Jesteś w: Ostatni dzwonek -> W pustyni i w puszczy

„W pustyni i w puszczy” - streszczenie szczegółowe

Autor: Jakub Rudnicki

Rozdział XXIX
Przez następne dni Nel często bawiła się ze słoniem, a Staś i Kali udawali się na polowania. Polak obmyślał plan uwolnienia zwierzęcia, ale musiał na to poświęcić wiele prochu. Bez amunicji dzieciom groziło wiele niebezpieczeństw. Kalego pożądliły dzikie pszczoły i przez dziesięć dni dochodził do siebie. Z kolei konie pogryzły muchy tse-tse. Mimo nacierania wonnościami, wciąż chudły.

Rozdział XXX
Pewnego dnia Nel nie miała apetytu i dziwnie się zachowywała. Stwierdziła, że jest chora. Zaczęła się trząść, więc Staś postanowił, by się wypociła. Dziewczynka dostała gorączki, miała także majaki. Uspokoiła się po pierwszym ataku febry. Staś nie miał ani krzty chininy, by wspomóc chorą. Po ciężkiej nocy, Nel była w stanie zjeść i wstać o własnych siłach. Wilgoć wzmagała się, dlatego Staś obawiał się kolejnego, śmiertelnego ataku febry.

Rozdział XXXI
Po tygodniu nastąpił drugi atak, nie był jednak zbyt silny, Nel była bardzo osłabiona, bała się śmierci, a Staś był wściekły z bezradności. Kali dostrzegł dym wznoszący się nad pobliskimi wzgórzami. Staś bał się, że to derwisze, z drugiej strony mogli mieć oni zapas chininy. Rozmyślał, że skoro to Smain, może uda się go przekonać do uratowania dzieci. Postanowił wyruszyć nocą na zwiady, zaś Kalemu przykazał pilnować Nel w razie jego śmierci. Mrok spowalniał jego marsz. Wokół słyszał tajemnicze dźwięki. Wśród skał dostrzegł blask płomieni i zaczął się skradać. W dole ujrzał leżącego nałożu Europejczyka i kilku Czarnoskórych.

Rozdział XXXII
Stanął przed mężczyzną, który początkowo myślał, że majaczy. Okazało się, że jest ranny, a jedynym sprawnym pomocnikiem jest nastoletni Nasibu. Pozostali zapadli na śpiączkę. Linde – Szwajcar z Zurychu – ofiarował Stasiowi zapas chininy. Podzielił się też zapasami żywności i ofiarował konia. Zaprosił chłopca nazajutrz. Staś w ciągu godziny dotarł do „Krakowa”. Nakazał Mei i Kalemu przygotować wodę. Podał Nel lekarstwo, wspominając o spotkaniu z białym człowiekiem. Dziewczynka wypiła następnie prawdziwą herbatę.
Rozdział XXXIII
Po południu Staś udał się do Lindego i opowiedział mu swą historię. Linde wspomniał, że są w miejscu nieznanym geografom i podróżnikom. Trzysta kilometrów dzieliło ich od bardziej znanych terenów, jednak obecnie zajętych przez derwiszów. Od oceanu dzieliło ich dziewięćset kilometrów. Linde radził, by przeczekali dżdżystą porę na nieodległym wzgórzu, gdzie była niegdyś wioska, której mieszkańców wymordował Smain, a następnie ruszyli na wschód. Był gotowy na śmierć. Opowiedział Stasiowi, że jest synem kupca z Zurychu. Po odziedziczeniu fortuny został podróżnikiem. Ostatnia wyprawa z Zanzibaru w rejon gór Karamojo zakończyła się dla niego tragicznie – ciężko ranny obawiał się gangreny. Poprosił Stasia, by ochrzcił członków jego drużyny będących w śpiączce.

Rozdział XXXIV
Nazajutrz Staś ochrzcił śpiących. Po trzech dniach Linde zmarł. Kali pilnował śpiących, zaś Staś przewoził rzeczy z obozu podróżnika do „Krakowa”. Zgromadził też dostateczną ilość prochu do wysadzenia skały odgradzającej Kinga. Nel z każdym dniem czuła się lepiej. Czarnoskórzy, którzy zapadli w śpiączkę, zmarli w przeciągu dwóch tygodni. Staś przyzwyczajał słonia do dźwigania ciężarów. Nadszedł czas wysadzenia skały. Staś podłożył minę i odpalił lont. Słoń zląkł się nieco, jednak był wolny. Wkrótce Staś postanowił przenieść się w miejsce wskazane przez Lindego. Miał kompas i lunetę. Pod wieczór wskazali do osobliwego wzgórza. Na wierzchołku znaleźli wielkie pole bananowców. Część chat splądrowanej przez Smaina wioski była w dobrym stanie. Banany skusiły szympansy, które zostały przegnane. Wzgórze nazwano Górą Lindego, zaś wioskę – Nel.

Rozdział XXXV
Przegląd nowej posiadłości dokonany przez Stasia wypadł pomyślnie. Miejsce łatwo było bronić. Bogate też było w zapasy żywności. Nasibu odnalazł także kozę z koźlęciem. Staś planował ususzyć mięso na dalszą drogę, wysłać latawce z wiadomością o miejscu ich przebywania, a także ochrzcić czarnoskórych przyjaciół. Kali zajął się połowem ryb za pomocą sieci. Nel kleiła latawce z rybich pęcherzy, a Staś je wypuszczał wraz z zachodnim wiatrem. Nel wyzdrowiała zupełnie, a Staś zmężniał. Nauczali Nasibu, Kalego i Meę o Bogu, a następnie odbył się ich uroczysty chrzest.

strona:    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10  

Szybki test:

Nasibu podczas zbierania bananów natknął się na:
a) wobo
b) słonia
c) goryla
d) węża boa
Rozwiązanie

W Port-Saidzie panią Olivier ukąsił:
a) pająk
b) skorpion
c) nieznany owad
d) wąż
Rozwiązanie

Co podczas wigilii Bożego Narodzenia otrzymał Staś?
a) kompas
b) strój myśliwego
c) sztucer
d) oficerki
Rozwiązanie

Więcej pytań

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„W pustyni i w puszczy” - streszczenie szczegółowe
„W pustyni i w puszczy” - streszczenie w pigułce
Słowniczek „W pustyni i w puszczy”
„W pustyni i w puszczy” - kompozycja i narracja
„W pustyni i w puszczy” - czas i miejsce wydarzeń
„W pustyni i w puszczy” - główne wątki
„W pustyni i w puszczy” - problematyka
„W pustyni i w puszczy” - plan wydarzeń
Henryk Sienkiewicz - biografia
„W pustyni i w puszczy” - cytaty




Bohaterowie
Nel Rawlison - charakterystyka
Staś Tarkowski - charakterystyka
Bohaterowie „W pustyni i w puszczy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies