Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Faraon
Nagle ujrzał blask pochodni. Przez drzwi do komnaty, w której siedział, weszło kilku uzbrojonych ludzi. Samentu już nie wątpił, że został odkryty i otoczony. Zrozumiał, że prawdopodobnie został zdradzony przez kapłana, któremu udzielał wskazówek, jak ma poznać drogi Labiryntu. Dopiero wtedy przestał się bać. Tymczasem ludzie z pochodniami oglądali kolumny i doszli już do połowy sali. Usłyszał ich rozmowę. Jeden mężczyzna był przekonany, że nikogo nie ma w skarbcu, a drugi odparł mu, że Lykon wyczuł nieprzyjaciela. Po chwili śpiący Grek ruszył wprost ku kolumnie, za którą ukrywał się Samentu. Strażnicy rzucili się za nim i pochodnie oświetliły kapłana Seta. Samentu ze spokojem wyszedł przed swoich wrogów. Zarzucił Mefresowi, że wmawia dozorcom, że Lykon ma dar jasnowidzenia a w rzeczywistości odnalazł w świątyni Ptah plany Labiryntu i poznał dzięki temu wszystkie tajne przejścia. Po tych oskarżeniach wypił truciznę i upadł na posadzkę. Jego ciało zostało pozostawione w zakamarkach skarbca.
Mefres i Lykon pospiesznie odjechali do Memfisu. Dozorcy Labiryntu byli oszołomieni faktem, że w ich czasach znalazł się ktoś, kto ośmielił się wejść do podziemi. Młody kapłan odparł, że oprócz Samentu w budynku byli także arcykapłan i Grek, którzy uciekli. Podjęto decyzję, ażeby zgodnie z prawami Labiryntu wysłać do stolicy ludzi z wyrokami śmierci dla Lykona i Mefresa.
W parę godzin później sześciu tajemniczych kapłanów wyjechał do Memfisu.
Rozdział dwudziesty piąty
Zamieszki w miastach i podział ludzi na stronników faraona i stronników kapłanów. Do Ramzesa przychodzą kapłani, aby ratował świątynie. Władca jest pewien zwycięstwa i rozkazuje przyspieszyć atak na świątynie o trzy dni.
Osiemnastego dnia Paofi w Egipcie zapanował chaos. Komunikacja została całkowicie zerwana, handel ustał, a po Nilu krążyły tylko statki strażnice. Na polach pracowali wyłącznie chłopi, należący do kapłanów. Lud bez celu włóczył się po miastach, ucztował, pił i wygrażał kapłanom. Pozamykano wszystkie sklepy. Ludność zaskakiwała przede wszystkim obfitość jadła i wina, które sprzedawano za bezcen lub rozdawano za darmo. Mówiono, że to faraon wyprawia swojemu narodowi ucztę.
W Tebach przeważało stronnictwo kapłanów, w Memfis – faraona. W Tebach mówiono, że władca oszalał i chce sprzedać Egipt Fenicjanom. W Memfis z kolei rozgłaszano, że kapłani chcą otruć Ramzesa XIII i wprowadzić do kraju Asyryjczyków. Prosty lud instynktownie skłaniał się ku faraonowi, lecz była to siła bierna i chwiejna, łatwo ulegająca agitacjom pojawiających się agentów. Szlachta i nomarchowie zjechali do stolicy, żeby błagać o ratune. Ramzes nakazywał spokój i cierpliwość i nie zgromił chłopów. Wówczas arystokracja pojednała się ze stronnictwem kapłańskim. Herhor również kazał by byli cierpliwi, a arcykapłani nadal twierdzili, że faraon jest szalony i należy odsunąć go jak najszybciej od władzy. „Faraon” - TOM II – szczegółowe streszczenie
Autor: Dorota BlednickaNagle ujrzał blask pochodni. Przez drzwi do komnaty, w której siedział, weszło kilku uzbrojonych ludzi. Samentu już nie wątpił, że został odkryty i otoczony. Zrozumiał, że prawdopodobnie został zdradzony przez kapłana, któremu udzielał wskazówek, jak ma poznać drogi Labiryntu. Dopiero wtedy przestał się bać. Tymczasem ludzie z pochodniami oglądali kolumny i doszli już do połowy sali. Usłyszał ich rozmowę. Jeden mężczyzna był przekonany, że nikogo nie ma w skarbcu, a drugi odparł mu, że Lykon wyczuł nieprzyjaciela. Po chwili śpiący Grek ruszył wprost ku kolumnie, za którą ukrywał się Samentu. Strażnicy rzucili się za nim i pochodnie oświetliły kapłana Seta. Samentu ze spokojem wyszedł przed swoich wrogów. Zarzucił Mefresowi, że wmawia dozorcom, że Lykon ma dar jasnowidzenia a w rzeczywistości odnalazł w świątyni Ptah plany Labiryntu i poznał dzięki temu wszystkie tajne przejścia. Po tych oskarżeniach wypił truciznę i upadł na posadzkę. Jego ciało zostało pozostawione w zakamarkach skarbca.
Mefres i Lykon pospiesznie odjechali do Memfisu. Dozorcy Labiryntu byli oszołomieni faktem, że w ich czasach znalazł się ktoś, kto ośmielił się wejść do podziemi. Młody kapłan odparł, że oprócz Samentu w budynku byli także arcykapłan i Grek, którzy uciekli. Podjęto decyzję, ażeby zgodnie z prawami Labiryntu wysłać do stolicy ludzi z wyrokami śmierci dla Lykona i Mefresa.
W parę godzin później sześciu tajemniczych kapłanów wyjechał do Memfisu.
Rozdział dwudziesty piąty
Zamieszki w miastach i podział ludzi na stronników faraona i stronników kapłanów. Do Ramzesa przychodzą kapłani, aby ratował świątynie. Władca jest pewien zwycięstwa i rozkazuje przyspieszyć atak na świątynie o trzy dni.
Osiemnastego dnia Paofi w Egipcie zapanował chaos. Komunikacja została całkowicie zerwana, handel ustał, a po Nilu krążyły tylko statki strażnice. Na polach pracowali wyłącznie chłopi, należący do kapłanów. Lud bez celu włóczył się po miastach, ucztował, pił i wygrażał kapłanom. Pozamykano wszystkie sklepy. Ludność zaskakiwała przede wszystkim obfitość jadła i wina, które sprzedawano za bezcen lub rozdawano za darmo. Mówiono, że to faraon wyprawia swojemu narodowi ucztę.
W Mefres lud podzielił się na dwie grupy: bezbożników, którzy pili i hałasowali, obrzucając błotem świątynie oraz pobożnych, którzy modlili się i zapowiadali rychłe nieszczęścia.
Faraon, który nie zdołał jeszcze zgromadzić wszystkich wojsk i dowodów przeciwko arcykapłanom, nie dawał hasła do stanowczego napadu na świątynie. Kapłani natomiast zachowywali się tak, jakby na coś czekali.
Osiemnastego dnia Paofi policja powiadomiła Ramzesa, że ubiegłej nocy lud zaczął niszczyć mury, otaczające świątynię Horusa. Władca nakazał, aby ich powstrzymać. Hiram nie wrócił jeszcze z Pi-Bast z listami, a przychylni mu kapłani mieli udzielić pomocy wojsku dopiero za pięć dni. To powstrzymywało go przed wcześniejszym atakiem na świątynie.
Tymczasem wzburzenie ludu narastało. Wieczorem zjawiła się w pałacu królewskim delegacja kapłanów, prosząc, aby ratował bogów i świątynie. To nieoczekiwane zajście napełniło go dumą i radością. Odparł im, że świątynie obronią ustawione wcześniej pułki. Kapłani opuścili faraona, który zwołał natychmiast poufną radę, przekonany, że nawet arcykapłani poddali się jego woli. Zaślepiony pewnością, nie przypuszczał, że delegacja zjawiła się u niego z rozkazu Herhora, ażeby wprowadzić go w błąd.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38
Szybki test:
Hiram namawiał Ramzesa XIII do tego by zlecił Fenicjanom wybudowanie:a) piramidy
b) świątyni
c) kanału
d) grobowca
Rozwiązanie
Arcykapłan świątyni Seta zalecił staremu i schorowanemu władcy, żeby każdego dnia pił:
a) krew z niewinnych dzieci
b) kobyle mleko
c) puchar wina
d) miksturę ze specjalnych ziół
Rozwiązanie
Tyfon to:
a) choroba
b) wylew Nilu
c) nazwa egipska miesiąca
d) burza piaskowa
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies