Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Chłopcy z Placu Broni

Erno Nemeczek - charakterystyka

Erno Nemeczek to jeden z głównych bohaterów powieści Ferenca Molnara „Chłopcy z Placu Broni”. Uczęszcza do czwartej klasy jednej z budapesztańskich szkół. Jego rodzice nie są zamożni – ojciec jest krawcem, który pracuje i mieszka wraz z rodziną w niewielkim mieszkanku na parterze przy ulicy Rakos. Rodzice Nemeczka „przeszli różne koleje losu, doznali wielu kłopotów i smutków, więc nauczyli się cierpieć w milczeniu”.

Erno to mały, jasnowłosy chłopak. Budową ciała przypominał swoją matkę, która była szczupłą i wątłą osobą. Był „jakby stworzony na kozła ofiarnego”. Z trudem przychodziło mu głośne zabranie głosu w towarzystwie kolegów z bandy. Zebrał się jednak w sobie i podczas wyborów przewodniczącego poskarżył się, że jeszcze nigdy nie awansował i tylko jego nazwisko figuruje w czarnej księdze. Do tej pory nikt się nim zbytnio nie przejmował i nie zauważał go. Na Placu Broni był jedynym szeregowcem. Inni nosili tytuły kapitanów, poruczników i podporuczników. Pozdrawiali się zwykłym „cześć”, zaś Nemeczek każdemu musiał salutować, a ponadto często był strofowany, jednak nie sprawiało mu to przykrości. Był typem człowieka, któremu okazywanie posłuszeństwa sprawiało przyjemność. Jego drobna postura i brak śmiałości sprawiły, że był wykorzystywany przez silniejszych kolegów z wrogiej grupy. Bracia Pastorowie pozbawili go kulek do zabawy.

Nemeczek był obowiązkowy pamiętał o regulaminie panującym na placu. Miał pogodne usposobienie. Szybko zapominał o przykrych sprawach i trzeba było mu o nich nieustannie przypominać. Był dowcipny. Gdy wpadł do stawu podczas wyprawy do obozu czerwonych powiedział: „Nie myślałem, że dziś jeszcze będę się kąpał”. Był lubiany przez innych, a Boka, w uznaniu jego zasług dla grupy, uczynił go swym adiutantem na czas wojny z „czerwonymi koszulami”.

O swojej odwadze zaświadczył, gdy udał się sam do obozu „czerwonych koszul” w Ogrodzie Botanicznym. Odzyskał chorągiew chłopców z Placu Broni i stanął naprzeciw dziesięciu wrogich chłopców, by wyznać, że należy do grupy, w której są odważni członkowie. Mówił z podniesioną głową i donośnym, śmiałym głosem. Wzbudził w nich podziw, jednak nie uniknął kary – został zanurzony po szyję w stawie przez braci Pastorów. Gdy wyszedł z wody odpowiedział Gerebowi, że woli sto razy być zanurzony w stawie, niż zdradzić swych przyjaciół. „Czerwone koszule” uświadomiły sobie, że mają przed sobą małego bohatera, który zasłużył na miano prawdziwego mężczyzny.

Erno Nemeczek - charakterystyka

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: