„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie - strona 18
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marlêga

Zostawiwszy kochanków w pustelni, Ogryn powÄ™drowaÅ‚ o kuli aż do Mont, gdzie kupiÅ‚ „siwego futra, sukna lÅ›niÄ…cego, gronostaju, płócien jedwabnych, purpury, szkarÅ‚atu i muÅ›linu bielszego niż kwiat lilii, i dzianeta (rasowego konia) przybranego w rzÄ…d pozÅ‚ocisty, idÄ…cego Å‚agodnym truchtem”. Choć ludzie Å›miali siÄ™, widzÄ…c jak na te osobliwe i wspaniaÅ‚e zakupy trwoni dÅ‚ugo ciuÅ‚ane grosze, „starowina wÅ‚adowaÅ‚ na rumaka kosztowne materie i wróciÅ‚ do Izoldy”, mówiÄ…c, żeby przyjęła te podarki i byÅ‚a piÄ™knÄ… w chwili, gdy uda siÄ™ do Szalonego Brodu.

Tymczasem król kazaÅ‚ rozpowiedzieć w Kornwalii nowinÄ™, iż za trzy dni przy Szalonym Brodzie „uczyni jednanie z królowÄ…”. Wszyscy - damy i rycerze, udali siÄ™ tÅ‚umnie na to zgromadzenie, ponieważ pragnÄ™li ujrzeć piÄ™knÄ… i kochanÄ… królowÄ… IzoldÄ™. Wszyscy, z wyjÄ…tkiem trzech zdrajców bÄ™dÄ…cych jeszcze przy życiu. Nie wiedzieli wtedy, że „jeden umrze od miecza, drugi zginie przeszyty strzaÅ‚Ä…, trzeci utopiony”. A jeżeli chodzi o owego leÅ›nego, który zaprowadziÅ‚ króla na legowisko kochanków – Perynis „zatÅ‚ucze go kijami w lesie. Tak Bóg, który nienawidzi wszelkiego przebrania miary, pomÅ›ci kochanków na ich nieprzyjacioÅ‚ach!”.

W dniu wyznaczajÄ…cym dzieÅ„ powrotu Izoldy w Szalonym Brodzie „Å‚Ä…ka lÅ›niÅ‚a siÄ™ daleko, caÅ‚a zasÅ‚ana i ozdobiona piÄ™knymi, bogatymi namiotami baronów”. W lesie Tristan jechaÅ‚ z IzoldÄ… i, bojÄ…c siÄ™ zasadzki, przywdziaÅ‚ pancerz pod Å‚achmany. „Tak oboje ukazali siÄ™ na skraju lasu i ujrzeli króla Marka poÅ›ród baronów”. Å»egnajÄ…c siÄ™ kochankowie obiecali sobie, iż jeÅ›li kiedyÅ› on wyÅ›lÄ™ poselstwo, ona uczyni to, co bÄ™dzie w nim przykazane: „- MiÅ‚y Tristanie, z chwilÄ… gdy ujrzÄ™ pierÅ›cieÅ„ z zielonego jaspisu, ani wieża, ani mur, ani warowny zamek nie przeszkodzÄ… mi speÅ‚nić woli przyjaciela”.

UÅ›cisnÄ™li siÄ™ ostatni raz i nim Tristan przekazaÅ‚ ukochanÄ… mężowi, poprosiÅ‚a go jeszcze, by nim opuÅ›ci ten kraj, zaczekaÅ‚ przynajmniej kilka dni: „ukryj siÄ™, póki nie doÅ›wiadczÄ™, jak siÄ™ obchodzi ze mnÄ… król w swym gniewie lub dobroci!... Jestem sama: kto mnie obroni od podstÄ™pnych zdrajców? BojÄ™ siÄ™!”. ObiecaÅ‚ ukryć siÄ™ u leÅ›nika Orri i czekać na wieÅ›ci o królowej przesÅ‚ane przez Perynisa.
Gdy dwie gromady znalazÅ‚y siÄ™ dość blisko, aby wymienić pokÅ‚ony, jadÄ…cy Å›miaÅ‚o król wraz z Dynasem z Lidanu usÅ‚yszaÅ‚ od kÅ‚aniajÄ…cego siÄ™ Tristana, że oddaje mu IzoldÄ™ JasnowÅ‚osÄ… i prosi, by pozwoliÅ‚ mu bronić siÄ™ przed caÅ‚ym dworem: „Skazano mnie bez sÄ…du. UczyÅ„, bym mógÅ‚ usprawiedliwić siÄ™ bitwÄ…; skoro ulegnÄ™, spal mnie w ogniu z siarki; jeÅ›li zwyciężę, zatrzymaj przy sobie; albo jeÅ›li nie zechcesz zatrzymać, odejdÄ™ w daleki kraj”.

Nikt nie przyjÄ…Å‚ Tristanowego wyzwania, Marek ujÄ…Å‚ konia Izoldy za cugle i powierzywszy jÄ… Dynasowi, usunÄ…Å‚ siÄ™ na stronÄ™, aby zasiÄ™gnąć rady. Gdy zausznicy ujrzeli królowÄ… piÄ™knÄ… i czczonÄ… jak niegdyÅ›, podjechali zagniewani do króla. Baron Andrzej z Nikolu, próbowaÅ‚ go przekonać, by zatrzymaÅ‚ Tristana przy sobie: „bÄ™dziesz dziÄ™ki niemu zażywaÅ‚ wiÄ™kszej czci u nieprzyjaciół”. RobiÅ‚ to tak skutecznie, iż pomaÅ‚u serce Marka miÄ™kÅ‚o. Kto wie, jaka byÅ‚aby decyzja monarchy, gdyby nie przybycie zdradzieckich zauszników. ZaczÄ™li „radzić” wÅ‚adcy, by jednak odprawiÅ‚ siostrzeÅ„ca: „jeżeli Tristan i ona wrócÄ… oboje wraz na dwór, znowu rozpocznÄ… siÄ™ ludzkie gadania” i, chcÄ…c przekonać Marka, nie wykluczyli powrotu wygnaÅ„ca w przyszÅ‚oÅ›ci.

Tak też uczyniÅ‚ Marek, który poleciÅ‚ Tristanowi przez baronów, aby oddaliÅ‚ siÄ™ bez zwÅ‚oki. Wówczas bohater podszedÅ‚ do królowej i pożegnaÅ‚ ukochanÄ…: „Popatrzyli na siebie. Królowa zawstydziÅ‚a siÄ™ z przyczyny zgromadzenia i spÅ‚onęła rumieÅ„cem”. WidzÄ…c to, król wzruszyÅ‚ siÄ™ i przemówiÅ‚ do siostrzeÅ„ca po raz pierwszy, oferujÄ…c mu zÅ‚oto, srebro, sukno i futra, argumentujÄ…c: „- Gdzież pójdziesz w tych oto Å‚achmanach?”, lecz Tristan kategorycznie odmówiÅ‚ i zapowiedziaÅ‚: „Jak stojÄ™, pójdÄ™ sÅ‚użyć z wielkim weselem bogatemu królowi Fryzji”. WsiadÅ‚ na konia i odjechaÅ‚ ku morzu. Izolda wiodÅ‚a za nim spojrzeniem tak dÅ‚ugo, jak tylko mogÅ‚a go ujrzeć w oddali...

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    11    12    13    14    15    16    17    18    19    20    21    22    23    24    25    26    27    28    29    30    31    32  

Szybki test:

Po opuszczeniu Kornwalii Tristan schronił w:
a) Irlandii
b) Frankonii
c) Galii
d) Walii
RozwiÄ…zanie

Na pamiątkę Izolda podarowała Tristanowi:
a) pierścień
b) naszyjnik
c) spinkÄ™
d) haftowanÄ… chustÄ™
RozwiÄ…zanie

Gdy pierwszy raz król Marek zaprosił Tristana na wieczorną ucztę, ten zagrał na:
a) rogu
b) harfie
c) lutni
d) flecie
RozwiÄ…zanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie
Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy
„Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykÅ‚ad romansu rycerskiego
Åšredniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy”
Obraz fatalnej miÅ‚oÅ›ci w „Dziejach Tristana i Izoldy”
Elementy baÅ›niowe w „Dziejach Tristana i Izoldy”
NawiÄ…zania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze
Bibliografia




Bohaterowie
Tristan - charakterystyka
Izolda Jasnowłosa - charakterystyka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies