JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy
Co najdziwniejsze w tej historii? Tristan natychmiast siÄ™ zgodziÅ‚! Ustalono zaraz dzieÅ„ i porÄ™ zaÅ›lubin, na które zaproszono wielu goÅ›ci: „Wobec wszystkich, u bramy klasztoru, wedle prawa Å›wiÄ™tego KoÅ›cioÅ‚a, Tristan zaÅ›lubia IzoldÄ™ o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach. Wesele byÅ‚o huczne i bogate”.
Gdy nadeszÅ‚a noc i ludzie Tristana go rozbierali, przypadkiem, Å›ciÄ…gajÄ…c zbyt ciasny rÄ™kaw kaftana - zdjÄ™li mu z palca i upuÅ›cili na ziemiÄ™ „pierÅ›cieÅ„ z zielonego jaspisu, pierÅ›cieÅ„ Izoldy JasnowÅ‚osej”, który gÅ‚oÅ›no zadźwiÄ™czaÅ‚ na podÅ‚odze. Gdy bohater to zobaczyÅ‚: „Wówczas dawna miÅ‚ość budzi siÄ™ w sercu i Tristan poznaje swÄ… zbrodniÄ™”. PrzypomniaÅ‚ mu siÄ™ dzieÅ„, w którym ukochana daÅ‚a mu ten klejnot. WyciÄ…gniÄ™ty w Å‚ożu przy innej Izoldzie, wspomniaÅ‚ szaÅ‚as w moreÅ„skim lesie. ZaczÄ…Å‚ sobie wyrzucać, jak mógÅ‚ oskarżyć „w sercu przyjaciółkÄ™ swÄ… o zdradÄ™”? LitowaÅ‚ siÄ™ nad obiema Izoldami: nad tÄ…, która dla niego tyle wycierpiaÅ‚a, oraz nad tÄ…, która byÅ‚a teraz jego żonÄ….
Tymczasem Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach zdziwiÅ‚a siÄ™ sÅ‚yszÄ…c, jak Tristan wzdychaÅ‚ wyciÄ…gniÄ™ty przy jej boku. Nieco zawstydzona zapytaÅ‚a, czy czymÅ› go obraziÅ‚a, dlaczego nie da jej ani jednego pocaÅ‚unku: „Powiedz, niech poznam swój błąd, a przyrzekam zaÅ„ piÄ™knÄ… pokutÄ™, jeÅ›li zdoÅ‚am”. UsÅ‚yszaÅ‚a wówczas, że jej mąż zÅ‚ożyÅ‚ Å›lub, gdy kiedyÅ› wojowaÅ‚ ze smokiem i miaÅ‚ zginąć: „(…) kiedy przypomniaÅ‚em sobie MatkÄ™ Bożą: przyrzekÅ‚em jej, iż oswobodzony od smoka cudownÄ… Å‚askÄ…, kiedy pojmÄ™ żonÄ™, przez caÅ‚y rok powÅ›ciÄ…gnÄ™ siÄ™ od uÅ›ciskania jej i poznania...”. Choć Izolda zakoÅ„czyÅ‚a bolesnÄ… rozmowÄ™ zapewnieniem, że „Å›cierpi to Å‚agodnie”, to gdy rano sÅ‚użebnice „oblekaÅ‚y jej zapaskÄ™ niewiast poÅ›lubionych”, uÅ›miechnęła siÄ™ smutno i pomyÅ›laÅ‚a, że nie bÄ™dzie miaÅ‚a prawa do tej „ozdoby”.
XVI – KAHEDRYN
W kilka dni później wszyscy mieszkaÅ„cy Karhenia wyjechali na polowanie. Byli tam: diuk Hoel, jego kasztelan i wszyscy Å‚owcy, Tristan, Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach i Kaherdyn. Na ciasnej drodze Tristan jechaÅ‚ po lewej stronie Kaherdyna, który prawÄ… dÅ‚oniÄ… przytrzymywaÅ‚ cugle rumaka swej siostry. W pewnej chwili rumak potknÄ…Å‚ siÄ™ w bajorze i kopyto jego opryskaÅ‚o wodÄ… wnÄ™trze sukni Izoldy, iż caÅ‚a zamokÅ‚a i poczuÅ‚a „chłód aż powyżej kolan”.
Gdy wydaÅ‚a lekki krzyk i popÄ™dziÅ‚a konia Å›miejÄ…c siÄ™ donoÅ›nym i jasnym Å›miechem, zdziwiony Kaherdyn, po dogonieniu niewiasty - zapytaÅ‚ jÄ… o powód Å›miechu. UsÅ‚yszaÅ‚ wówczas, iż woda, która na niÄ… trysnęła, „odważyÅ‚a siÄ™ na wiÄ™cej, niż kiedykolwiek odważyÅ‚ siÄ™ Å›miaÅ‚y Tristan”. Po tym wyznaniu poczuÅ‚a, iż rzekÅ‚a zbyt wiele… NieustÄ™pliwy Kaherdyn tak dÅ‚ugo mÄ™czyÅ‚ jÄ… pytaniami, że wreszcie wyznaÅ‚a prawdÄ™ o swych zaÅ›lubinach. Wówczas Tristan zrównaÅ‚ siÄ™ z nimi i wszyscy troje jechali w milczeniu aż do myÅ›liwskiego domku, gdzie zatroskany brat poprosiÅ‚ szwagra o chwilÄ™ szczerej rozmowy. „Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie
Autor: Karolina MarlêgaCo najdziwniejsze w tej historii? Tristan natychmiast siÄ™ zgodziÅ‚! Ustalono zaraz dzieÅ„ i porÄ™ zaÅ›lubin, na które zaproszono wielu goÅ›ci: „Wobec wszystkich, u bramy klasztoru, wedle prawa Å›wiÄ™tego KoÅ›cioÅ‚a, Tristan zaÅ›lubia IzoldÄ™ o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach. Wesele byÅ‚o huczne i bogate”.
Gdy nadeszÅ‚a noc i ludzie Tristana go rozbierali, przypadkiem, Å›ciÄ…gajÄ…c zbyt ciasny rÄ™kaw kaftana - zdjÄ™li mu z palca i upuÅ›cili na ziemiÄ™ „pierÅ›cieÅ„ z zielonego jaspisu, pierÅ›cieÅ„ Izoldy JasnowÅ‚osej”, który gÅ‚oÅ›no zadźwiÄ™czaÅ‚ na podÅ‚odze. Gdy bohater to zobaczyÅ‚: „Wówczas dawna miÅ‚ość budzi siÄ™ w sercu i Tristan poznaje swÄ… zbrodniÄ™”. PrzypomniaÅ‚ mu siÄ™ dzieÅ„, w którym ukochana daÅ‚a mu ten klejnot. WyciÄ…gniÄ™ty w Å‚ożu przy innej Izoldzie, wspomniaÅ‚ szaÅ‚as w moreÅ„skim lesie. ZaczÄ…Å‚ sobie wyrzucać, jak mógÅ‚ oskarżyć „w sercu przyjaciółkÄ™ swÄ… o zdradÄ™”? LitowaÅ‚ siÄ™ nad obiema Izoldami: nad tÄ…, która dla niego tyle wycierpiaÅ‚a, oraz nad tÄ…, która byÅ‚a teraz jego żonÄ….
Tymczasem Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach zdziwiÅ‚a siÄ™ sÅ‚yszÄ…c, jak Tristan wzdychaÅ‚ wyciÄ…gniÄ™ty przy jej boku. Nieco zawstydzona zapytaÅ‚a, czy czymÅ› go obraziÅ‚a, dlaczego nie da jej ani jednego pocaÅ‚unku: „Powiedz, niech poznam swój błąd, a przyrzekam zaÅ„ piÄ™knÄ… pokutÄ™, jeÅ›li zdoÅ‚am”. UsÅ‚yszaÅ‚a wówczas, że jej mąż zÅ‚ożyÅ‚ Å›lub, gdy kiedyÅ› wojowaÅ‚ ze smokiem i miaÅ‚ zginąć: „(…) kiedy przypomniaÅ‚em sobie MatkÄ™ Bożą: przyrzekÅ‚em jej, iż oswobodzony od smoka cudownÄ… Å‚askÄ…, kiedy pojmÄ™ żonÄ™, przez caÅ‚y rok powÅ›ciÄ…gnÄ™ siÄ™ od uÅ›ciskania jej i poznania...”. Choć Izolda zakoÅ„czyÅ‚a bolesnÄ… rozmowÄ™ zapewnieniem, że „Å›cierpi to Å‚agodnie”, to gdy rano sÅ‚użebnice „oblekaÅ‚y jej zapaskÄ™ niewiast poÅ›lubionych”, uÅ›miechnęła siÄ™ smutno i pomyÅ›laÅ‚a, że nie bÄ™dzie miaÅ‚a prawa do tej „ozdoby”.
XVI – KAHEDRYN
W kilka dni później wszyscy mieszkaÅ„cy Karhenia wyjechali na polowanie. Byli tam: diuk Hoel, jego kasztelan i wszyscy Å‚owcy, Tristan, Izolda o BiaÅ‚ych DÅ‚oniach i Kaherdyn. Na ciasnej drodze Tristan jechaÅ‚ po lewej stronie Kaherdyna, który prawÄ… dÅ‚oniÄ… przytrzymywaÅ‚ cugle rumaka swej siostry. W pewnej chwili rumak potknÄ…Å‚ siÄ™ w bajorze i kopyto jego opryskaÅ‚o wodÄ… wnÄ™trze sukni Izoldy, iż caÅ‚a zamokÅ‚a i poczuÅ‚a „chłód aż powyżej kolan”.
ZakoÅ„czyÅ‚ jÄ… gorzkimi sÅ‚owami i wyzwaniem: „(…) zdeptaÅ‚eÅ› mÄ… wiarÄ™ i pohaÅ„biÅ‚eÅ› me krewieÅ„stwo. Z tÄ… chwilÄ…, jeÅ›li nie uczynisz mi zadość, jak siÄ™ godzi, wiedz, że ciÄ™ wyzywam”. Bohater, nie widzÄ…c innego wyjÅ›cia, opowiedziaÅ‚ przyjacielowi prawdÄ™ o swym ciężkim losie, koÅ„czÄ…c spowiedź zapewnieniem, iż: „poznaÅ‚ obecnie, iż nie może żyć ani umierać bez królowej”. MilczÄ…cy Kaherdyn poczuÅ‚, jak mimo woli gniew w nim opadaÅ‚. Wzruszony powiedziaÅ‚, że trzeciego dnia oznajmi mu swÄ… „myÅ›l”.
W tym samym czasie w tyntagielskiej komnacie Izolda JasnowÅ‚osa wzdychaÅ‚a, przyzywajÄ…c ukochanego, którego ciÄ…gle kochaÅ‚a: „nie ma innej myÅ›li, innej nadziei, innej chÄ™ci. W nim caÅ‚e jej pragnienie”. Od dwóch lat nie miaÅ‚a od niego żadnych wieÅ›ci… NuciÅ‚a przy tym „smutnÄ… piosenkÄ™ miÅ‚oÅ›ci” o pojmanym i zabitym z powodu miÅ‚owania damy Guronie, serce którego daÅ‚ hrabia podstÄ™pnie do zjedzenia owej pani... Wtem do jej komnaty wszedÅ‚ Kanado, bogaty hrabia z oddalonej wyspy. PrzybyÅ‚ do Tyntagielu, aby ofiarować jej sÅ‚użbÄ™, przy czym wiele razy wyznawaÅ‚ jej miÅ‚ość.
strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32
Szybki test:
Po opuszczeniu Kornwalii Tristan schronił w:a) Frankonii
b) Walii
c) Irlandii
d) Galii
RozwiÄ…zanie
Po naciskach baronów król Marek obiecał podjąć decyzję o zamążpójściu w ciągu:
a) czterdziestu dni
b) dziesięciu dni
c) trzydziestu dni
d) dwudziestu dni
RozwiÄ…zanie
Informację o ślubie Tristana dostarczył Izoldzie Jasnowłosej:
a) Bleherim
b) Kanado
c) król Marek
d) Dynas z Lidanu
RozwiÄ…zanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:

kontakt | polityka cookies