Jesteś w: Ostatni dzwonek -> W pustyni i w puszczy

„W pustyni i w puszczy” - kompozycja i narracja

Autor: Jakub Rudnicki

Kompozycja powieści „W pustyni i w puszczy” jest zamknięta. Utwór składa się z czterdziestu sześciu rozdziałów o podobnej długości oraz zakończenia. Pierwsze cztery rozdziały stanowią wprowadzenie do fabuły. Poznajemy wówczas głównych bohaterów i ich ojców, a także miejsce w którym się znajdują. Z rozmowy Stasia i Nel dowiadujemy się o sytuacji politycznej w Egipcie oraz na obszarach sąsiednich, m. in. o buncie Mahdiego. Pojawia się Fatma, która staje się główną pomysłodawczynią porwania dzieci. Podczas podróży do Kairu ważne informacje zawiera rozmowa Stasia i Nel z oficerami – Glenem i doktorem Clarym. Glen zapowiada, że jeśli kiedyś Staś będzie potrzebował pomocy – na pewno mu jej udzieli.

Zawiązanie akcji stanowi moment porwania dzieci przez Beduinów. Następnie akcja skupia się na ich wielotygodniowej podróży przez pustynię i puszczę. Rozwiązanie akcji następuje w momencie odnalezienia dzieci przez doktora Glena i kapitana Claryego. W „Zakończeniu” wszystkie wątki zostają rozwiązane. Dzieci docierają do swych opiekunów, opowiadają im o swych przeżyciach. W skrócie ukazane zostały też losy głównych bohaterów po zakończeniu przygody i ich ponowne spotkanie po latach, ślub, podróż do Afryki i osiedlenie się w Polsce. Dowiadujemy się też co się stało z Kalim, Kingiem i psem Sabą.

Akcja powieści jest wartka, często następują nagłe zwroty akcji (porwanie Stasia i Nel, zabicie lwa, a następnie porywaczy, spotkanie Lindego, odnalezienie dzieci przez kapitana i doktora). Mimo tego w powieści odnajdziemy wiele opisów. Będą to m. in. opisy miast, pustynnych i puszczańskich krajobrazów oraz barwne i szczegółowe opisy zjawisk atmosferycznych. Ponadto fabuła wzbogacona została w przypisy. W przypisach autor podaje łacińskie określenia niektórych gatunków roślin i zwierząt, a także wyjaśnia obce polskiemu czytelnikowi zwroty, popularne wśród mieszkańców Afryki (np. wśród muzułmanów zwrot „Allah akbar!” – „Bóg jest wielki”).

Narrator w utworze jest wszechwiedzący – zna przeszłość i przyszłość bohaterów (np. „Obojgu ani na chwilę nie przychodziło do głowy, że wkrótce groźna rzeczywistość przewyższy wszelkie ich fantastyczne przypuszczenia”. Świadczy o tym także „Zakończenie”, z którego dowiadujemy się o wydarzeniach późniejszych o dziesięć lat od czasu akcji (ślub Stasia i Nel, ich podróż do Afryki, zamieszkanie w Polsce). Narrator zna także emocje, uczucia (np. [Staś] „Czuł się tym okropnie upokorzony, a nie widział żadnego sposobu oporu) oraz myśli bohaterów.
Narrator nie bierze bezpośrednio udziału w wydarzeniach. Poszczególne postaci w swych wypowiedziach wyrażają poglądy autora, szczególnie kontrowersyjne dotyczą jednostronnego przedstawienia powstania mahdystów, negatywnego portretu Arabów, a także wyższości białego człowieka i europejskiej cywilizacji nad „dzikusami” z Czarnego Lądu.

Zobacz inne artykuły:

StreszczeniaOpracowanie
„W pustyni i w puszczy” - streszczenie szczegółowe
„W pustyni i w puszczy” - streszczenie w pigułce
Słowniczek „W pustyni i w puszczy”
„W pustyni i w puszczy” - kompozycja i narracja
„W pustyni i w puszczy” - czas i miejsce wydarzeń
„W pustyni i w puszczy” - główne wątki
„W pustyni i w puszczy” - problematyka
„W pustyni i w puszczy” - plan wydarzeń
Henryk Sienkiewicz - biografia
„W pustyni i w puszczy” - cytaty




Bohaterowie
Nel Rawlison - charakterystyka
Staś Tarkowski - charakterystyka
Bohaterowie „W pustyni i w puszczy”



Partner serwisu:

kontakt | polityka cookies