Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Marcin Kozera

Charakterystyka Marcina Kozery

Autor: Karolina Marl�ga

Chciał się przemóc, natężył słuch, lecz te panie mówiły tak pospiesznie. Odbąknął coś pół po polsku, pół po angielsku i palił się ze wstydu”. W rozmowie z nauczycielką w szatni, gdy ochłonął po tym upokarzającym dla niego wydarzeniu, oznajmił kobiecie: „Nie chcę takiego udawania! Oni myśleli, że ja to wy! Że ja to wszystko umiem, rozumiem! A ja jak papuga! To oszustwo! To podłość! Mam tańczyć, a ja nie umiem mówić!”. Widzimy, że chłopiec był wobec siebie bardzo wymagający. Nie chciał uczyć się pojedynczych zdań w języku polskim „na pamięć”, ale pragnął zrozumieć ojczystą mowę i wypowiadać się w niej swobodnie.

Bardzo ważną postacią w życiu młodego bohatera był jego ojciec. Jednak pan Mateusz nie zawsze dobrze traktował swojego potomka. Gdy chłopiec rozśmieszał klasę „Tylko pan Kozera się nie śmiał. Zdumiony i rozgniewany zbierał swą laskę, kapelusz i fajkę, ale zebrawszy, nagle rozsypał wszystkie te rzeczy, podskoczył do syna i chwycił go za kołnierz.
- Wstyd! - krzyczał do niego po angielsku. - Co za głupiec z ciebie! Przestań! Przestań! - i trząsł go ze wszystkich sił”. Chłopiec był zawsze posłuszny ojcu i starał się wykonywać jego polecenia. Marcin bardzo kochał swojego rodzica, a ponieważ nie miał matki, to darzył go szczególnie mocnym uczuciem, co widać w sposobie, w jaki zwraca się do niego: „Tatusiu! Tatusiu! Jestem szczęśliwy! Jestem szczęśliwy! Jedziemy do Strzałkowa! Jedziemy do Strzałkowa!”.

W stosunku do rówieśników Marcin był bardzo dobrym kolegą, co udowodnił już w pierwszych scenach opowiadania, gdy wyciągnął pomocną dłoń do Władka. Szybko zaskarbił sobie sympatię dzieci ze szkółki, a po niedługim czasie stał się ich ulubieńcem: „Chciały mu być we wszystkim równe, chociażby w nieumiejętności mówienia”. Szczególną wieź nawiązał z Krysią: „Zaś on sam lubił Krysię. Była mu zawsze na coś potrzebna. Chciał z nią zawsze coś dzielić”. Przebywanie w towarzystwie dziewczynki powodowało, iż Marcin czuł się szczęśliwy. Zabrał ją nawet na wycieczkę po Londynie, który uważał za „swój”, podczas której rozmawiał z nią o Polsce. Na samą myśl, że właśnie z Krysią przyjdzie mu tańczyć podczas jasełek jego serce się radowało. W ostatnich scenach utworu Marcin zadał nawet dziewczynce zaskakujące pytanie: „Czy będę mógł się ożenić z tobą, jak dorosnę?”, na które ona odparła bez namysłu: „Naturalnie”.

Charakterystyka Marcina Kozery

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: