Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Tristan pożegnał rozmówczynię i po powrocie na statek po kryjomu przywdział zbroję i udał się w kierunku siedziby smoka. Po drodze minął uciekających pięciu wojowników (z jednym z nich, czerwonowłosym, zamienił kilka słów). Zobaczył zbliżającego się potwora o spiczastej głowie, czerwonych, płonących jak rozżarzone węgle oczach, dwóch rogach sterczących na czole, długich i kosmatych uszach, lwich pazurach, wężowym ogonie oraz ciele pokrytym łuską jak u gryfa. Po długiej i groźnej walce, w której bohater został pozbawiony zbroi i konia (zwierze skonało), oblany strumieniem zatrutych płomieni, serce smoka zostało przecięte na dwoje i bestia umarła. Tristan uciął jej język i schował go jako dowód w przewidywanej konfrontacji, a potem skierował się ku sadzawce w celu oczyszczenia gardła z gryzącego dymu. Nie zdążył jednak zatopić ust w zimnej wodzie, ponieważ upadł w wysokich trawach okalających jezioro.

Okazało się, że czerwonowłosy zbieg, spotkany w drodze do bramy, Aguynguerran Rudy, był kasztelanem irlandzkiego króla, zabiegającym o rękę jego córy. Choć był tchórzem, co rano uzbrojony zaczajał się i czekał na spotkanie ze smokiem (uciekał w chwilę po usłyszeniu krzyku bestii). Tego dnia, wiedziony przeczuciem, nie dobiegł do zamku lecz zawrócił z drogi i wraz z czterema kompanami zastał: „smoka bez życia, padlinę końską, tarcz skruszoną” i pomyślawszy, iż zwycięzca umarł gdzieś nieopodal wskutek odniesionych ran – odciął smoczy łeb i zaniósł królowi, zarządzając przy tym przyrzeczonej nagrody.

Król, choć nie wierzył w męstwo mężczyzny, nie zamierzał cofać raz danego słowa i wyznaczył za trzy dni spotkanie, na którym kasztelan przed wszystkimi baronami i wasalami pokaże dowody swego męstwa. Gdy Izolda Jasnowłosa dowiedziała się, iż „ma być łupem tchórza”, najpierw wybuchła długim śmiechem, by po jakimś czasie zacząć rozpaczać nad swoją przyszłością.

Postanowiła wziąć los w swoje ręce i, podejrzewając oszustwo zalotnika, nazajutrz w towarzystwie sługi Perynisa i młodszej służki i towarzyszki - Brangien udała się po kryjomu konno ku mieszkaniu zabitego smoka. Po drodze spostrzegawcza Izolda, odkrywszy dziwne ślady konia, doszła do wniosku, iż zwierzę nie było okute w jej ojczyźnie. Następnie, ujrzawszy bezgłowego potwora i martwego konia, którego narzuta pod siodło nie była dziełem Irlandczyków – podejrzewała, że smoka zabił cudzoziemiec.

Streszczenia	Opracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie	Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy „Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykład romansu rycerskiego Średniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy” Obraz fatalnej miłości w „Dziejach Tristana i Izoldy” Elementy baśniowe w „Dziejach Tristana i Izoldy” Nawiązania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze Bibliografia
Bohaterowie
Tristan - charakterystyka Izolda Jasnowłosa - charakterystyka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: