Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Hobbit, czyli tam i z powrotem

Hobbit, czyli tam i z powrotem - streszczenie szczegółowe

Rozdział 5. Zagadki w ciemnościach

Gdy Bilbo się ocknął, nic przed sobą nie zobaczył. Nikogo nie było. Posuwał się po omacku, a gdy natrafił na jakiś metalowy przedmiot wsunął go do kieszeni. Pogrążył się w rozpaczy. Przetrząsając kieszenie znalazł swój mieczyk, który lekko się świecił – poznał po tym robotę elfów. Zdecydował się iść naprzód. Szedł wciąż w dół. Dotarł do jakiegoś zbiornika wodnego, jednak bał się zanurzyć, wspominając tajemnicze stwory podziemne. W głębi podziemi mieszkał czarny Gollum z wyłupiastymi oczami, który bezszelestnie poruszał się po wodzie łodzią. Żywił się mięsem ślepych ryb, czasem schwytał goblina. Ze swej oślizłej wysepki na jeziorze obserwował hobbita. Podpłynął do niego i zaczął wypytywać kim jest. Zapytał, czy lubi zagadki. Zaproponował, by zrobili konkurs – jeśli on wygra – zje hobbita, jeśli przegra, wyprowadzi go na powierzchnię.

Historia Golluma. W połowie trzeciej Ery pochodzący z bogatej hobbickiej rodziny Sm�agol zamordował swojego przyjaciela i kuzyna D�agola oraz odebrał mu Jedyny Pierścień (do którego rościł sobie prawo, jako do urodzinowego prezentu). Zaczął on wykorzystywać Pierścień do szpiegowania krewnych i poznawania ich sekretów. W końcu, kiedy jego morderstwo wyszło na jaw, babka wygnała go z domu. Osamotniony powędrował w Góry Mgliste, gdzie ukrył się i powoli, pod wpływem Pierścienia, zaczął przemieniać się w plugawego i zepsutego stwora, zwanego Gollumem.

Początkowo zadawali sobie proste zagadki, o górę, wiatr, zęby, słońce i stokrotkę. Potem zarówno Gollum, jak i Bilbo głowili się nad trudniejszymi pytaniami. Ostatnią zagadkę Bilbo odgadł przez przypadek. Sam się dziwiąc, spytał „Co ja mam w kieszeni?”. Podziemny stwór trzykrotnie nie znalazł poprawnej odpowiedzi. Obiecał wyprowadzić „wstrętnego Bagginsa”, jednak najpierw musiał coś wziąć. Okazało się, że to magiczny pierścień, który czynił niewidzialnym. Był to jego skarb, który kiedyś nosił na palcu, a obecnie wykorzystywał, aby schwytać jakiegoś goblina. Gdy nie mógł go znaleźć wpadł w szał. Przypomniało mu się pytanie hobbita i pragnął dowiedzieć się co ma w kieszeni. Rozwścieczony podpłynął do hobbita i zaczął go gonić. Bilbo wymacał przedmiot i nałożył pierścień na palec, po czym upadł. Gollumn minął go nie zauważając zbiega. Hobbit podążył za nim. Ze słów stwora dowiedział się, jaką moc ma pierścień. Zrozpaczony Gollum doprowadził go do właściwej drogi do wyjścia, jednak przycupnął u wejścia. Baggins świadomy jego historii współczuł mu. Zdobył się na skok przez stwora i pognał właściwym tunelem. Gollum zrozumiał swą stratę i klęskę. Bilbo szedł wciąż przed siebie, aż ujrzał dzienne światło. Przy wyjściu z tunelu uzbrojone gobliny dostrzegły Bilba i rzuciły się na niego. Pierścień sam wsunął mu się na palec. Udało mu się między goblinami przecisnąć do wrót, jednak utkwił w nich. W ostatniej chwili udało mu się przecisnąć i uciec.

Rozdział 6. Z patelni w ogień

Bilbo umknął goblinom, jednak nie wiedział, gdzie jest. Miał świadomość, że znalazł się po drugiej stronie gór. Nagle usłyszał czyjeś głosy. Niezauważony podszedł do Gandalfa, który tłumaczył krasnoludom, że należy wrócić do podziemi goblinów i odnaleźć pana Bagginsa. Krasnoludy zastanawiały się, po co w ogóle wziął go na wyprawę. Dori tłumaczył, czemu zgubił hobbita. Nagle wśród nich pojawił się Bilbo, czym zaskoczył debatujących. Dostało się Balinowi, który stał na straży. Baggins postanowił nic nie mówić o pierścieniu. Szacunek zyskał po swej opowieści o wyjściu z wnętrza góry. Z kolei Gandalf opowiedział, jak udało mu się uwolnić towarzyszy, dzięki zastosowaniu magii i świadomości istnienia dolnej bramy. Przynaglił podróżnych do marszu, gdyż spodziewał się pościgu.

Bilbo czuł się głodny, jednak nie było nic do jedzenia. Gdy doszli do skalnego rumowiska poruszali się wśród spadających kamieni. Zatrzymali się na drzewach rosnących na skraju rumowiska. Przez las dotarli do polany, która wydała się im nieprzyjazna. Usłyszeli dochodzące zewsząd wycie wilków. Gandalf nakazał wejść na drzewa. Jedynie hobbit został na ziemi. Pomógł mu dopiero Dori i sam w ostatniej chwili się ocalił. Ponad sto wargów, czyli wilków należących do plemienia żyjącego na Skraju Pustkowia, otoczyło drzewa. Z przemowy ich dowódcy Gandalf zrozumiał, że planowały wraz z goblinami wyprawę na ludzkie wioski wyrosłe niedawno na skraju lasu. Uznały ich za szpiegów i postanowiły poczekać na gobliny, które mogłyby wspiąć się na drzewa.

strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Szybki test:

Dla Thorina najcenniejszym skarbem w Samotnej Górze był:
a) Berło Throra
b) Naszyjnik Teodora
c) Arcylkejnot Thraina
d) Pierścień Thraina
Rozwiązanie

Bilbo spotkał się z członkami wyprawy w dzień wyruszenia w stronę Samotnej Góry w:
a) barze Pod Zdechłym Szczurem
b) gospodzie Pod Zielonym Smokiem
c) szynku Pijany Pajac
d) karczmie Głodny Wilk
Rozwiązanie

Orkistr to inaczej:
a) Pogromca Goblinów
b) Młot na Wroga
c) Morderca Wrogów
d) Zabójca Niewiernych
Rozwiązanie

Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
Inne
Hobbit, czyli tam i z powrotem - streszczenie szczegółowe
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - szczegółowy plan wydarzeń
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - streszczenie w pigułce
Charakterystyka bohaterów - „Hobbit, czyli tam i z powrotem”
Motywy literackie w „Hobbicie, czyli tam i z powrotem”
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - narracja i kompozycja
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - problematyka
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - główne wątki powieści
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - czas akcji
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - geneza
John Ronald Reuel Tolkien - biografia
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” - cytaty

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies