Pewnego niedzielnego poranka, kiedy zebrano się, aby wysłuchać rozkazów na kolejny tydzień, Napoleon ogłosił, że postanowił prowadzić nową politykę. Od tej pory Folwark Zwierzęcy miał nawiązywać stosunki handlowe z okolicznymi gospodarstwami w celu zdobycia towarów, które były najbardziej potrzebne. Sprawa uruchomienia wiatraka była najpilniejsza i przywódca poczynił już odpowiednie kroki, aby sprzedać stertę siana oraz tegoroczne zbiory jęczmienia, a w razie konieczności jaja. Dodał, iż kury powinny z radością ponieść tę ofiarę jako szczególny wkład w dzieło budowy. Zwierzęta były zaskoczone. Nowe postanowienia łamały ustalone wcześniej prawa, które jasno mówiły, że nie powinny nigdy zadawać się z ludźmi, zajmować się handlem i używać pieniędzy. Wszyscy znali uchwały, ogłoszone po wygnaniu pana Jonesa na pamięć lub przynajmniej tak im się wydawało. Cztery młode wieprzki wydały nieśmiały kwik sprzeciwu, lecz natychmiast ucichły, słysząc groźne warczenie psów. Natychmiast też rozległo się beczenie owiec, powtarzających „Cztery nogi: dobrze, dwie nogi: źle!” i szybko zapomniano o proteście.

Napoleon ogłosił, że żadne zwierzę nie będzie musiało kontaktować się z ludźmi, co byłoby niepożądane, ponieważ on już wszystko załatwił. Był gotów zająć się wszelkimi sprawami, związanymi z transakcjami. W każdy poniedziałek na folwarku miał się zjawiać prawnik, pan Whymper, który zgodził się pośredniczyć między gospodarstwem a światem zewnętrznym. Po przemówieniu, które Napoleon zakończył okrzykiem: „Niech żyje Folwark Zwierzęcy!”, odśpiewano hymn i zwierzęta się rozeszły. Po jakimś czasie w budynkach pojawił się Squealer i zaczął uspokajać mieszkańców. Zapewniał, że w rzeczywistości wniosek zakazujący handlu i używania pieniędzy nigdy nie został uchwalony. O to nieporozumienie oskarżył Snowballa. Wkrótce zwierzęta uwierzyły, że skoro nie widziały żadnego dokumentu, w którym prawa zostałaby zapisane, to po prostu pomyliły się. Od tej pory w każdy poniedziałek na folwark przyjeżdżał pan Whymper – nieduży mężczyzna o cwaniackim wyglądzie. Zwierzęta z przerażeniem patrzyły, jak człowiek kręci się po gospodarstwie i starały się go unikać. Czuły, że stosunki z ludźmi uległy zmianie, a widok Napoleona wydającego polecenia przedstawicielowi rodzaju ludzkiego łechtał ich próżność.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25  

Szybki test:

Foxwood to gospodarstwo:
a) Whympera
b) Pilkingtona
c) Pinchfielda
d) Fredericka
Rozwiązanie

Po wygnaniu Jonsa świnie urządziły kwaterę główną w:
a) oborze
b) mieszkaniu
c) szopie
d) siodlarni
Rozwiązanie

Hymn śpiewany przez Majora nosił tytuł:
a) „Zwierzęta Narodów”
b) „Zwierzęta Wolności”
c) „Zwierzęta Europy”
d) „Zwierzęta Anglii”
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

Inne

Streszczenie „Folwarku zwierzęcego” Geneza „Folwarku zwierzęcego” Charakterystyka bohaterów „Folwarku zwierzęcego” Od buntu do totalitaryzmu – schemat przejęcia władzy na podstawie powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy” Artyzm powieści „Folwark zwierzęcy”– kompozycja, narracja, język Obraz państwa totalitarnego w „Folwarku Zwierzęcym” Czas i miejsce akcji „Folwarku zwierzęcego” „Folwark zwierzęcy” - streszczenie w pigułce Uniwersalna wymowa powieści „Folwark Zwierzęcy” „Folwark Zwierzęcy” jako powieść – parabola George Orwell – biografia Motywy literackie w „Folwarku zwierzęcym” Główne wątki w powieści „Folwark Zwierzęcy” Cechy systemu totalitarnego na przykładzie „Folwarku Zwierzęcego” Rewolucja Październikowa jako inspiracja – aluzje polityczne w powieści Georga Orwella „Folwark Zwierzęcy” Plan wydarzeń „Folwarku zwierzęcego” George Orwell – kalendarium życia i twórczości Adaptacje „Folwarku Zwierzęcego” Najważniejsze cytaty z „Folwarku zwierzęcego” Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies