Chłopcy z Placu Broni

Charakterystyka bohaterów „Chłopców z Placu Broni”
Erno Nemeczek – uczeń czwartej klasy, jeden z głównych bohaterów powieści. Jego rodzice nie byli zamożni, ojciec pracował jako krawiec. Nemeczek był wątłym, jasnowłosym chłopcem. Był nieśmiały, wśród kolegów jako jedyny był szeregowcem, dlatego musiał salutować im i wykonywać polecenia. O swej odwadze zaświadczył docierając do wrogiego obozu w Ogrodzie Botanicznym i zaświadczając o tym, że nie boi się ich. Był także sekretarzem Związku Kitowców niesłusznie oskarżonym o zdradę i tchórzostwo. Przyjaźnił się z Janoszem Boką, który uczynił go swym adiutantem, a także z Czonakoszem. Miał s... więcej

* * *
Erno Nemeczek - charakterystyka
Erno Nemeczek to jeden z głównych bohaterów powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”. Uczęszcza do czwartej klasy jednej z budapesztańskich szkół. Jego rodzice nie są zamożni – ojciec jest krawcem, który pracuje i mieszka wraz z rodziną w niewielkim mieszkanku na parterze przy ulicy Rakos. Rodzice Nemeczka „przeszli różne koleje losu, doznali wielu kłopotów i smutków, więc nauczyli się cierpieć w milczeniu”.

Erno to mały, jasnowłosy chłopak. Budową ciała przypominał swoją matkę, która była szczupłą i wątłą osobą. Był „jakby stworzony na koz�... więcej

* * *
Janosz Boka - charakterystyka
Janosz Boka to czternastoletni uczeń jednej z budapesztańskich szkół. Dzięki silnemu charakterowi imponuje innym i jest stworzony do bycia liderem. Bohater miał chłopięcą twarz, jednak gdy przemawiał, wydawał się poważny. Cechował go głęboki, spokojny i łagodny głos. Jego oczy były czarne. Poznać go można było po dłoniach ubrudzonych atramentem z kałamarza, który ciągle mu się wylewał po włożeniu do kieszeni.

Wszystko to, co mówił było spokojne, rozważne i dojrzałe. Nie wtrącał się w drobne spory, interweniował tyko wówczas, gdy kłótnia groziła wybuchem większej awantury wymagaj... więcej

* * *
Charakterystyka chłopców z Placu Broni
Chłopcy z Placu Broni chodzili do czwartej klasy jednej z budapesztańskich szkół. Jak większość chłopców w ich wieku nie przepadali za lekcjami i z wytęsknieniem czekali na koniec zajęć. Swój wolny czas spędzali na Placu Broni. Był on dla nich symbolem wolności i swobody. Mogli się tam bawić w indiańskie zabawy czy też grać w ulubione gry, takie jak palant. Cenioną umiejętnością była sprawność fizyczna, a nieraz umiejętność głośnego gwizdania, w czym prym wiódł Czonakosz.

Plac znajdował się w centrum miasta, otoczony był kamienicami i starym płotem, zaś z tyłu graniczył z tartakiem parowym... więcej

* * *

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies