Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Zdążyć przed Panem Bogiem

Holokaust – ogólny rys historyczny

Autor: Ewa Petniak

Pierwszy na ziemiach polskich ośrodek natychmiastowej zagłady powstał w grudniu 1941 r. w Chełmnie nad Nerem. Początkowo funkcję komór gazowych pełniły specjalnie skonstruowane samochody, wspomniane ciężarówki, które dla zamaskowania zbrodni oznaczono symbolem Czerwonego Krzyża. Ponieważ metoda zabijania za pomocą gazu spalinowego wydawała się zbyt powolna oraz – ze względu na rozpaczliwe krzyki duszących się ofiar – bardzo deprymujące dla uczestniczących w likwidacji esesmanów, wprowadzono potem cyklon B. Działanie tego środka polegało na zatruwaniu organizmu, któremu towarzyszyły objawy porażenia ośrodków oddechowych. Do zabicia 2 tysięcy ludzi zużywano ok. 5 – 7 kg cyklonu.

Oprócz obozów zagłady na ziemiach polskich utworzyli Niemcy obozy pracy dla Żydów i obozy koncentracyjne, w których wykorzystywali więźniów nie tylko jako darmowych robotników, ale też jako obiekty badawcze – przeprowadzano na nich doświadczenia medyczne np. próby ze sterylizacją i szczepionką przeciw tyfusowi plamistemu, eksperymenty z malarią i transplantacją kości. Było to przyczyną wielu okaleczeń. Najbardziej znane z obozów zagłady to: Oświęcim, Bełżec, Sobibór, Treblinka, Majdanek. Oświęcim posiadał cztery komory gazowe mogące w ciągu doby uśmiercić do 5 tysięcy ludzi.
W pobliżu komór sytuowały się krematoria służące spalaniu zwłok

System unicestwienia ludzkości był przemyślany i zorganizowany. Zbrodnie tuszowano, świadków likwidowano. Prawda miała nie ujrzeć światła dziennego, ale żądza władzy i posiadania zawsze wiedzie ku upadkowi, samounicestwieniu. Tak też się stało, ale legł w gruzach także sens wartości, upadła wiara w człowieka. Holokaust ujawnił zarówno dobrą, jak i złą stronę natury człowieka. Pokazał sytuację ludzi zagrożonych, obojętnych wobec zbrodni, a przez to pośrednio w niej uczestniczących. Wskazał, że należy umieć brać odpowiedzialność za swoje czyny, za działanie lub jego brak oraz za konsekwencje, które po nich następują. Pokreślił kruchość ludzkiej egzystencji, w sytuacji, gdy jest ona zależna od władzy, której brak hamulców etycznych.




strona:    1    2  

Zobacz inne artykuły:

Streszczenia	Opracowanie
„Zdążyć przed Panem Bogiem” – szczegółowe streszczenie Streszczenie „Zdążyć przed Panem Bogiem” w pigułce	Nietypowy reportaż - „Zdążyć przed Panem Bogiem” – jako gatunek literacki Czas i miejsce akcji w „Zdążyć przed Panem Bogiem” Holokaust – ogólny rys historyczny Kształt artystyczny „Zdążyć przed Panem Bogiem” Interpretacja tytułu „Zdążyć przed Panem Bogiem” Główna tematyka i przyjęcie „Zdążyć przed Panem Bogiem” Powstanie w getcie warszawskim (kwiecień – maj 1943) – poszlaki historyczne Mity a rzeczywistość w relacji Marka Edelmana Hanna Krall - biografia „...czy ludzie się kochali. (...)” – o miłości w getcie... „Kto ratuje jedno życie, jakby cały świat ratował.” (słowa z Talmudu) - pomoc indywidualna i zorganizowana Wobec Zagłady – postawy innych narodów Terminologia w „Zdążyć przed panem Bogiem” Choroba głodowa i jej objawy Marzec 1968 – jako miniaturowa replika i echo Holokaustu Twórczość Hanny Krall – wybrane pozycje (chronologicznie): Bibliografia
Bohaterowie
Bohaterowie reportażu „Zdążyć przed panem Bogiem” Marek Edelman - biografia

Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies