Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Marcin Kozera

Problematyka opowiadania „Marcin Kozera”

Autor: Karolina Marl�ga

Chłopiec poczuwał się zobowiązany wobec swoich przodków do spełnienia patriotycznej powinności: „(…) chciałbym coś zrobić dla tego kraju, gdzie moi ojcowie pracowali w pocie czoła i przelewali krew. Mnie się zdaje ciągle teraz, że oni dla mnie pracowali, a ja tu żyję z cudzej zasługi - to im jest przykro”. Młody bohater dojrzał na tyle, by oświadczyć nauczycielowi geografii i całej klasie angielskich uczniów: „Ja nie umiem dobrze po polsku i mogę być Anglikiem. I kocham Anglię. Ale mój ojciec jest Polakiem. I ja nie opuszczę Polski w nieszczęściu. I nawet wrócę do niej. A ona będzie potem wolna i potężna jak Anglia - i ja będę miał prawo pysznić się nią. Ja ją kocham. Kocham”.

Marcin Kozera udowodnił, iż aby czuć się Polakiem nie trzeba doskonale znać języka polskiego, nie trzeba nawet urodzić się i mieszkać w Polsce, wystarczy ją kochać.

strona: 1 2

Zobacz inne artykuły:

Inne

Czas i miejsce akcji opowiadania „Marcin Kozera”
Biografia Marii Dąbrowskiej
„Marcin Kozera” - streszczenie
Charakterystyka Marcina Kozery
Streszczenie „Marcina Kozery” w pigułce
Problematyka opowiadania „Marcin Kozera”
Charakterystyka pozostałych bohaterów „Marcina Kozery”
„Marcin Kozera” jako przykład opowiadania
Tło historyczne w opowiadaniu „Marcin Kozera”
Motywy literackie w opowiadaniu „Marcin Kozera”
Plan wydarzeń opowiadania „Marcin Kozera”
Cytaty z utworów Marii Dąbrowskiej
Kalendarium twórczości Marii Dąbrowskiej
Najważniejsze cytaty z opowiadania „Marcin Kozera”
Bibliografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies