Różne wymiary bezdomności w Ludziach bezdomnych
Filozofia w „Ludziach bezdomnych” Stefana Żeromskiego
Powieść jest literacką interpretacją poglądów największych myślicieli XIX wieku. Możemy się w niej dopatrywać filozofii Schopenhauera, Nietzschego oraz Marksa.Stefan Żeromski czerpał w „Ludziach bezdomnych” następujące myśli z poglądów filozofów:
1. Tomasz Judym, tak jak Schopenhauer, nie wierzył w szczęście i ludzkie dobro, a wszystko, co go spotykało, przyczyniło się do umocnienia się w nim twierdzenia, iż człowiek nigdy nie zaspokoi swych popędów (miał poczucie bezsensu życia, coraz mocniej emanował z niego pesymizm i rezygnacja). Ta postać na początku powieś... więcej
Interpretacja tytułowej bezdomności w „Ludziach bezdomnych”
Dom to zazwyczaj symbol rodziny, spokoju, stabilizacji, kosmicznego ładu czy pępka świata. U Żeromskiego jednak staje się oznaką nieczułości wobec krzywdy bliźniego (mieszkanie Czernisza, Kalinowicza, Krzywosąda), a zarazem pokusą, którą należy przezwyciężyć (Judym mówi Joasi: „zakiełkuje we mnie wyschłe nasienie dorobkiewicza"), by stać się naprawdę wolnym i pomagać innym.W jednym z listów do narzeczonej Żeromski pisał: „Dom jest dla człowieka częścią jego istoty, toteż najbardziej brak tej części odczuwają tacy jak ja, co nie mieli prawie rodzinnego domu…”.
Nadał swej po... więcej
Polityka w „Ludziach bezdomnych”
Pisząc swą powieść, Żeromski musiał uważać na prewencyjne działania cenzury. Omijał zatem drażliwe, sporne tematy, czego przykładem mogą być niedopowiedzenia w przyczynach emigracji Wiktora Judyma czy losy Wacława Podborskiego. Czytelnik nie jest poinformowany do końca o tym, co skłoniło brata Judyma do wyjazdu oraz za jaką rewolucyjną działalność brat Joasi zastaje skazany na pobyt na Syberii. Podobnie jest z tajemniczym i ciągle przeprowadzającym się (prawdopodobnie ze względu na działalność polityczną) Korzeckim, którego prototypem był Edward Abramowski (ideolog spółdzielczości w Polsc... więcej
kontakt | polityka cookies