Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Nowele Konopnickiej
I. Podług księgi
1. Przyjazd wozu z kapustą.
2. Prośba woźnicy o otworzenia więziennej bramy.
3. Otwarcie bramy i utknięcie wozu w połowie wjazdu z powodu rozrzuconych na więziennym dziedzińcu skrzynek.
4. Opis wyglądu dziedzińca i spacerujących „jednorocznych”, i „drugorocznych” więźniów.
5. Przedstawienie postaci Cygana.
6. Przybycie drugiego wozu z zaopatrzeniem i zamieszanie przy bramie.
7. Przywidzenie Janowej o mignięciu „czegoś” między wozami.
8. Spostrzeżenie strażnika.
9. Brak Cygana wśród spacerujących.
10. Zamkniecie aresztantów w korytarzu.
11. Pogoń za uciekinierem.
12. Złapanie i pobicie Cygana przez uczestników pościgu.
13. Prośba delegacji więźniów do naczelnika o samowolne wymierzenie kary.
14. Zgoda nadzorcy.
15. Pobicie kolegi przez aresztantów do nieprzytomności.
16. Śmierć Cygana.
17. Spisanie raportu przez pomocnika nadzorcy.
18. Wykrycie pomyłki o skończonym wyroku więźnia na dwa tygodnie przed śmiercią.
19. Błąd nadzorcy.
20. Nachodzenie naczelnika przez więźniów sprawdzających stale termin zakończenia własnych wyroków.
21. Załamanie nerwowe nadzorcy.
22. Pośmiertna zemsta Cygana.
II. „Jeszcze jeden numer”
1. Pierwsza wizyta narratorki w więzieniu.
2. Oprowadzenie gościa po budynku przez naczelnika.
3. Pokazanie biblioteki, kuchni, warsztatów, ogródka.
4. Wdzięczność więźniarek okazywana „Wielmożnemu”.
5. Wizyty w celach.
6. Zaproszenie kobiety na poczęstunek do mieszkania nadzorcy.
7. Kilkakrotne odwiedziny więzienia i bliższe poznanie aresztantek.
8. Zaprowadzenie kobiety przez strażnika Jakuba do „jeszcze jednego numeru”.
9. Opowieść mężczyzny o zamkniętej w nim dziewczynie.
10. Spotkanie z „Dziką”.
11. Przytulenie płaczącej i wystraszonej dziewczyny przez narratorkę.
12. Opuszczenie celi po zaśnięciu „Dzikiej”.
III. Onufer
1. Wprowadzenie przez strażników do kancelarii naczelnika dwóch uczestników bójki.
2. Tłumaczenia Osmólca i prośby o darowanie kary.
3. Użalanie się na współwięźnia – Onufra.
4. Wymierzenie kary dla Sęka (dwadzieścia cztery godziny karceru).
5. Błaganie o zamianę kary (strach przed „ciemną”).
6. Opis sprawy sądowej Onufry i przedstawienie postaci:
· Przybycie wiejskiego chłopaka do miasta.
· Praca u okrutnego kupca.
· Bicie, wyzyskiwanie i dręczenie Sęka.
· Poznanie i pokochanie Julka.
· Przyjaźń pracowników kupca.
· Zabicie pracodawcy i Julka.
7. Opowieść Jakuba o dalszym losie Onufra.
8. Zamknięcie skazańca w komórce.
9. Próby samobójcze przejawem niechęci do życia.
10. Ponowne ulokowanie Sęka w „ciemnej”.
11. Przywidzenia zabójcy.
12. Wyrzuty sumienia i strach przed ciemnością.
13. Odmowa jedzenia.
14. Ciągłe modlitwy.
15. Utrata zmysłów.
16. Śmierć Onufra w rogu celi na klęczkach.
17. Awansowanie Osmólca (praca w kredensie u naczelnika).
Plan wydarzeń „Obrazków więziennych”
1. Przyjazd wozu z kapustą.
2. Prośba woźnicy o otworzenia więziennej bramy.
3. Otwarcie bramy i utknięcie wozu w połowie wjazdu z powodu rozrzuconych na więziennym dziedzińcu skrzynek.
4. Opis wyglądu dziedzińca i spacerujących „jednorocznych”, i „drugorocznych” więźniów.
5. Przedstawienie postaci Cygana.
6. Przybycie drugiego wozu z zaopatrzeniem i zamieszanie przy bramie.
7. Przywidzenie Janowej o mignięciu „czegoś” między wozami.
8. Spostrzeżenie strażnika.
9. Brak Cygana wśród spacerujących.
10. Zamkniecie aresztantów w korytarzu.
11. Pogoń za uciekinierem.
12. Złapanie i pobicie Cygana przez uczestników pościgu.
13. Prośba delegacji więźniów do naczelnika o samowolne wymierzenie kary.
14. Zgoda nadzorcy.
15. Pobicie kolegi przez aresztantów do nieprzytomności.
16. Śmierć Cygana.
17. Spisanie raportu przez pomocnika nadzorcy.
18. Wykrycie pomyłki o skończonym wyroku więźnia na dwa tygodnie przed śmiercią.
19. Błąd nadzorcy.
20. Nachodzenie naczelnika przez więźniów sprawdzających stale termin zakończenia własnych wyroków.
21. Załamanie nerwowe nadzorcy.
22. Pośmiertna zemsta Cygana.
II. „Jeszcze jeden numer”
1. Pierwsza wizyta narratorki w więzieniu.
2. Oprowadzenie gościa po budynku przez naczelnika.
3. Pokazanie biblioteki, kuchni, warsztatów, ogródka.
4. Wdzięczność więźniarek okazywana „Wielmożnemu”.
5. Wizyty w celach.
6. Zaproszenie kobiety na poczęstunek do mieszkania nadzorcy.
7. Kilkakrotne odwiedziny więzienia i bliższe poznanie aresztantek.
8. Zaprowadzenie kobiety przez strażnika Jakuba do „jeszcze jednego numeru”.
9. Opowieść mężczyzny o zamkniętej w nim dziewczynie.
10. Spotkanie z „Dziką”.
11. Przytulenie płaczącej i wystraszonej dziewczyny przez narratorkę.
12. Opuszczenie celi po zaśnięciu „Dzikiej”.
III. Onufer
1. Wprowadzenie przez strażników do kancelarii naczelnika dwóch uczestników bójki.
2. Tłumaczenia Osmólca i prośby o darowanie kary.
3. Użalanie się na współwięźnia – Onufra.
4. Wymierzenie kary dla Sęka (dwadzieścia cztery godziny karceru).
5. Błaganie o zamianę kary (strach przed „ciemną”).
6. Opis sprawy sądowej Onufry i przedstawienie postaci:
· Przybycie wiejskiego chłopaka do miasta.
· Praca u okrutnego kupca.
· Bicie, wyzyskiwanie i dręczenie Sęka.
· Poznanie i pokochanie Julka.
· Przyjaźń pracowników kupca.
· Zabicie pracodawcy i Julka.
7. Opowieść Jakuba o dalszym losie Onufra.
8. Zamknięcie skazańca w komórce.
9. Próby samobójcze przejawem niechęci do życia.
10. Ponowne ulokowanie Sęka w „ciemnej”.
11. Przywidzenia zabójcy.
12. Wyrzuty sumienia i strach przed ciemnością.
13. Odmowa jedzenia.
14. Ciągłe modlitwy.
15. Utrata zmysłów.
16. Śmierć Onufra w rogu celi na klęczkach.
17. Awansowanie Osmólca (praca w kredensie u naczelnika).
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies