Plan wydarzeń „Cudzoziemki”

1. Wizyta Róży Żabczyńskiej w domu córki.

2. Wspomnienie dnia zakupów z Martą.

3. Wspomnienie wieczoru u Bądskich i miłości do Michała.

4. Zdrada Michała.

5. Ślub z Adamem i narodziny synów.

6. Pragnienie zemsty na mężczyznach.

7. Róża zabiera szal babki.

8. Rozmowa telefoniczna z Adamem.

9. Wspomnienie dnia, w którym ciotka Luiza pojawiła się w Taganrogu.

10. Przyjście Adama.

11. Wspomnienie dnia, w którym ciotka Luiza nazwała Różę Eweliną.

12. Róża szydzi z męża.

13. Wspomnienie dnia, w którym Adam dowiedział się o Michale Bądskim.

14. Wybuch gniewu Róży.

15. Wspomnienie dnia, w... więcej

* * *

Czas i miejsce akcji „Cudzoziemki”

Akcja powieści Marii Kuncewiczowej „Cudzoziemka” rozgrywa się w ciągu jednego dnia – od poniedziałkowego poranka do wczesnych godzin rannych dnia następnego. Jest to czas właściwy akcji powieści. Obok niego współistnieje czas retrospekcji – czas wspomnień, które odżywają w pamięci głównej bohaterki. Czas teraźniejszy (będący czasem narratora) i czas przeszły (związany z Różą Żabczyńską) przeplatają się wzajemnie.

Wydarzenia rozgrywające się w czasie teraźniejszym ułożone są chronologicznie od momentu wejścia głównej bohaterki utworu do mieszkania córki ... więcej

* * *

Główne wątki w „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej

1. Dzieje Róży Żabczyńskiej

Główna bohaterka powieści Marii Kuncewiczowej, Róża Żabczyńska, wychowała się w Rosji, w Taganrodzie, gdzie mieszkała do klasy piątej gimnazjum. Lata dzieciństwa wspomina zawsze z nostalgią, mówiąc, że to był najszczęśliwszy okres w jej życiu. Nieoczekiwanie do miasteczka przybywa siostra ojca, Luiza, która postanawia zabrać dziewczynkę do Warszawy, by żyła w ojczyźnie ojca i uczyła się gry na skrzypcach. W Polsce Róża czuje się samotna. Ciotka jest osobą wymagającą, oczekującą od niej dobrych manier. Z czasem zmienia również imię Róży na Ewelina... więcej

* * *

Motywy literackie w „Cudzoziemce”

Motyw samotności – Poczucie samotności przez całe życie towarzyszy głównej bohaterce powieści Marii Kuncewiczowej „Cudzoziemka”. Róża Żabczyńska wszędzie czuje się obco. W Rosji uważana była za Polkę, w Polsce – ze względu na akcent – za Rosjankę, na prowincji – za damę z dużego miasta, a za granicą za cudzoziemkę. Samotna jest również w małżeństwie. Nie kocha swojego męża, Adama, rozpamiętując przez całe życie pierwszą, dziewczęcą miłość do Michała Bądskiego. Życie kobiety to nieustanne cierpienie, wspominanie i tęsknota za utraconym uczuciem. Ta izol... więcej

* * *

Geneza „Cudzoziemki” Marii Kuncewiczowej

Główną przyczyną powstania „Cudzoziemki” była próba rozrachunku autorki ze wspomnieniami o matce. Adelina Kuncewiczowa jest pierwowzorem bohaterki powieści, Róży Żabczyńskiej. Maria Kuncewiczowa, przez wiele lat żyjąca w cieniu matki – artystki próbowała w ten sposób ocalić od zapomnienia prawdziwy obraz Adeliny.

W roku 1935, w chwili ukazania się „Cudzoziemki”, Maria Kuncewiczowa była już znaną i cenioną pisarką, mającą w swym dorobku literackim kilka utworów. Jednakże dopiero powieść o niespełnionym życiu Róży Żabczyńskiej zapewniła jej sł... więcej

* * *

„Cudzoziemka” jako powieść psychologiczna

Cechy „Cudzoziemki” jako powieści psychologicznej:
- Konstrukcja fabuły powieści oparta jest na analizie doznań i zachowań głównej bohaterki.

- Utwór przedstawia życie wewnętrzne Róży Żabczyńskiej, w dużej mierze koncentruje się na jej przeżyciach, wyobrażeniach i emocjach.

- Akcja utworu zmierza do wyjaśnienia, dlaczego bohaterka żyła w nieustannym konflikcie ze światem, czuła się samotna i nieszczęśliwa.

- Brak jest chronologii zdarzeń, co jest wynikiem zastosowania przez autorkę retrospekcji. Wspomnienia z różnych etapów życia Róży pojawiają się nieocze... więcej

* * *

Adaptacje „Cudzoziemki”

1970 – spektakl telewizyjny w adaptacji Marii Komorowskiej. W roli Róży Żabczyńskiej wystąpiła Halina Mikołajska. W recenzjach ze sztuki często pojawiało się słowo „monodram”. Kreacja Mikołajskiej została uznana za jedną z najwybitniejszych w dziejach Teatru TV.

14.10.1977 - adaptacja dokonana przez Annę Lutosławską dla Teatru Słowackiego w Krakowie i grana na scenie Miniatura. Rolę Róży znakomicie zagrała Anna Lutosławska. Na jednym z pierwszych przedstawień byli obecni Państwo Maria i Jerzy Kuncewiczowie. Spektakl otrzymał Wielką Nagrodą Publiczności na XIII... więcej

* * *

Krytyka literacka o „Cudzoziemce” Marii Kuncewiczowej

Bruno Schulz w „Aneksja podświadomości”: „Cudzoziemka” Kuncewiczowej należy do książek, które nie kończą się na swych okładkach, lecz wykraczają z nich, próbując przenieść w nas swe życie i rozgałęzić w nas swoją problematykę. Wydźwięk tej książki jest długi i bogaty, jak gdyby przedłużyć się w nas chciała i rozróść w naszej duszy wtórną wegetacją zamyśleń i problemów.


Bruno Schulz w „Aneksja podświadomości”: Jest to portret kobiety złej, jędzy, megiery – pierwszy raz w tej skali i rozpiętości pokazany w liter... więcej

* * *

Najważniejsze cytaty z „Cudzoziemki”

- Róża zwiesiła głowę, opuściła ręce, melodia płynęła nad sufitem i nad światem, a w sercu Róży poruszała się przeklęta młodość. Ciągle żywa, ciągle gryząca, jak złe, nierozumne szczenię.

- Róża poczuła wtedy coś gorszego niż śmierć. Poczuła starość swoją, już dokonaną, już nieodwołalnie zapadłą i widoczną każdemu. Śmierć czuła nieraz – nie zbywało temu uczuciu na powabie. Kiedy przy ataku nerwicy czy w samobójczym zapamiętaniu drętwiały wargi, ciężki paralityczny chłód podnosił się falą od stóp poprzez uda ku sercu, doznawała obok fizycznej męczarni, obok wstręt... więcej

* * *

Bibliografia

1. Fryde L.: Maria Kuncewiczowa „Cudzoziemka”, w: Wybór pism krytycznych, Warszawa 1966

2. Kazimierczyk B.: Dyliżans księżycowy, Warszawa 1977

3. Maciąg W.: Człowieczeństwo niespełnione. „Cudzoziemka” Marii Kuncewiczowej, w: Nasz wiek XX, Wrocław 1992

4. Schulz B.: Aneksja podświadomości, w: Proza, Kraków 1964

5. Szałagan A.: „Cudzoziemka” Marii Kuncewiczowej: powstanie, dzieje wydań, recepcja, w: Pamiętniki Literackie, 1986, z.3

6. Żak S.: Maria Kuncewiczowa, Warszawa 1973... więcej

* * *

„Cudzoziemka” – wyjaśnienie tytułu

Tytułową cudzoziemką jest Róża Żabczyńska – główna bohaterka powieści Marii Kuncewiczowej. Słowo to podkreśla poczucie samotności i wyobcowania, które towarzyszyło jej przez całe życie.

Określenie to pada po raz pierwszy we wspomnieniach skrzypaczki o spacerze po parku z synem. Przebywała wówczas w Berlinie i przez spacerowiczów została nazwana „eine Fremde” – cudzoziemka. W przypływie emocji wyznała synowi, że tak właśnie o niej mówią. Zawsze i wszędzie czuła się obco: „W Taganrogu nie chodziłam do cerkwi, tylko do kościoła. Koleżanki, kiedy pop sze... więcej

* * *

Kompozycja i struktura „Cudzoziemki” Marii Kuncewiczowej

Walorami artystycznymi „Cudzoziemki” są: spójna kompozycja, dwutorowość narracji i czasu, psychologizm postaci, wykorzystanie motywów muzycznych.
Czytelnik, zagłębiając się w kolejne rozdziały powieści Marii Kuncewiczowej „Cudzoziemka”, składa w całość obraz życia i osobowości głównej bohaterki utworu, Róży Żabczyńskiej. Portret ten jest nader skomplikowany, złożony przede wszystkim z wewnętrznych stanów psychiki kobiety – niespełnionej artystki, nieszczęśliwej żony, zaborczej matki i porzuconej przez jedynego mężczyznę, którego kochała, dziewcz... więcej

* * *

Tragizm postaci Róży - „Dwa imiona – dwa życia: pierwsze krótkie i prawdziwe; drugie wymyślone, długie, nadto długie… Pierwsze – kwiat, miłość i nieszczęście. Drugie: szacunek ludzi, honor, powolna śmierć duszy&#

Już od pierwszych akapitów „Cudzoziemki” czytelnik przekonuje się, że główna bohaterka powieści – Róża Żabczyńska, jest kobietą niezwykłą – kobietą złą, zadziwiającą charakterem, chwilami przerażającą, a nade wszystko nieszczęśliwą, zatruwającą życie innych bez poczucia. Róża potrafi oczarować swoją osobowością, oryginalnością i liryzmem, połączeniem miłości i nienawiści a także pogonią za utraconą miłością. Miłością, na której powrót czeka przez całe swoje życie.

Tragizmu postaci Róży można dopatrywać się w wielu aspektach jej złożonej osobowo... więcej

* * *



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies