Plan wydarzeń „Quo vadis”

1) Wizyta Marka Winicjusza u Petroniusza.

2) Miłość Marka do Ligii – Kalliny.

3) Odwiedziny w domu Plaucjuszów.

4) Plan zabrania zakładniczki.

5) Rozmowa Petroniusza z Neronem.

6) Neron wydaje rozkaz zabrania Ligii.

7) Aulus próbuje ratować Ligię.

8) Uczta u Nerona.

9) Marek Winicjusz wyznaje Ligii miłość.

10) Ursus wynosi Ligię z uczty.

11) Ligia postanawia uciec.

12) Spotkanie Ligii i Poppei.

13) Winicjusz oczekuje na ukochaną.

14) Odbicie Ligii przez Ursusa.

15) Winicjusz rozpoczyna poszukiwania.

16) Choroba małej Augusty.

17) Akte wyznaje Markowi, że Ligia go pokochała.

18) Pomponia przebacza Winicju... więcej

* * *

Geneza „Quo vadis”

Na genezę Quo vadis składają się:
zainteresowania autora światem starożytnym,
wrażenia estetyczne (wyniesione ze zwiedzania Rzymu i podziwiania obrazów Siemiradzkiego oraz rzeźby Welońskiego),
lektura wielu dzieł o historii pierwszych chrześcijan oraz prześladowania Polaków przez zaborców.

W 1894 roku Henryk Sienkiewicz postanowił znów sięgnąć do tematyki historycznej. Rozpoczął przygotowania do Quo vadis.Pisarz osadził akcję dzieła w Rzymie za czasów panowania Nerona. Swoją decyzję uzasadniał między innymi w liście do paryskiego krytyka i powieściopisarza, J.A. B... więcej

* * *

„Quo vadis” - najważniejsze cytaty

Quo vadis (Domine)? (łac)
(dokąd idziesz (Panie)? tytuł powieści. Według legendy, pytanie to zadał św. Piotr, uciekając z Rzymu, napotkanemu Chrystusowi)

Życie jest śmiechu warte, wiec się śmieję.
(Kwestia wypowiedziana przez Petroniusza)

Ty będziesz duszą mojej duszy.
tom II, rozdział 17

Każda kropla krwi zadrgała w młodym patrycjuszu na jej widok. Zapomniał o tłumach, o starcu, o własnym zdumieniu wobec tych niepojętych rzeczy, jakie słyszał, i widział przed sobą tylko ją jedną. Oto wreszcie po wielkich wysiłkach, po długich dniach niepokoju, szarpania się, z... więcej

* * *

Bibliografia

... więcej

* * *

Krytyka literacka o „Quo vadis”

Powieść z czasów antycznego Rzymu i początków wspólnoty chrześcijan, przyniosła Henrykowi Sienkiewiczowi światową sławę. To „dzieło życia”, jak sam o Quo vadis mówił autor, spotkało się ze skrajnie odmiennymi opiniami krytyków literackich. Mimo, że utwór przełożono na niemal wszystkie języki, kwestia jego wartości literackiej pozostaje nadal nierozstrzygnięta. W Polsce krytycy nie zajęli jednoznacznego stanowiska. W swej opinii skupiali się na walorach artystycznych, nie pozostali jednak obojętni na słabe strony powieści.

Pisarz i publicysta, Aleksander Świętochowski, w spos... więcej

* * *

Ekranizacje „Quo vadis”

Powieść Henryka Sienkiewicza doczekała się wielu ekranizacji.

Najsłynniejszą w okresie kina niemego była włoska adaptacja w reżyserii malarza Enrico Guazzoniego. Film, kosztujący kilka tysięcy lirów, przyniósł milionowe zyski. W Paryżu wyświetlony był w największej sali kinowej świata: „Gaumont – Palace”, przy akompaniamencie 150-osobowej orkiestry. W Londynie w „Albert Hall”, zamienionym na wiele tygodni w kino, w seansach uczestniczyło każdego dnia dwadzieścia tysięcy widzów. W USA film wyświetlano z ogromnym powodzeniem w specjalnie wynajętych salach ... więcej

* * *

Artyzm „Quo vadis”

Quo vadis potwierdziło wielki talent prozatorski Henryka Sienkiewicza. Artystyczna wartość powieści obejmuje kilka płaszczyzn, począwszy od tematyki i wymowy ideologicznej dzieła przez doskonale skonstruowaną akcję, niezwykle obrazowe opisy, wyraziście zarysowane postaci po wierne odtworzenie życia w antycznym Rzymie.

Artyzm antyczno – chrześcijańskiej powieści przejawia się już w wyborze tematyki utworu. Wprowadzając do Quo vadis wątek miłosny młodego patrycjusza Marka Winicjusza, przedstawiciela świata pogańskiego i chrześcijanki Ligii – Kalliny, autor stworzył wartką... więcej

* * *

Ideologiczna wymowa „Quo vadis”

Opozycyjne zestawienie pięknego, rozpustnego, pełnego przepychu świata cezara ze światem bogatych duchowo chrześcijan, przełożyło się również na sens ideowy utworu. Sienkiewicz, ukazując zepsucie pogan, wyraził tak naprawdę swe niezrozumienie dla panującego pod koniec XIX wieku nastroju dekadentyzmu i atmosfery nitscheanizmu. Świat chrześcijan, przedstawiony w atmosferze religijnego uniesienia, to próba zwrócenia uwagi na tradycję i zasady moralne, jakie niosła ze sobą wiara. Zasady te, jak podkreślał Sienkiewicz, obce były ludziom w XIX stuleciu, a mogły przynieść odnowę moralną i społeczną.

P... więcej

* * *

Prawda historyczna w „Quo vadis”

W Quo vadis Henryk Sienkiewicz wykorzystał kilka faktów z dziejów Imperium Rzymskiego potwierdzonych źródłami i badaniami historycznymi. Akcja powieści została usytuowana w antycznym Rzymie, za czasów panowania Nerona. Pisarz skupił się przede wszystkim na dwóch najważniejszych wydarzeniach: pożarze Rzymu w roku 64 oraz prześladowaniach chrześcijan, wynikających z oskarżenia ich o podpalenie miasta. Obok tych znaczących zdarzeń, stanowiących trzon utworu, autor przedstawił jeszcze kilka epizodów z historii, które mają charakter wyłącznie informacyjny. Na wstępie powieści czytelnik dowiaduje się ... więcej

* * *

Obraz dwóch światów w „Quo vadis” – chrześcijańskiego i rzymskiego

Henryk Sienkiewicz w powieści Quo vadis zestawił ze sobą dwa kontrastowe światy: pogański i chrześcijański. Wynikało to przede wszystkim z podstawowych założeń autora, które wyznaczył w momencie rozpoczęcia pracy nad dziełem. Chciał on ukazać starożytny Rzym w chwili, gdy nadchodził kres jego potęgi. Pragnął odtworzyć początki chrześcijaństwa. Czas, kiedy wyznawcy Chrystusa zbierali się potajemnie na starych cmentarzach. Słuchali tam nauk głównego apostoła, Piotra.

Na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się obraz antycznego Rzymu. Czasy rządów Nerona to początek upadku potężnego imperiu... więcej

* * *



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies