Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Wesele

„Wesele” - streszczenie szczegółowe

Autor: Karolina Marl�ga

Pan Młody z Poetą nie wiedzą, o co chodzi Czepcowi Ten uznaje, że rozmowa nie ma sensu. Nigdy go nie rozumieli i nie zrozumieją. Poeta puentuje:

„No pewnie, my do Sasa, wy do lasa”.

To podkreślenie różnic między inteligencją a chłopstwem.

Scena 19
Poprzedni, Gospodarz

Czepiec budzi Gospodarza i zamyka drzwi do izby, żeby im nikt im nie przeszkadzał. Rozespany mężczyzna dziwi się, po co gościowi kosa. Dziwi się wieściom o ruchu we wsi. Jak się okazało - wszyscy czekali na jego rozkazy. Czepiec próbuje wyciągnąć go z łóżka. Mówi, że ze świtem na dziedziniec przybędą miejscowi chłopi z kosami. Będą gotowi, by Gospodarz poprowadził ich do boju.

Zdziwiony niedoszły dowódca uważa, że Czepiec postradał zdrowy rozsądek. Sen pomieszał mu się z jawą. Gospodarz zapomniał o nocnych wydarzeniach. Czepiec nakazuje wszystkim brać do ręki, co kto znajdzie, i czekać na znak do walki. Grozi też, że jeśli tego nie zrobią, to sam poprowadzi chłopów do walki przeciwko nim. Poeta oburza się:

„Wiecież, kto my!?
Co wy o nas wiecie – nic”.

Czepiec odpowiada mu podobnie, że panowie nie wiedzą nic o jego warstwie. Krytykuje także pokojowe nastawienie Pana Młodego. Gospodarz jest oburzony zachowaniem Czepca. Ten przypomina, że spełniają się słowa właściciela chaty o zaklętej w chłopach mocy, która kiedyś wybuchnie.

Panu Młodemu nie podoba się, że Czepiec chce wszystko rozwiązywać siłowo. Chłop odgryza się. Twierdzi, że młodzieniec woli się stroić w ludowe stroje, pisać książki, poezję. Gdy przychodzi co do czego – boi się.

Poeta, Pan Młody i Gospodarz ciągle nie wiedzą, o jaką wielką sprawę chodzi Czepcowi. Za oknem widać wschodzące słońce. Pan Młody wraz z Poetą zachwycają się widokiem natury za oknem. Czepiec reaguje ostrymi słowami, zarzucając im, że dostrzegają tylko jakieś błahe rzeczy:

„(…) że zarucko kur zapieje,
że na nas czekają w mieście,
że nas tu jest ze dwiedzieście
z kosom, cepem, żelaziwem
i że to, to nie som sny”.

Streszczenia	Opracowanie
„Wesele” - krótkie streszczenie „Wesele” - streszczenie szczegółowe	„Wesele” - plan wydarzeń Geneza „Wesela” Wyspiańskiego Stanisław Wyspiański - biografia Mity narodowe w „Weselu” Wyspiańskiego Obraz inteligencji w „Weselu” Wyspiańskiego Obraz chłopów w „Weselu” Wyspiańskiego Ocena społeczeństwa w „Weselu” Wyspiańskiego „Wesele” jako dramat fantastyczny „Wesele” jako dramat realistyczny Symboliczne zakończenie „Wesela” Symbolika przedmiotów w „Weselu” Rola zjaw w „Weselu” Wyspiańskiego Struktura i odmiany dramatu w „Weselu” „Wesele” jako dramat narodowy „Wesele” jako dramat neoromantyczny „Wesele” jako dramat symboliczny Wymowa ideowa „Wesela” Wyspiańskiego Kalendarium życia i twórczości Stanisława Wyspiańskiego Stylizacja na gwarę w „Weselu” „Teatr mój widzę ogromny”, czyli koncepcja teatru ogromnego Czas i miejsce akcji w „Weselu” Wyspiańskiego Ponadczasowość „Wesela” Wyspiańskiego Symbolika w „Weselu” Najważniejsze cytaty „Wesela” Wybrane adaptacje „Wesela” w kulturze Bibliografia Premiera spektaklu „Wesele”
Bohaterowie
Bohaterowie „Wesela” i ich pierwowzory Panna Młoda - charakterystyka Pan Młody - charakterystyka Dziennikarz - charakterystyka Poeta - charakterystyka Gospodyni - charakterystyka Rachel - charakterystyka Czepiec - charakterystyka Żyd - charakterystyka Radczyni - charakterystyka Nos - charakterystyka Jasiek - charakterystyka Marysia - charakterystyka Ojciec - charakterystyka Dziad - charakterystyka Klimina - charakterystyka Ksiądz - charakterystyka Pozostali bohaterowie „Wesela”

„Wesele” - streszczenie szczegółowe

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: