Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Bracia Lwie Serce
Czas akcji
Akcja dwóch pierwszych rozdziałów utworu rozgrywa się w Szwecji, w nieznanej z nazwy miejscowości, w domu rodziny Lew, mieszczącym się niedaleko ulicy Wiciokrzewu, w czasach współczesnych autorce. Obejmuje okres około trzech miesięcy – od chwili, w której Karol dowiaduje się, że wkrótce umrze do dnia, w którym przedostaje się do Nangijali.
Akcja pozostałych czternastu rozdziałów przenosi czytelnika do baśniowej krainy, w której po śmierci spotykają się Jonatan i Karol. Wydarzenia w Nangijali rozgrywają się w przeciągu kilku wiosennych tygodni. Czas tu jednak jest odliczany inaczej niż na Ziemi – kiedy na Ziemi mijają lata, w Nangijali upływa zaledwie kilka dni. Fabuła powieści obejmuje ponadto wydarzenia wcześniejsze – odejście ojca Karola i Jonatana, Alexa, od rodziny, historię Katli, sięgającą miliona lat wstecz oraz najazd Tengila na Dolinę Dzikich Róż.
Miejsca akcji
„Bracia Lwie Serce” rozgrywa się w dwóch światach: rzeczywistym – na Ziemi, oraz w baśniowym – w fantastycznych krainach – Nangijali, Karmanice czy Nangilimie.
Dom braci Lwie Serce na Ziemi – stary, drewniany dom znajdował się w nieokreślonej miejscowości w Szwecji przy ulicy Wiciokrzewu, bracia wraz z mamą zajmowali na drugim piętrze pokój z kuchnią. Mama pracowała w pokoju, a chłopcy spali w kuchni, Jonatan na składanym łóżku. Po pożarze mama z Karolem przeprowadziła się do takiego samego mieszkania obok dawnego domu, tylko położonego na parterze.
Nangijala – kraina położona po drugiej stronie gwiazd, gdzie panowały jeszcze czasy ognisk i bajek. Stamtąd pochodziły wszystkie bajki, a kto się tam znalazł cały czas przeżywał przygody. Nie było tam prawdziwego czasu – dziewięćdziesiąt lat mogło trwać tyle, co dwa dni. Na ziemię można było się stamtąd dostać pod postacią śnieżnobiałej gołębicy, które w Dolinie Wiśni hodowała Sofia.
W Nangijali nie można było dać sobie rady bez konia. Można tam było mieć wszystko, o czym się wcześniej marzyło. Także posiadało się umiejętności, o których wcześniej nie miało się pojęcia. Karol w Nangijali potrafił pływać, a także jeździć konno (choć nigdy wcześniej tego nie robił). Kraina składała się z dwóch odrębnych dolin - Doliny Wiśni oraz Doliny Dzikich Róż.
Dolina Wiśni – była biała i zielona — od wiśniowych kwiatów i zielonej trawy. Przez tę zieleń i biel płynęła rzeka jak srebrna wstążka. Otaczały ją wysokie góry, a z ich stromych strumyków spływały ku niej strumyki i wodospady. Powietrze było tam czyste i dobre. Życie w Dolinie Wiśni było łatwe i przyjemne. Położona tam była wioska złożona z chat i zagród. Jej mieszkańcy spotykali się na narady w karczmie „Złoty Kogut”. Wszystko było tam za darmo – jedni dawali innym to, co mieli i wszyscy pomagali sobie wzajemnie w miarę potrzeb. Czas i miejsce akcji „Braci Lwie Serce”
Autor: Jakub RudnickiCzas akcji
Akcja dwóch pierwszych rozdziałów utworu rozgrywa się w Szwecji, w nieznanej z nazwy miejscowości, w domu rodziny Lew, mieszczącym się niedaleko ulicy Wiciokrzewu, w czasach współczesnych autorce. Obejmuje okres około trzech miesięcy – od chwili, w której Karol dowiaduje się, że wkrótce umrze do dnia, w którym przedostaje się do Nangijali.
Akcja pozostałych czternastu rozdziałów przenosi czytelnika do baśniowej krainy, w której po śmierci spotykają się Jonatan i Karol. Wydarzenia w Nangijali rozgrywają się w przeciągu kilku wiosennych tygodni. Czas tu jednak jest odliczany inaczej niż na Ziemi – kiedy na Ziemi mijają lata, w Nangijali upływa zaledwie kilka dni. Fabuła powieści obejmuje ponadto wydarzenia wcześniejsze – odejście ojca Karola i Jonatana, Alexa, od rodziny, historię Katli, sięgającą miliona lat wstecz oraz najazd Tengila na Dolinę Dzikich Róż.
Miejsca akcji
„Bracia Lwie Serce” rozgrywa się w dwóch światach: rzeczywistym – na Ziemi, oraz w baśniowym – w fantastycznych krainach – Nangijali, Karmanice czy Nangilimie.
Dom braci Lwie Serce na Ziemi – stary, drewniany dom znajdował się w nieokreślonej miejscowości w Szwecji przy ulicy Wiciokrzewu, bracia wraz z mamą zajmowali na drugim piętrze pokój z kuchnią. Mama pracowała w pokoju, a chłopcy spali w kuchni, Jonatan na składanym łóżku. Po pożarze mama z Karolem przeprowadziła się do takiego samego mieszkania obok dawnego domu, tylko położonego na parterze.
Nangijala – kraina położona po drugiej stronie gwiazd, gdzie panowały jeszcze czasy ognisk i bajek. Stamtąd pochodziły wszystkie bajki, a kto się tam znalazł cały czas przeżywał przygody. Nie było tam prawdziwego czasu – dziewięćdziesiąt lat mogło trwać tyle, co dwa dni. Na ziemię można było się stamtąd dostać pod postacią śnieżnobiałej gołębicy, które w Dolinie Wiśni hodowała Sofia.
W Nangijali nie można było dać sobie rady bez konia. Można tam było mieć wszystko, o czym się wcześniej marzyło. Także posiadało się umiejętności, o których wcześniej nie miało się pojęcia. Karol w Nangijali potrafił pływać, a także jeździć konno (choć nigdy wcześniej tego nie robił). Kraina składała się z dwóch odrębnych dolin - Doliny Wiśni oraz Doliny Dzikich Róż.
Dolina Dzikich Róż – kraina położona pośród niedostępnych gór w sąsiedztwie Doliny Wiśni i podobnie jak ona piękna. Znajdowało się tam mnóstwo chat i zagród, zielone stoki i kwitnące krzaki dzikich róż. Z góry wyglądała jak zaspy z płatków różanych, przypominała morze z różową pianą na zielonych falach. Nieopodal niej znajdował się Wodospad Karma, którego dźwięki kołysały dzieci do snu. W centrum położony był mały rynek z pięknymi, starymi domami. Rosły tam też dwie stare lipy.
Karmanika – kraj rządzony przez Tengila, położony wysoko wśród szczytów Prastarych Gór, daleko za Rzeką Prastarych Rzek. Znajdował się tam zamek i twierdza okrutnego władcy. W miejscu zwanym Grotą Katli Tengil urządził więzienie, którego wejścia strzegła mosiężna brama. Katla uwięziona była w jaskini nad brzegiem Wodospadu Karma. Karmanikę z Nangijali łączył specjalny most.
Zagroda Jeźdźców – gospodarstwo Karola i Jonatana Lwie Serce. Na bramce do obejścia, na zielonej tabliczce widniał napis „Bracia Lwie Serce”. Nieopodal znajdowała się rzeka, w której można było łapać ryby i kąpać się oraz niewielki mostek. Była to stara, biała chata, wcale nie za duża, z zielonymi narożnikami, zielonymi drzwiami i kawałkiem zielonej ziemi dookoła, na której rosły pierwiosnki, skalnice i stokrotki. Były tam też bzy i drzewa wiśniowe w pełnym rozkwicie, a naokoło tego wszystkiego biegł kamienny mur, niski, szary murek, na którym rosły różowe kwiaty. Można go było przeskoczyć bez najmniejszego trudu, ale jak się już weszło za furtkę, to jednak ten murek jakby ochraniał przed wszystkim z zewnątrz i miało się uczucie, że się jest u siebie i tylko dla siebie. Obok stała stajnia, a budynki dotykały się narożnikami. W kącie między ścianami stała stara ławka, jakby z epoki kamiennej, na której miało się ochotę usiąść i pomyśleć lub napić się soku. Za stajnią znajdowały się klatki z królikami.
strona: 1 2
Szybki test:
Jakie zwierzęta hodowała Sofia w Zagrodzie Tulipanów?a) gołębie
b) myszy
c) jeże
d) króliki
Rozwiązanie
Czas w Nangijali:
a) płynie szybciej niż na ziemi
b) płynie wolniej niż na ziemi
c) nie płynie
d) nie istnieje
Rozwiązanie
Jak nazywała się karczma położona w Dolinie Wiśni?
a) Skrzydło Anioła
b) Mysi Ogon
c) Złoty Kogut
d) Dolina Cienia
Rozwiązanie
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies