Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zdążyć przed Panem Bogiem
Eksterminacja – wytępienie, wyniszczenie określonych grup ludności z powodów politycznych lub religijnych.
Holokaust – to zaplanowana, instytucjonalnie zorganizowana i systematycznie przeprowadzona eksterminacja 6 milionów europejskich Żydów w czasie drugiej wojny światowej. W latach 1933 – 1939 rozpoczęło się preludium holokaustu. Po dojściu do władzy Hitlera (1933r.) i przejęciu władzy przez nazistów nasilił się antysemityzm państwowy i rozpoczęła polityka dyskryminacji Żydów.
Wykorzystując konstytucyjne uprawnienia i zaostrzone środki przystąpiono do systematycznego wykluczania ludności żydowskiej z życia publicznego i społecznego Niemiec. Początkowo było to zastraszanie, lecz, gdy nie skutkowało, posuwano się do aktów przemocy i terroru. Bojkotowano sklepy żydowskie, żydowskich lekarzy i adwokatów, rozpowszechniając o nich fałszywe pogłoski i szykanując ich. Zorganizowano nawet niespotykaną od czasów średniowiecza akcję palenia książek żydowskich autorów. W walce propagandowej posługiwano się oszczerstwami, wskazując Żydów jako nieprzyjaciół państwa. Prasa oskarżała ich o spowodowanie wszelkich problemów, z którymi borykały się wówczas Niemcy. Żydów na świecie przedstawiano jako wrogów, którzy zagrażają dobrobytowi Rzeszy i pokojowi.
W całych Niemczech stawiano znaki ostrzegające Żydów przed wchodzeniem do restauracji, publicznych parków, a nawet niektórych miejscowości. Tworzono propagandowe plakaty. W szkołach niemieckich uczono młodzież i dzieci jak identyfikować Żyda, sugerując się jego wyglądem zewnętrznym. W ten sposób sukcesywnie przygotowywano społeczeństwo, by godziło się na eliminację nacji żydowskiej. W dodatku wszystkie tego typu działania poparto odpowiednimi ustawami, co tym bardziej nadawało wiarygodności i prawnej mocy niecnym poczynaniom elit władzy.
Być może, dlatego nie dziwiło już poniżanie człowieka wyznania mojżeszowego np. poprzez publiczne obcinanie mu brody, ataki agresji, wykorzystywanie do przymusowych ciężkich robót, nie zastanawiały obozy koncentracyjne, dymy z krematoriów... Tak jakby zbrodnia ludobójstwa została prawnie usankcjonowana. Ale alienacja narodu żydowskiego ma jeszcze podłoże historyczno – religijne i wiąże się z zagadnieniem tożsamości.
Żydzi postrzegali siebie jako naród wybrany przez Boga, który za grzechy został wygnany ze swej ziemi. Dzięki temu czuli się wyjątkowo, spełniając po części ideę cierpienia Mesjasza – jako tego, który cierpiał za narody. Ich religia nazywana jest judaizmem, a język, którym się posługują to hebrajski. Wyróżniają ich odrębne obyczaje oraz formy kultu Boga.Terminologia w „Zdążyć przed panem Bogiem”
Autor: Ewa PetniakEksterminacja – wytępienie, wyniszczenie określonych grup ludności z powodów politycznych lub religijnych.
Holokaust – to zaplanowana, instytucjonalnie zorganizowana i systematycznie przeprowadzona eksterminacja 6 milionów europejskich Żydów w czasie drugiej wojny światowej. W latach 1933 – 1939 rozpoczęło się preludium holokaustu. Po dojściu do władzy Hitlera (1933r.) i przejęciu władzy przez nazistów nasilił się antysemityzm państwowy i rozpoczęła polityka dyskryminacji Żydów.
Wykorzystując konstytucyjne uprawnienia i zaostrzone środki przystąpiono do systematycznego wykluczania ludności żydowskiej z życia publicznego i społecznego Niemiec. Początkowo było to zastraszanie, lecz, gdy nie skutkowało, posuwano się do aktów przemocy i terroru. Bojkotowano sklepy żydowskie, żydowskich lekarzy i adwokatów, rozpowszechniając o nich fałszywe pogłoski i szykanując ich. Zorganizowano nawet niespotykaną od czasów średniowiecza akcję palenia książek żydowskich autorów. W walce propagandowej posługiwano się oszczerstwami, wskazując Żydów jako nieprzyjaciół państwa. Prasa oskarżała ich o spowodowanie wszelkich problemów, z którymi borykały się wówczas Niemcy. Żydów na świecie przedstawiano jako wrogów, którzy zagrażają dobrobytowi Rzeszy i pokojowi.
W całych Niemczech stawiano znaki ostrzegające Żydów przed wchodzeniem do restauracji, publicznych parków, a nawet niektórych miejscowości. Tworzono propagandowe plakaty. W szkołach niemieckich uczono młodzież i dzieci jak identyfikować Żyda, sugerując się jego wyglądem zewnętrznym. W ten sposób sukcesywnie przygotowywano społeczeństwo, by godziło się na eliminację nacji żydowskiej. W dodatku wszystkie tego typu działania poparto odpowiednimi ustawami, co tym bardziej nadawało wiarygodności i prawnej mocy niecnym poczynaniom elit władzy.
Być może, dlatego nie dziwiło już poniżanie człowieka wyznania mojżeszowego np. poprzez publiczne obcinanie mu brody, ataki agresji, wykorzystywanie do przymusowych ciężkich robót, nie zastanawiały obozy koncentracyjne, dymy z krematoriów... Tak jakby zbrodnia ludobójstwa została prawnie usankcjonowana. Ale alienacja narodu żydowskiego ma jeszcze podłoże historyczno – religijne i wiąże się z zagadnieniem tożsamości.
W wiekach średnich życie Żydów w Europie upływało pod znakiem społecznej izolacji. Żyli we własnych gminach, oddzieleni od ogółu społeczności kordonem własnych praw, obowiązków, kulturą. Początkowo dobrowolnie się separowali. Było to nie tylko odruchem samoobrony, ale też efektem wymagań religii mojżeszowej, która nakazywała być blisko synagogi i innych instytucji religijnych. I ów fakt prawdopodobnie można uznać za początek getta – prawzorzec tego zjawiska.
Getto – część miasta obrana lub przymusowo wyznaczona jako miejsce zamieszkania dla mniejszości narodowej lub religijnej; przymusowo zamknięta dzielnica żydowska, podporządkowana szczególnie represyjnemu prawu hitlerowskiemu; miejsce, środowisko odizolowane, rządzące się własnymi prawami, niechętne ludziom z zewnątrz.
Historia wspomina o prześladowaniach Żydów ze względów wyznaniowych już w IV wieku n.e., kiedy to w Cesarstwie Rzymskim ogłoszono chrześcijaństwo jako religię państwową. Dalsze prześladowania miały miejsce m.in. podczas wypraw krzyżowych na przełomie XI – XII w. W XIV w. Wyznawców judaizmu oskarżano o zatruwanie studzien i ujęć wody oraz o spowodowanie epidemii dżumy w Europie Zachodniej. Wielokrotnie również wypędzano ich z krajów, w których się osiedlali np. w 1492 r. z Hiszpanii, a w 1497 z Portugalii.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies