Martyrologia narodu polskiego w Dziadach

Martyrologia narodu polskiego w III cz. „Dziadów”

W Dziadach cz. III męczeństwo narodu polskiego ukazane zostało w różnych kontekstach. Adam Mickiewicz w krótkim wstępie, poprzedzającym tę część dramatu, zarysował sytuację Polaków po rozbiorach i objęciu urzędu w Wilnie przez Nowosilcowa. Polska od pięćdziesięciu lat poddawana była niezmordowanym okrucieństwom tyranów, a jednocześnie uwidaczniało się poświęcenie i wytrwałość ludu. Męczeństwo Polaków obejmowało wiele pokoleń i pociągnęło za sobą niezliczoną liczbę ofiar. W 1822 roku car Aleksander, określany przez autora jako imperator, zaostrzył politykę, zarządzając powszec... więcej

* * *

„Dziady” cz. III jako dramat romantyczny i arcydramat polski

Dramat romantyczny ukształtował się w epoce romantyzmu w opozycji do reguł dramaturgii klasycystycznej. Dziady cz. III posiadają cechy charakterystyczne dla tego gatunku:

- Odrzucenie zasady trzech jedności: akcji, miejsca i czasu.

- Fabuła dramatyczna o luźnej kompozycji, składająca się z dziewięciu scen o odrębnej tematyce.

- Swoboda łączenia elementów dramatycznych z epickimi i lirycznymi.

- Sceny zbiorowe.

- Splatające się wątki realistyczne z fantastycznymi.

- Łączenie tragedii z komedią, patosu z groteską.

- W jednym utworze wykorzystywano różnorodne techniki dramaturgiczne, zasady ... więcej

* * *



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies