Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Chłopcy z Placu Broni

Motywy literackie w „Chłopcach z Placu Broni”

Autor: Jakub Rudnicki

Motyw przyjaźni

Głównymi bohaterami powieści Molnara „Chłopcy z Placu Broni” jest grupa nastolatków, uczniów budapesztańskiej szkoły. Nie spędzają wyłącznie czasu w ławach szkolnych, ale po zajęciach wspólnie wracają do domów, zaś po obiedzie spotykają się na swym ukochanym Placu Broni, by wspólnie się bawić i spędzać czas. śród chłopców panuje hierarchia wzorowana na wojsku. Przyznają sobie woskowe tytuły, a ich przywódcą jest dojrzały i rozsądny Janosz Boka. Jedynie mały Nemeczek jest szeregowcem i w związku z tym musi podporządkowywać się innym. Nie przeszkadza mu jednak jego funkcja.

Chłopcy są wobec siebie lojalni. Gdy słabszego Nemeczka napadają bracia Pastorowie, cała grupa pragnie „odwetu” i wypowiada wrogiej grupie wojnę. Boka troszczy się o swych kolegów, a szczególnymi względami darzy Nemeczka. Opiekuje się nim i dba podczas choroby, jest z nim także w chwili śmierci. Między niektórymi kolegami dochodzi do przepychanek i kłótni, a nawet zdrady, jednak w obliczu wspólnej obrony ukochanej „Ojczyzny” – Placu Broni potrafią się zjednoczyć.

Motyw walki

Rywalizacja o Plac Broni prowadzi do wypowiedzenia wojny i wielkiej bitwy o miejsce ulubionych zabaw. Czerwone koszule pragną zająć Plac, gdyż jest tam miejsce do gry w palanta. Z pomocą przychodzi im Gereb, który zdradza swych niedawnych kompanów i opisuje, jak można się dostać na Plac, jak go zaatakować. Jednak zdrajca zostaje zrehabilitowany i wraca, by bronić Placu. Przygotowania do walki trwają długo, a chłopcy z oddaniem biorą udział w manewrach i ćwiczą misterny plan obrony. W dniu bitwy stawiają się wszyscy i z poświęceniem walczą zarówno obrzucając przeciwników piaskiem, jak i walcząc z nimi w zapasach. Udaje im się pokonać pierwszą część oddziału i uwięzić napadających. Podobnie rozprawiają się z druga częścią oddziału Feriego Acza. W decydującym momencie czyn chorego Nemeczka sprawia, że czerwone koszule ponoszą klęskę, a ich wódz zostaje powalony i upokorzony.

Motyw ojczyzny

Ojczyznę, co wielokrotnie podkreśla autor, stanowi dla chłopców Plac Broni. To ich miejsce zabaw i spotkań, gdzie czują się wolni i swobodni. Mogą, dzięki fantazji, wyobrażać sobie, że ich przestrzeń się zmienia – może być np. dziką prerią. Za swą „ojczyznę” chłopcy są gotowi oddać wszystko – nawet życie. Narażają się idąc do wrogiego obozu, a potem walecznie i bohatersko bronią swego ukochanego skrawka ziemi. Interesującym zagadnieniem w interpretacji „Chłopców z Placu Broni” jest relacja książki do idei nacjonalistycznych, popularnych na przełomie XIX i XX wieku na Węgrzech. Bohaterowie mówią o sobie jako „armii” broniącej swojej „ziemi”, a wartością, która zdaje się dla nich najważniejsza, jest wierność „sprawie”, mającej charakter nieomal narodowy.

Motyw honoru

Chłopcy mimo młodego wieku i prowadzeniu zwykłych dziecięcych zabaw, przestrzegają reguł, a honor stanowi dla nich najwyższą wartość. Mogą o nim zaświadczyć podczas walki, ale także skrupulatnie wykonując zadania grupy (np. chodząc na przeszpiegi do wrogich czerwonych koszul). Największy przykład honorowej postawy pokazuje Nemeczek, gdy udaje się do obozu nieprzyjaciel ujawnia swą obecność, pragnąc bronić dobrego imienia swej grupy. Zaświadcza, że nie ma wśród nich tchórzy i ponosi karę – zastaje zanurzony w stawie. Krytykuje zdrajcę – Gereba, jednak później chroni jego dobre imię przed ojcem. Honorowo zachowują się też przywódcy obu rywalizujących grup ustalając przed bitwą jej zasady. Przykładem niehonorowego zachowania jest postępowanie braci Pastorów, którzy znęcają się nad słabszymi i ponoszą za to odpowiednią karę.

Motyw poświęcenia i śmierci

Śmierć w powieści dotyka Erno Nemeczka. Należy on do grupy chłopców, którzy bawią się na Placu Broni. Plac traktuje jak ojczyznę, dlatego gotów jest na każde poświęcenie dla niej. Jego choroba rozpoczyna się podczas wyprawy do Ogrodu Botanicznego, podczas której wychodzi na jaw zdrada Gereba, a chłopcy pokazują, że nie boją się czerwonych koszul” i potrafią zakraść się do ich siedziby. Nemeczek najpierw wpada do stawu przez przypadek, zaś potem w oranżerii musi ukryć się w basenie ze złotymi rybkami. Koledzy zrzucają się mu na tramwaj. Ponownie zostaje zanurzony w stawie przez braci Pastorów po odważnym wystąpieniu w obozie wroga. Jego stan zdrowia pogarsza się – kaszle i czuje się coraz słabszy, jednak mimo to uczestniczy jako adiutant w manewrach przed wielką bitwą. Podczas bitwy ucieka z domu i stawia czoło Feriemu Aczowi.

strona: 1 2

Zobacz inne artykuły:

Inne

„Chłopcy z Placu Broni” - streszczenie szczegółowe
„Chłopcy z Placu Broni” - streszczenie w pigułce
„Chłopcy z Placu Broni” - plan wydarzeń
Ferenc Moln�r - biografia
Charakterystyka chłopców z Placu Broni
Janosz Boka - charakterystyka
Erno Nemeczek - charakterystyka
Charakterystyka bohaterów „Chłopców z Placu Broni”
Opis Placu Broni
Motywy literackie w „Chłopcach z Placu Broni”
Główne wątki „Chłopców z Placu Broni”
Problematyka „Chłopców z Placu Broni”
Czas i miejsce akcji „Chłopców z Placu Broni”
Geneza „Chłopców z Placu Broni”
„Chłopcy z Placu Broni” - cytaty

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies