Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Autor: Karolina Marl�ga

Inni z kolei wierzyli w cudowną miłość króla do królowej, w uczucie tak silne, iż mimo nadludzkich starań – nie mógł wygnać Izoldy ze swego zranionego serca: „Ani trucizna, ani czary, jedynie tkliwa szlachetność serca natchnęła w nim tę miłość”. Choć Izolda była królową, miała wszystko, czego tylko pragnęła, tak naprawdę żyła w żałobie. Choć mąż ją ubóstwiał, baronowie czcili, a lud miłował, choć żyła w otoczeniu przepychu i bogactwa, „w komnatach bogato malowanych i zasłanych kwiatami”, choć miała najszlachetniejsze klejnoty i stroje, słuchała śpiewu najzdolniejszych lutnistów, oglądała ryby, papugi i najrzadsze zwierzęta, choć cieszyła się z ciągłej obecność ukochanego Tristana, który, jak nakazywał obyczaj, spał w królewskiej komnacie, wśród najwierniejszych współpracowników kornwalijskiego króla, to jednak czuła niepokój.

Nie mogła znieść faktu, iż Brangien znała ich tajemnicę, Brangien „trzymała ją na swej łasce”. Bała się, że służąca mogła wyznać prawdę. A może była to próba uśpienia nękających serce królowej wyrzutów sumienia…

Tego dnia król i Tristan, niewtajemniczony w okrutny plan ukochanej, byli na polowaniu. Izolda, zawoławszy dwóch niewolników, przyrzekła im wolność i sześćdziesiąt sztuk złota za spełnienie jej woli. Kazała im wywieść Brangien do lasu, zabić i wyrwać język, który mieli przynieść jako dowód. Mieli także przekazać po powrocie królowej ostatnie słowa służącej. Następnie zawołała Brangien i poprosiła dziewczynę o poszukanie leśnych ziół na jej cierpienie. Jako przewodników dała jej owych niewolników o pożegnała słowami: „wiedz dobrze, iż jeśli wysyłam cię do lasu, to dlatego, że idzie o mój spokój i życie!”.

W lesie, gdy Brangien chciała szukać ziół przy drodze, słudzy zapewniali ją, że to nie jest dogodne miejsce. Jeden z mężczyzn szedł przed nią, a drugi zagrodził jej drogę powrotną. Gdy doszli do odległego, nieuczęszczanego miejsca, pierwszy z nich wydobył miecz i odwrócił się do przerażonej dziewczyny. Nie miała dokąd uciec, drugi z nich także trzymał miecz. Gdy zaczęła błagać o litość, dowiedziała się, iż to Izolda kazała ją zabić.

Streszczenia	Opracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie	Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy „Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykład romansu rycerskiego Średniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy” Obraz fatalnej miłości w „Dziejach Tristana i Izoldy” Elementy baśniowe w „Dziejach Tristana i Izoldy” Nawiązania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze Bibliografia
Bohaterowie
Tristan - charakterystyka Izolda Jasnowłosa - charakterystyka Charakterystyka pozostałych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”

„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie

Szybki test:

Zobacz inne artykuły: