Ziembiewicz

Zenon Ziembiewicz - charakterystyka

Zenon Ziembiewicz był jedynym synem zubożałego szlachcica - Waleriana i Joanny z Niemierów. Od najmłodszych lat mieszkał i uczył w mieście. Najczęściej sam zarabiał na szkołę. Udzielał między innymi korepetycji.

Miał bardzo gęste, przylizane włosy o dziwnym kolorze – ciemne, a jednocześnie złotawe. Chodził w przykrótkich spodniach. Wskazywały na jego ubóstwo. Jako student był wychudzony. Rzadko się golił. Nosił wytarty garnitur i koszulę bez krawata.

Kiedy został prezydentem, zaczął ubierać się w drogie palta, a na głowie nosił melonik. Wyglądał elegancko „jak prawdziwy dygnita... więcej

* * *

Elżbieta Biecka (później Ziembiewicz) - charakterystyka

Elżbietę Biecką poznajemy w wieku piętnastu lat. Była wówczas „mała, niechętna, zła, niegrzeczna i złośliwa”. Uczniowie gimnazjum nazywali ją panną Elżbiebiecką. Uważała się za mądrzejszą od Zenona. W rzeczywistości nie potrafiła rozwiązać najprostszego zadania z matematyki. Jako kobieta dojrzała stała się wysoka i szczupła. Miała cienkie ramiona i długie, zbyt kościste palce. Nosiła krótkie, ciemne, gładko zaczesane włosy. Miałą zielone oczy. Ubierała się skromnie, w ciemne sukienki.

Zenon postrzegał ją jako osobę chłodną i nieczułą. Była poważna i rozsądna. Cechowa... więcej

* * *

Obrona i oskarżenie Ziembiewicza

Zenon Ziembiewicz to główny bohater powieści Zofii Nałkowskiej „Granica”. Jest bohaterem niejednoznacznym. Jego poglądy, poczynania i skutki działań można ocenić w dwojaki sposób. Są rzeczy, które przemawiają na jego korzyść. Ułatwiają obronę jego osoby. Z drugiej zaś strony odnaleźć można wiele argumentów, które dyskredytują go jako człowieka. Zarówno pod względem moralnym, światopoglądowym, jak i politycznym. Ów dwojaki sposób oceny dotyczy zarówno życia osobistego, jak i jego kariery.

Obronę można argumentować następująco:

1.Mottem drogi życiowej Zenona miały być s�... więcej

* * *

Droga kariery Zenona Ziembiewicza

Zenon Ziembiewicz już od najmłodszych lat wykazywał się inteligencją . Kończył każdą klasę świadectwem z wyróżnieniem. Osiągnięcia w nauce pozwoliły mu zdobyć stypendium. Umożliwiło mu wyjazd na uczelnię w Paryżu. W czasie wojny stracił dwa lata studiów i musiał z własnych funduszy pokryć ostatni rok nauki. Rodzice nie byli mu w stanie pomóc . Wówczas skorzystał z propozycji Czechlińskiego. Obiecał napisać szereg artykułów do nowego dziennika regionalnego. Czuł, że Czechliński nie należał do osób, którym byłby w stanie zaufać. Godząc się na... więcej

* * *


Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies