swoim środowisku nowe słowo. [...] Pierwsza klasa jest zawsze władczynią teraźniejszości, druga klasa - władczynią przyszłości. Pierwsi zachowują świat i pomnażają go liczebnie, drudzy pchają świat naprzód i kierują go ku oznaczonym celom.
Nie zabiłem człowieka, zabiłem zasadę.
Nie wierzę w przyszłe życie.
Nie tobie się pokłoniłem, pokłoniłem się całemu cierpieniu ludzkiemu.
Nie wiedział, jak to się stało, lecz nagle coś jakby go poderwało i rzuciło.
Boże! – zawołał – czyżbym był w stanie, czy mógłbym naprawdę wziąć siekierę, walić ją po głowie, rozpłatać jej czaszkę... będę się tarzać w ciepłej, lepkiej krwi, wyłamywać zamek, kraśc i drżeć, skradać się cały zalany... z siekierą... Boże, czy to możliwe?
Boże – błagał – wskaż mi moją drogę, a wyrzekam się tego przeklętego mojego... marzenia!
(..) właściwie wszystko jest w mocy człowieka, ale wszystko mu przechodzi koło nosa jedynie wskutek tchórzostwa.
Człowiek jest podły i do wszystkiego się przyzwyczaja. (...) a co, (...)jeżeli człowiek nie jest podły sam przez się, to jest jako cały rodzaj ludzki, wówczas oznaczałoby to tylko przesądy wymyślone dla przestrachu, że żadne granice nie istnieją i tak powinno być.
(...) aby kogoś poznać, należy badać go ostrożnie i delikatnie, żeby się pospiesznie nie uprzedzić do niego, bo to później bardzo trudno jest wykorzenić.
Słowa to jeszcze nie czyny.
(...) każdego człowieka należy poznać osobiście i z bliska, żeby móc o nim wydawać sąd.
strona: 1 2 3
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Najważniejsze cytaty - „Zbrodnia i kara”
Autor: Jakub RudnickiDo jakiej podłości zdolne jest moje serce!
Ja bym tę starą babę zabił i obrabował, i bądź pewien, że zrobiłbym to bez najmniejszych wyrzutów sumienia. [...] Zabij ją i weź jej pieniądze, z tym że następnie z ich pomocą poświecisz się służbie dla całej ludzkości.
Krew buchnęła jak z wywróconej szklanki.
Za jedno życie – tysiąc żywotów uratowanych od gnicia i rozkładu. Jedna śmierć w zamian za sto żywotów – przecież to prosty rachunek!
Ludzie, podług prawa przyrody, dzielą się ogólnie na dwie klasy: na klasę ludzi niższych, będących, że tak powiem, materiałem, który służy wyłącznie do wydawania na świat sobie podobnych, oraz na ludzi właściwych, to znaczy posiadających dar czy talent, który im pozwala wygłosić w swoim środowisku nowe słowo. [...] Pierwsza klasa jest zawsze władczynią teraźniejszości, druga klasa - władczynią przyszłości. Pierwsi zachowują świat i pomnażają go liczebnie, drudzy pchają świat naprzód i kierują go ku oznaczonym celom.
Nie zabiłem człowieka, zabiłem zasadę.
Nie wierzę w przyszłe życie.
Nie tobie się pokłoniłem, pokłoniłem się całemu cierpieniu ludzkiemu.
Nie wiedział, jak to się stało, lecz nagle coś jakby go poderwało i rzuciło.
Boże! – zawołał – czyżbym był w stanie, czy mógłbym naprawdę wziąć siekierę, walić ją po głowie, rozpłatać jej czaszkę... będę się tarzać w ciepłej, lepkiej krwi, wyłamywać zamek, kraśc i drżeć, skradać się cały zalany... z siekierą... Boże, czy to możliwe?
Boże – błagał – wskaż mi moją drogę, a wyrzekam się tego przeklętego mojego... marzenia!
(..) właściwie wszystko jest w mocy człowieka, ale wszystko mu przechodzi koło nosa jedynie wskutek tchórzostwa.
Człowiek jest podły i do wszystkiego się przyzwyczaja. (...) a co, (...)jeżeli człowiek nie jest podły sam przez się, to jest jako cały rodzaj ludzki, wówczas oznaczałoby to tylko przesądy wymyślone dla przestrachu, że żadne granice nie istnieją i tak powinno być.
(...) aby kogoś poznać, należy badać go ostrożnie i delikatnie, żeby się pospiesznie nie uprzedzić do niego, bo to później bardzo trudno jest wykorzenić.
Słowa to jeszcze nie czyny.
(...) każdego człowieka należy poznać osobiście i z bliska, żeby móc o nim wydawać sąd.
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies