Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Krzyżacy
Podczas podróży pan de Fourcy pozostał w tyle i rozmyślał nad wszystkim. Od kilku lat był gościem Zakonu. Dowiedziawszy się o Jurandzie, czuł gniew i chęć zemsty na nim. Po rozmowie o porwaniu Danusi zrozumiał, że Krzyżacy nie są tacy, za jakich uważano ich na Zachodzie. Doszedł do wniosku, że w całej sprawie chodzi o więcej niż o odbicie Bergowa; obawiał się, że dziewczyna zostanie również zamordowana. Zapytał Danvelda, co zamierzają zrobić z zakładniczką, lecz ten odparł na tyle wymijająco, że de Fourcy upewnił się, że miał powód do niepokoju . Powiedział, że nie pozwoli na podstęp, zdradę i hańbę Zakonu. Nie chciał służyć ze zdrajcami i zagroził, że ostrzeże księcia i wielkiego mistrza, na co Hugo pchnął go nożem, a pozostali bracia zepchnęli z konia.
W tej samej chwili ujrzeli jeźdźca, w którym de Löve rozpoznaÅ‚ giermka Zbyszka. Czech, zbliżywszy siÄ™, ze zdziwieniem spojrzaÅ‚ na ciaÅ‚o rycerza, lecz spokojnie zwróciÅ‚ siÄ™ do zakonników mówiÄ…c, że Zbyszko wyzywa ich na pojedynek za oskarżenia skierowane przeciwko Jurandowi. Odparli, że jako zakonnicy nie mogÄ… walczyć bez pozwolenia Konrada von Jungingena. Hlawa zauważyÅ‚, że Krzyżacy zaczÄ™li go okrążać, a podstÄ™pny Hugo rzuciÅ‚ siÄ™ na niego z nożem. Czech, przygotowany na atak, skrÄ™ciÅ‚ mu rÄ™kÄ™ i uciekÅ‚. Zakonnik omdlaÅ‚ z bólu i bracia uÅ‚ożyli go na wozie. Postanowili o morderstwo oskarżyć giermka.
Rozdział dwudziesty trzeci
Hlawa wraca do zamku i informuje o wszystkim księcia. Janusz jest wdzięczny Zbyszkowi za ocalenie żony i w nagrodę ofiarowuje mu pas rycerski i ostrogi, pasując młodzieńca na rycerza. Obiecuje również, że wstawi się za nim u Juranda i przekona rycerza, by wyraził zgodę na ślub narzeczonych.
Tymczasem Czech wrócił do zamku i opowiedział o wszystkim księciu. Zajście to zaniepokoiło władcę, dlatego postanowił wysłać list ze skargą do wielkiego mistrza. Był wdzięczny Zbyszkowi za uratowanie księżnej i wstawił się za Jurandem. Miał nadzieję, że ojciec Danusi zmieni zdanie i odda młodzieńcowi córkę za żonę. Poparła go Anna, mówiąc, że dziewczyna przez cały czas czuwa przy narzeczonym i dodała, że należy popierać taką miłość. Powiedziała, że młodzieniec marzy o pasie i ostrogach rycerskich. Książę uśmiechnął się i nakazał, aby Danusia zaniosła Zbyszkowi pas, a kiedy wyzdrowieje, dopilnują, aby wszystko odbyło się zgodnie z obyczajem. Uradowana Anna Danuta podziękowała mężowi i wezwała do siebie ulubienicę. Dziewczyna nieśmiało zbliżyła się do księcia i rozpłakała się. Janusz podał jej pas i ostrogi, nakazując zanieść je narzeczonemu.
„Krzyżacy” – streszczenie szczegółowe
Autor: Dorota BlednickaPodczas podróży pan de Fourcy pozostał w tyle i rozmyślał nad wszystkim. Od kilku lat był gościem Zakonu. Dowiedziawszy się o Jurandzie, czuł gniew i chęć zemsty na nim. Po rozmowie o porwaniu Danusi zrozumiał, że Krzyżacy nie są tacy, za jakich uważano ich na Zachodzie. Doszedł do wniosku, że w całej sprawie chodzi o więcej niż o odbicie Bergowa; obawiał się, że dziewczyna zostanie również zamordowana. Zapytał Danvelda, co zamierzają zrobić z zakładniczką, lecz ten odparł na tyle wymijająco, że de Fourcy upewnił się, że miał powód do niepokoju . Powiedział, że nie pozwoli na podstęp, zdradę i hańbę Zakonu. Nie chciał służyć ze zdrajcami i zagroził, że ostrzeże księcia i wielkiego mistrza, na co Hugo pchnął go nożem, a pozostali bracia zepchnęli z konia.
W tej samej chwili ujrzeli jeźdźca, w którym de Löve rozpoznaÅ‚ giermka Zbyszka. Czech, zbliżywszy siÄ™, ze zdziwieniem spojrzaÅ‚ na ciaÅ‚o rycerza, lecz spokojnie zwróciÅ‚ siÄ™ do zakonników mówiÄ…c, że Zbyszko wyzywa ich na pojedynek za oskarżenia skierowane przeciwko Jurandowi. Odparli, że jako zakonnicy nie mogÄ… walczyć bez pozwolenia Konrada von Jungingena. Hlawa zauważyÅ‚, że Krzyżacy zaczÄ™li go okrążać, a podstÄ™pny Hugo rzuciÅ‚ siÄ™ na niego z nożem. Czech, przygotowany na atak, skrÄ™ciÅ‚ mu rÄ™kÄ™ i uciekÅ‚. Zakonnik omdlaÅ‚ z bólu i bracia uÅ‚ożyli go na wozie. Postanowili o morderstwo oskarżyć giermka.
Rozdział dwudziesty trzeci
Hlawa wraca do zamku i informuje o wszystkim księcia. Janusz jest wdzięczny Zbyszkowi za ocalenie żony i w nagrodę ofiarowuje mu pas rycerski i ostrogi, pasując młodzieńca na rycerza. Obiecuje również, że wstawi się za nim u Juranda i przekona rycerza, by wyraził zgodę na ślub narzeczonych.
Tymczasem Czech wrócił do zamku i opowiedział o wszystkim księciu. Zajście to zaniepokoiło władcę, dlatego postanowił wysłać list ze skargą do wielkiego mistrza. Był wdzięczny Zbyszkowi za uratowanie księżnej i wstawił się za Jurandem. Miał nadzieję, że ojciec Danusi zmieni zdanie i odda młodzieńcowi córkę za żonę. Poparła go Anna, mówiąc, że dziewczyna przez cały czas czuwa przy narzeczonym i dodała, że należy popierać taką miłość. Powiedziała, że młodzieniec marzy o pasie i ostrogach rycerskich. Książę uśmiechnął się i nakazał, aby Danusia zaniosła Zbyszkowi pas, a kiedy wyzdrowieje, dopilnują, aby wszystko odbyło się zgodnie z obyczajem. Uradowana Anna Danuta podziękowała mężowi i wezwała do siebie ulubienicę. Dziewczyna nieśmiało zbliżyła się do księcia i rozpłakała się. Janusz podał jej pas i ostrogi, nakazując zanieść je narzeczonemu.
Jurandówna upadła mu do nóg, a potem pobiegła do izby, w której leżał chory i położyła przed nim dary od księcia. Na twarzy zdumionego młodzieńca pojawiła się radość. Zaraz weszła księżna, której podziękował za wstawiennictwo. Po niej zjawił się książę z dworzanami i pasował go na rycerza. Pożegnał wzruszonego Zbyszka, nakazując mu po powrocie do zdrowia przyjechać do Ciechanowa i obiecał, że sprowadzi tam również Juranda.
Rozdział dwudziesty czwarty
Do zamku przybywa siostra zakonna z balsamem dla Zbyszka. Książę wyjeżdża do Ciechanowa. Służka Danvelda wypytuje służbę o Jurandównę. Rycerz z Bogdańca powoli wraca do zdrowia. Ze Spychowa przybywa poseł z listem od Juranda. Stary rycerz prosi o natychmiastowy powrót Danusi do domu, ponieważ został ranny podczas pożaru i traci wzrok. Zrozpaczony Zbyszko prosi księżną o zgodę na ślub. W nocy, w największej tajemnicy, odbywają się zaślubiny młodych. O świcie Danusia wyrusza do Spychowa.
W trzy dni później do zamku przyjechała siostra zakonna z balsamem, a z nią przybył również kapitan łuczników ze Szczytna z listem, w którym Krzyżacy opisywali krzywdy doznane na Mazowszu i dopominali się o karę za zamordowanie pana de Fourcy. Książę podarł list na oczach wysłannika i kazał odpowiedzieć, że to bracia zakonni zamordowali rycerza, dlatego uważa ich za psubratów, a nie prawych rycerzy. Tego samego dnia wyjechał do Ciechanowa. Na zamku została siostra zakonna. Wysłała służącego po kolejne lekarstwo i wypytywała służbę o Jurandównę. Na drugi dzień usiadła obok dziewczyny w izbie jadalnej i opowiedziała o śnie, w którym ujrzała dwóch rycerzy idących ku Danusi. Jeden owinął ją płaszczem, a drugi odszedł, nie mogąc jej znaleźć.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44
Szybki test:
„Skrzatem” DanusiÄ™ żartobliwie nazwaÅ‚:a) MikoÅ‚aj z DÅ‚ugolasu
b) Jurand ze Spychowa
c) Zych ze Zgorzelic
d) Zyndram z Maszkowic
RozwiÄ…zanie
Hlawa wyzywa na pojedynek:
a) giermka Zbyszka
b) Zbyszka
c) giermka Rotgiera
d) Rotgiera
RozwiÄ…zanie
De Lorche jest rozczarowany faktem, że w polskich puszczach nie spotkał żadnego:
a) rozjuszonego tura
b) turonia
c) diabła
d) smoka
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies