Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zemsta

„Zemsta” Aleksandra Fredry - szczegółowe streszczenie

Rejent, Papkin, Podstolina

Podstolina stawia się na wezwanie Rejenta jako jego przyszła synowa. Otwarcie przyznaje się do pochopności swoich decyzji i bezmyślności w działaniu: „Bo ja rzadko kiedy myślę, / Alem za to chyża w dziele (...)” Ujawnia, że zmieniła zdanie i decyduje się na „układ” z sąsiadem. Rejent triumfuje, wdzięcznie do niej przemawia i szczyci się tym, że wdowa wybrała na męża Wacława. Papkin jest przerażony i nie wierzy własnym uszom:

„Co ja słyszę! Co u kata!
Zdmuchnął żonę Cześnikowi
I z nią swego syna swata!”

Podstolina tłumaczy Rejentowi, ze wybrała jego syna, ponieważ była z nim kiedyś związana, podobał się jej. Nagle zauważa Papkina i nakazuje mu wyjść, ale ten cierpliwie czeka na odpowiedź w sprawie pojedynku. Wdowa ma żal do niego, że obciążył ją zobowiązaniem wobec Raptusiewicza: „opłakane wyrwał słowo”. Milczek prosi, by Anna wysłała Papkina z poleceniami do Cześnika, a sam idzie napisać do niego list.

Scena 6

Papkin nie może uwierzyć, że Podstolina złamała dane słowo. Obawia się, ze przez jej niekonsekwencję i brak odpowiedzialności, wydarzy się nieszczęście.

Podstolina, Papkin

Papkin pyta Podstolinę, czy prawdą jest to, słyszał. Wyrzuca damie, że przez nią może wydarzyć się nieszczęście, bo Cześnik nie przeżyje takiego upokorzenia:

„Z twej przyczyny wszyscy zginą.
Czyliż Cześnik ci nie znany?”

Namawia ją, by zmieniła zdanie i poszła z nim, ale wdówka nie ma takiego zamiaru. Nakazuje przekazać Cześnikowi słowa przeprosin i skruchy:

„Powiedz oraz, jak mą duszę
Zbyt boleśnie żal przenika.
Że się tak z nim rozstać muszę.
Niech porywczo mnie nie gani...”
Papkin zapewnia ją, że nie powtórzy takich kłamstw.

Scena 7

Rejent wystosował do Cześnika list z odpowiedzią, przekazuje go Papkinowi i niegrzecznie „wyprasza” gościa – słudzy Milczka zrzucają Papkina ze schodów.

Podstolina, Papkin, Rejent

Rejent przekazuje Papkinowi list do Cześnika. Emisariusz po wypełnieniu polecenia chce w spokoju opuścić „teren wroga”, ale boi się wychodzić, bo za drzwiami na schodach stoją prawdopodobnie słudzy Rejenta, którzy zechcą potraktować go brutalnie. Nie myli się – pachołkowie Milczka „pomagają” Papkinowi „zejść” z ciemnych „wschodów”. Słychać łoskot spadającego ciała.

Akt IV

Cześnik przygotowuje się do pojedynku. Papkin przynosi wiadomości o zdradzie Podstoliny i zaczyna obawiać się o swoje życie – sądzi, że Rejent otruł go winem. Zaczyna sporządzać testament. Cześnik opracowuje plan zemsty: dyktuje list Dyndalskiemu, a następnie posyła służącą Rózię po Wacława. Po przybyciu Rejentowicza Cześnik „zmusza” go do małżeństwa z Klarą. Progi domu Raptusiewicza przestępuje niespodziewanie Milczek. Cała sytuacja wyjaśnia się i wszystko kończy się dobrze – następuje sąsiedzka zgoda.

Scena 1

Cześnik przygotowuje się do pojedynku i do wesela. Dyndalski pomaga mu przepasać karabelę. W czasie tej czynności Raptusiewicz wspomina swoją młodość i udział w Konfederacji barskiej, irytuje go długa nieobecność Papkina i brak odpowiedzi ze strony Rejenta.

Cześnik, Dyndalski

Akcja przenosi się do części zamku należącej do Cześnika. Tam w asyście sługi Śmigalskiego i kuchmistrza Perełki Raptusiewicz ogląda karabelę, po czym rozkazuje Śmigalskiemu, by szybko siodłał konia i „lotem błyskawicy” powiadomił i zaprosił wszystkich na przyjęcie weselne.

Karabela – lekka, ozdobna, krzywa szabla z widocznym ostrzem i zdobną głowicą rękojeści w kształcie stylizowanej głowy orła. W Polsce XVII i XVIII wieku noszona przez szlachtę do stroju paradnego.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

„Zemsta” Aleksandra Fredry - szczegółowe streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: