Tristan - charakterystyka - strona 2
JesteÅ› w: Ostatni dzwonek -> Dzieje Tristana i Izoldy

Tristan - charakterystyka

Autor: Karolina Marlêga

InnÄ… cechÄ… mÅ‚odzieÅ„ca byÅ‚ spryt i umiejÄ™tność wÅ‚adania sÅ‚owem: „umiaÅ‚ w porÄ™ mówić i w porÄ™ milczeć”. Bez wiÄ™kszego wysiÅ‚ku potrafiÅ‚ przekonać IzoldÄ™ JasnowÅ‚osÄ…, by zaniechaÅ‚a na nim zemsty za Å›mierć wuja, czy tak pokierować galijskim ksiÄ™ciem, by ten oddaÅ‚ mu ukochanego pieska Milusia.

To jedno oblicze bohatera. Z drugiej strony ten niezwyciężony w walce rycerz jest pokonany przez fatalnÄ… miÅ‚ość, która zmusiÅ‚a go siÅ‚Ä… wypitego czarodziejskiego napoju do zmiany wyznawanych dotÄ…d zasad, która zmieniÅ‚a jego postÄ™powanie wzglÄ™dem miÅ‚owanego wuja. Po wypiciu miÅ‚osnego napoju, wypowiedziaÅ‚ sÅ‚owa Å›wiadczÄ…ce o tym, iż przewidywaÅ‚, co od tej pory go czeka: „(…) miÅ‚y wuju, czemuż od pierwszego dnia nie wygnaÅ‚eÅ› precz zbÅ‚Ä…kanego dziecka, przybyÅ‚ego, aby ciÄ™ zdradzić? (…) Izold jest twojÄ… żonÄ… i nie może mnie kochać”.

Choć wiedziaÅ‚, że postÄ™powaÅ‚ karygodnie, odtÄ…d wiedziony pragnieniem poÅ‚Ä…czenia siÄ™ z ukochanÄ…, robiÅ‚ wszystko, by tego dokonać: kÅ‚amaÅ‚, udawaÅ‚, oszukiwaÅ‚ wuja, Å‚amaÅ‚ raz dane sÅ‚owo. Co najgorsze, byÅ‚ gotów walczyć z każdym, kto twierdziÅ‚, że miÅ‚owaÅ‚ królowÄ… wystÄ™pnÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ…, by dowieść swej niewinnoÅ›ci. A przecież wiedziaÅ‚, że byÅ‚ winien… W swej obronie czÄ™sto powoÅ‚ywaÅ‚ siÄ™ na imiÄ™ Boga. PrzykÅ‚adem może być fragment, gdy po zdemaskowaniu ich zwiÄ…zku przy pomocy mÄ…ki, prosiÅ‚ króla o Å‚askÄ™: „LitoÅ›ci dla królowej, jeÅ›li bowiem jest na twoim dworze czÅ‚owiek dość Å›miaÅ‚y, aby podtrzymać kÅ‚amstwo, iż jÄ… kochaÅ‚em wystÄ™pnÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ…, gotów mu jestem stanąć do oczu na udeptanej ziemi. Królu, Å‚aski dla niej w imiÄ™ Boga, Pana Naszego”.

Do ciągłych kłamstw popychała go bezgraniczna miłość do królowej, będąca skutkiem wypicia czarodziejskiego napoju. To tym faktem często usprawiedliwiał się cudzołożący bohater. Kochał Izoldę do tego stopnia, iż jej życie i dobro było dla niego ważniejsze, niż wszystko inne. Przykładem tego może być fakt, iż Tristan, wiedząc, iż rozłąka z ukochaną będzie dla niego męką, poprosił króla o ponowne przyjęcie wyniszczonej leśnym życiem żony. Sam zadeklarował, że wyjedzie i nigdy nie wróci (choć i tak nie spełnił przyrzeczenia i nie zaniechał spotkań).
Nie znał poczucia winy czy skruchy. Wierzył w to, że Bóg rozumie jego grzeszne postępowanie, wynik tragicznej pomyłki na statku. Pokutą były dla niego nie wyrzuty sumienia, lecz oddalenie od ukochanej. Aby zabić pustkę po jej stracie, ożenił się z Izoldą o Białych Dłoniach, którą skrzywdził, i która to przyczyniła się potem do jego śmierci.

Nic nie dawaÅ‚o mu ukojenia: „Z dala od niej czuÅ‚, iż Å›mierć jego jest pewna i bliska: raczej umrzeć od jednego razu niż konać dzieÅ„ po dniu”, w ciÄ…gÅ‚ym pragnieniu Å›mierci spowodowanym oddaleniem od Izoldy towarzyszyÅ‚a mu nieustajÄ…ca nadzieja na zobaczenie królowej. Pod koniec utworu, nie mogÄ…c już znieść pustki, przebraÅ‚ siÄ™ nawet za szaleÅ„ca, by choć kilka chwil spÄ™dzić w ukochanych ramionach. Gdy umieraÅ‚, jedynÄ… myÅ›lÄ…, która mu towarzyszyÅ‚a, byÅ‚a także chęć ujrzenia ukochanej: „jeÅ›li żyje jeszcze, to tym że czeka”.

Postać Tristana pokazuje, jak ogromna, niezwyciężona potęga miłości pokonała zasady wyznawane przez wzorowego średniowiecznego rycerza.

Wzory parenetyczne, zaczerpniÄ™te z utworu: wzór idealnego wÅ‚adcy – król Marek (sprawiedliwy, opanowany, waleczny), wzór ascety – pustelnik Ogryn (prowadzÄ…cy skromne życie, by jeszcze bardziej wielbić Pana, nie rozpraszajÄ…c siÄ™ na ziemskie dobra czy przyjemnoÅ›ci).

Ten bohater stanowi parenetyczny, propagowany w średniowieczu wzór rycerza. Prócz tego, że odznaczał się walecznością, odwagą, tężyzną fizyczną, to jeszcze dysponował wieloma umiejętnościami, takimi jak gra na lutni, władanie mieczem i łukiem, doskonała jazda konna.

strona:    1    2  

Szybki test:

Gorwenal był:
a) giermkiem
b) sługą
c) koniuszym
d) żeglarzem
RozwiÄ…zanie

Tristana nazywano dzieckiem:
a) smutku
b) zdrady
c) miłości
d) szczęścia
RozwiÄ…zanie

„UmiaÅ‚ w porÄ™ mówić i w porÄ™ milczeć” to sÅ‚owa okreÅ›lajÄ…ce:
a) Morhołta
b) Tristana
c) Frocyna
d) króla Marka
RozwiÄ…zanie

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„Dzieje Tristana i Izoldy” - streszczenie
Geneza utworu „Dzieje Tristana i Izoldy” i jego autorzy
„Dzieje Tristana i Izoldy” jako przykÅ‚ad romansu rycerskiego
Åšredniowieczna obyczajowość w utworze „Dzieje Tristana i Izoldy”
Obraz fatalnej miÅ‚oÅ›ci w „Dziejach Tristana i Izoldy”
Elementy baÅ›niowe w „Dziejach Tristana i Izoldy”
NawiÄ…zania do „Dziejów Tristana i Izoldy” w kulturze
Bibliografia




Bohaterowie
Tristan - charakterystyka
Izolda Jasnowłosa - charakterystyka
Charakterystyka pozostaÅ‚ych bohaterów „Dziejów Tristana i Izoldy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies