Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Quo vadis
Powieść z czasów antycznego Rzymu i początków wspólnoty chrześcijan, przyniosła Henrykowi Sienkiewiczowi światową sławę. To „dzieło życia”, jak sam o Quo vadis mówił autor, spotkało się ze skrajnie odmiennymi opiniami krytyków literackich. Mimo, że utwór przełożono na niemal wszystkie języki, kwestia jego wartości literackiej pozostaje nadal nierozstrzygnięta. W Polsce krytycy nie zajęli jednoznacznego stanowiska. W swej opinii skupiali się na walorach artystycznych, nie pozostali jednak obojętni na słabe strony powieści.
Pisarz i publicysta, Aleksander Świętochowski, w sposób umiarkowanie nieprzychylny wyraził się o Quo vadis, które „znalazło się na falach potężnego prądu, który dziś najszerszym łożyskiem płynie przez pola cywilizacji i który unoszonym przez się dziełom nadaje szczególne znaczenie”. Zarzucił Sienkiewiczowi między innymi tendencyjność i schematyczność. Twierdził, że autor stworzył powieść, która powieliła dawne schematy i sięgała do konserwatywnej tematyki.
Z kolei Piotr Chmielowski wydał umiarkowany i wyważony osąd. Docenił ascetyczne ukazanie świata chrześcijan i proces nawrócenia Winicjusza. Jego krytyka skupiła się głównie na nieciekawym opisie niektórych wydarzeń, między innymi: śmierci Petroniusza i przemianie Chilona Chilonidesa. Za duży minus utworu uważał także małą ilość wydarzeń historycznych: „Nie wydaje mi się, ażeby to było stroną dodatnią powieści historycznej, gdy wypadki i osoby dziejowe znikają albo zacierają się, ażeby ustąpić postaciom i zdarzeniom przez powieściopisarza wymyślonym”.
Motywy rzymskie w poezji polskiej
Motywy rzymskie można odnaleźć w następujących utworach:
· Którędy Teofila Lenartowicza
· Moriturus Leopolda Staffa
· Powrót prokonsula Zbigniewa Herberta
Entuzjastyczną ocenę Quo vadis wygłosił Ignacy Matuszewski, który uważał utwór Sienkiewicza za ponadprzeciętny na tle literatury światowej. Z przychylnością wypowiadał się o epickich zdolnościach autora, docenił między innymi ukazanie świata pogańskiego.
Na skrajnie odmiennym stanowisku stał Antoni Potocki, który uznał antyczną powieść Sienkiewicza za konwencjonalną i pełną przeciętnej dogmatyki. Zarzucił Quo vadis prostackie wręcz mówienie o sprawach ważnych i skomplikowanych. Ujęta w powieści tematyka filozoficzna i religijna była według niego ukazana w sposób niewystarczający i powierzchowny. Krytyka literacka o „Quo vadis”
Autor: Dorota BlednickaPowieść z czasów antycznego Rzymu i początków wspólnoty chrześcijan, przyniosła Henrykowi Sienkiewiczowi światową sławę. To „dzieło życia”, jak sam o Quo vadis mówił autor, spotkało się ze skrajnie odmiennymi opiniami krytyków literackich. Mimo, że utwór przełożono na niemal wszystkie języki, kwestia jego wartości literackiej pozostaje nadal nierozstrzygnięta. W Polsce krytycy nie zajęli jednoznacznego stanowiska. W swej opinii skupiali się na walorach artystycznych, nie pozostali jednak obojętni na słabe strony powieści.
Pisarz i publicysta, Aleksander Świętochowski, w sposób umiarkowanie nieprzychylny wyraził się o Quo vadis, które „znalazło się na falach potężnego prądu, który dziś najszerszym łożyskiem płynie przez pola cywilizacji i który unoszonym przez się dziełom nadaje szczególne znaczenie”. Zarzucił Sienkiewiczowi między innymi tendencyjność i schematyczność. Twierdził, że autor stworzył powieść, która powieliła dawne schematy i sięgała do konserwatywnej tematyki.
Z kolei Piotr Chmielowski wydał umiarkowany i wyważony osąd. Docenił ascetyczne ukazanie świata chrześcijan i proces nawrócenia Winicjusza. Jego krytyka skupiła się głównie na nieciekawym opisie niektórych wydarzeń, między innymi: śmierci Petroniusza i przemianie Chilona Chilonidesa. Za duży minus utworu uważał także małą ilość wydarzeń historycznych: „Nie wydaje mi się, ażeby to było stroną dodatnią powieści historycznej, gdy wypadki i osoby dziejowe znikają albo zacierają się, ażeby ustąpić postaciom i zdarzeniom przez powieściopisarza wymyślonym”.
Motywy rzymskie w poezji polskiej
Motywy rzymskie można odnaleźć w następujących utworach:
· Którędy Teofila Lenartowicza
· Moriturus Leopolda Staffa
· Powrót prokonsula Zbigniewa Herberta
Entuzjastyczną ocenę Quo vadis wygłosił Ignacy Matuszewski, który uważał utwór Sienkiewicza za ponadprzeciętny na tle literatury światowej. Z przychylnością wypowiadał się o epickich zdolnościach autora, docenił między innymi ukazanie świata pogańskiego.
Istnieje jeszcze wiele przychylnych lub mniej przychylnych opinii na temat powieści antycznej autora Trylogii. Faktem jest to jednak, że dzieło zyskało światową poczytność, a cóż świadczy o wielkości dzieła, jak nie przychylność czytelnika?
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies