Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Chłopcy z Placu Broni
Erno Nemeczek to jeden z głównych bohaterów powieÅ›ci Ferenca Molnara „ChÅ‚opcy z Placu Broni”. UczÄ™szcza do czwartej klasy jednej z budapesztaÅ„skich szkół. Jego rodzice nie sÄ… zamożni – ojciec jest krawcem, który pracuje i mieszka wraz z rodzinÄ… w niewielkim mieszkanku na parterze przy ulicy Rakos. Rodzice Nemeczka „przeszli różne koleje losu, doznali wielu kÅ‚opotów i smutków, wiÄ™c nauczyli siÄ™ cierpieć w milczeniu”.
Erno to maÅ‚y, jasnowÅ‚osy chÅ‚opak. BudowÄ… ciaÅ‚a przypominaÅ‚ swojÄ… matkÄ™, która byÅ‚a szczupÅ‚Ä… i wÄ…tÅ‚Ä… osobÄ…. ByÅ‚ „jakby stworzony na kozÅ‚a ofiarnego”. Z trudem przychodziÅ‚o mu gÅ‚oÅ›ne zabranie gÅ‚osu w towarzystwie kolegów z bandy. ZebraÅ‚ siÄ™ jednak w sobie i podczas wyborów przewodniczÄ…cego poskarżyÅ‚ siÄ™, że jeszcze nigdy nie awansowaÅ‚ i tylko jego nazwisko figuruje w czarnej ksiÄ™dze. Do tej pory nikt siÄ™ nim zbytnio nie przejmowaÅ‚ i nie zauważaÅ‚ go. Na Placu Broni byÅ‚ jedynym szeregowcem. Inni nosili tytuÅ‚y kapitanów, poruczników i podporuczników. Pozdrawiali siÄ™ zwykÅ‚ym „cześć”, zaÅ› Nemeczek każdemu musiaÅ‚ salutować, a ponadto czÄ™sto byÅ‚ strofowany, jednak nie sprawiaÅ‚o mu to przykroÅ›ci. ByÅ‚ typem czÅ‚owieka, któremu okazywanie posÅ‚uszeÅ„stwa sprawiaÅ‚o przyjemność. Jego drobna postura i brak Å›miaÅ‚oÅ›ci sprawiÅ‚y, że byÅ‚ wykorzystywany przez silniejszych kolegów z wrogiej grupy. Bracia Pastorowie pozbawili go kulek do zabawy.
Nemeczek byÅ‚ obowiÄ…zkowy pamiÄ™taÅ‚ o regulaminie panujÄ…cym na placu. MiaÅ‚ pogodne usposobienie. Szybko zapominaÅ‚ o przykrych sprawach i trzeba byÅ‚o mu o nich nieustannie przypominać. ByÅ‚ dowcipny. Gdy wpadÅ‚ do stawu podczas wyprawy do obozu czerwonych powiedziaÅ‚: „Nie myÅ›laÅ‚em, że dziÅ› jeszcze bÄ™dÄ™ siÄ™ kÄ…paÅ‚”. ByÅ‚ lubiany przez innych, a Boka, w uznaniu jego zasÅ‚ug dla grupy, uczyniÅ‚ go swym adiutantem na czas wojny z „czerwonymi koszulami”.
O swojej odwadze zaÅ›wiadczyÅ‚, gdy udaÅ‚ siÄ™ sam do obozu „czerwonych koszul” w Ogrodzie Botanicznym. OdzyskaÅ‚ chorÄ…giew chÅ‚opców z Placu Broni i stanÄ…Å‚ naprzeciw dziesiÄ™ciu wrogich chÅ‚opców, by wyznać, że należy do grupy, w której sÄ… odważni czÅ‚onkowie. MówiÅ‚ z podniesionÄ… gÅ‚owÄ… i donoÅ›nym, Å›miaÅ‚ym gÅ‚osem. WzbudziÅ‚ w nich podziw, jednak nie uniknÄ…Å‚ kary – zostaÅ‚ zanurzony po szyjÄ™ w stawie przez braci Pastorów. Gdy wyszedÅ‚ z wody odpowiedziaÅ‚ Gerebowi, że woli sto razy być zanurzony w stawie, niż zdradzić swych przyjaciół. „Czerwone koszule” uÅ›wiadomiÅ‚y sobie, że majÄ… przed sobÄ… maÅ‚ego bohatera, który zasÅ‚użyÅ‚ na miano prawdziwego mężczyzny.
Zależało mu na szacunku innych i docenieniu swojej postawy. Najbardziej bolało go, że koledzy ze Związku Kitowców uznali go za tchórza i zdrajcę i wpisali jego imię i nazwisko małymi literami do specjalnej księgi. Nie zgadzał się z ich wyrokiem i cierpiał. Nie zdążył przed śmiercią zobaczyć, że zmieniono wpis, tym razem zapisując jego imię wielkimi literami. Erno Nemeczek - charakterystyka
Autor: Jakub RudnickiErno Nemeczek to jeden z głównych bohaterów powieÅ›ci Ferenca Molnara „ChÅ‚opcy z Placu Broni”. UczÄ™szcza do czwartej klasy jednej z budapesztaÅ„skich szkół. Jego rodzice nie sÄ… zamożni – ojciec jest krawcem, który pracuje i mieszka wraz z rodzinÄ… w niewielkim mieszkanku na parterze przy ulicy Rakos. Rodzice Nemeczka „przeszli różne koleje losu, doznali wielu kÅ‚opotów i smutków, wiÄ™c nauczyli siÄ™ cierpieć w milczeniu”.
Erno to maÅ‚y, jasnowÅ‚osy chÅ‚opak. BudowÄ… ciaÅ‚a przypominaÅ‚ swojÄ… matkÄ™, która byÅ‚a szczupÅ‚Ä… i wÄ…tÅ‚Ä… osobÄ…. ByÅ‚ „jakby stworzony na kozÅ‚a ofiarnego”. Z trudem przychodziÅ‚o mu gÅ‚oÅ›ne zabranie gÅ‚osu w towarzystwie kolegów z bandy. ZebraÅ‚ siÄ™ jednak w sobie i podczas wyborów przewodniczÄ…cego poskarżyÅ‚ siÄ™, że jeszcze nigdy nie awansowaÅ‚ i tylko jego nazwisko figuruje w czarnej ksiÄ™dze. Do tej pory nikt siÄ™ nim zbytnio nie przejmowaÅ‚ i nie zauważaÅ‚ go. Na Placu Broni byÅ‚ jedynym szeregowcem. Inni nosili tytuÅ‚y kapitanów, poruczników i podporuczników. Pozdrawiali siÄ™ zwykÅ‚ym „cześć”, zaÅ› Nemeczek każdemu musiaÅ‚ salutować, a ponadto czÄ™sto byÅ‚ strofowany, jednak nie sprawiaÅ‚o mu to przykroÅ›ci. ByÅ‚ typem czÅ‚owieka, któremu okazywanie posÅ‚uszeÅ„stwa sprawiaÅ‚o przyjemność. Jego drobna postura i brak Å›miaÅ‚oÅ›ci sprawiÅ‚y, że byÅ‚ wykorzystywany przez silniejszych kolegów z wrogiej grupy. Bracia Pastorowie pozbawili go kulek do zabawy.
Nemeczek byÅ‚ obowiÄ…zkowy pamiÄ™taÅ‚ o regulaminie panujÄ…cym na placu. MiaÅ‚ pogodne usposobienie. Szybko zapominaÅ‚ o przykrych sprawach i trzeba byÅ‚o mu o nich nieustannie przypominać. ByÅ‚ dowcipny. Gdy wpadÅ‚ do stawu podczas wyprawy do obozu czerwonych powiedziaÅ‚: „Nie myÅ›laÅ‚em, że dziÅ› jeszcze bÄ™dÄ™ siÄ™ kÄ…paÅ‚”. ByÅ‚ lubiany przez innych, a Boka, w uznaniu jego zasÅ‚ug dla grupy, uczyniÅ‚ go swym adiutantem na czas wojny z „czerwonymi koszulami”.
O swojej odwadze zaÅ›wiadczyÅ‚, gdy udaÅ‚ siÄ™ sam do obozu „czerwonych koszul” w Ogrodzie Botanicznym. OdzyskaÅ‚ chorÄ…giew chÅ‚opców z Placu Broni i stanÄ…Å‚ naprzeciw dziesiÄ™ciu wrogich chÅ‚opców, by wyznać, że należy do grupy, w której sÄ… odważni czÅ‚onkowie. MówiÅ‚ z podniesionÄ… gÅ‚owÄ… i donoÅ›nym, Å›miaÅ‚ym gÅ‚osem. WzbudziÅ‚ w nich podziw, jednak nie uniknÄ…Å‚ kary – zostaÅ‚ zanurzony po szyjÄ™ w stawie przez braci Pastorów. Gdy wyszedÅ‚ z wody odpowiedziaÅ‚ Gerebowi, że woli sto razy być zanurzony w stawie, niż zdradzić swych przyjaciół. „Czerwone koszule” uÅ›wiadomiÅ‚y sobie, że majÄ… przed sobÄ… maÅ‚ego bohatera, który zasÅ‚użyÅ‚ na miano prawdziwego mężczyzny.
Podczas obrony Placu Broni nie walczyÅ‚ dla zaszczytu i funkcji, chciaÅ‚ być z innymi i dać z siebie wszystko, chciaÅ‚ ocalić swojÄ… „OjczyznÄ™”, czyli miejsce ukochanych zabaw. Mimo ciężkiej choroby wyrwaÅ‚ siÄ™ z domu i ostatkiem siÅ‚ pokonaÅ‚ wiÄ™kszego i sprawniejszego Feri Acza. To dziÄ™ki temu czynowi możliwa byÅ‚a wygrana w bitwie o Plac Broni. Nemeczek awansowaÅ‚ na stanowisko kapitana. Do ostatniej chwili przed Å›mierciÄ… myÅ›laÅ‚ o Placu i chciaÅ‚ go po raz ostatni zobaczyć. Gdy majaczyÅ‚ powtarzaÅ‚ komendy z bitwy, dowodzÄ…c, że walka o „OjczyznÄ™” jest dla niego wszystkim.
Nemeczek, mimo swej nieznacznej postury, byÅ‚ odważny i nie baÅ‚ siÄ™ stanąć naprzeciw silniejszych chÅ‚opców. NajważniejszÄ… wartoÅ›ciÄ… byÅ‚ dla niego honor i poÅ›wiÄ™cenie w imiÄ™ wspólnej sprawy. Do koÅ„ca pozostaÅ‚ wierny najważniejszemu miejscu – Placowi Broni. Postać ta w peÅ‚ni zasÅ‚uguje na szacunek i podziw, Å›wiadczy, że przeÅ‚amywanie wÅ‚asnych sÅ‚aboÅ›ci jest możliwe.
Szybki test:
Po bitwie z czerwonymi koszulami Nemeczek awansował na stopień:a) porucznika
b) adiutanta
c) podporucznika
d) kapitana
RozwiÄ…zanie
Ojciec Nemeczka z zawodu był:
a) tkaczem
b) garncarzem
c) krawcem
d) szewcem
RozwiÄ…zanie
Usposobienie Erno Nemeczka było:
a) wybuchowe
b) gwałtowne
c) pogodne
d) melancholijne
RozwiÄ…zanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies