Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Bracia Lwie Serce
Motyw miłości braterskiej
Motyw braterskiej miłości realizowany jest poprzez wątek związku dwóch braci Lwie Serce – starszego Jonatana i młodszego – Karola. Chłopcy nie wyobrażają sobie życia bez siebie i większość czasu spędzają razem. Jonatan opiekuje się chorym bratem, opowiada mu o świecie za oknem (którego ten z powodu choroby nie zna), a także snuje fantastyczne baśnie urozmaicając monotonny okres choroby. Gdy ich mieszkanie płonie nie waha się rzucić na pomoc Karolowi. Ratuje mu życie skacząc z okna, sam jednak ginie.
Bracia spotykają się ponownie w Nangijali. Tam wspólnie cieszą się z pobytu w Dolinie Wiśni, gdzie zamieszkują w Zagrodzie Jeźdźców. Polują, łowią ryby, jeżdżą konno. Sytuacja powoduje, że Jonatan musi opuścić beztroskę. Po jakimś czasie brat udaje się za nim, a gdy go znajduje, bracia stają się nierozłączni. Wspólnie, dzięki odwadze i wytrwałości, ratują dobrą Nangiję przed złym tyranem Tengilem i potworem Katlą. Na koniec siła ich miłości pokonuje śmierć – wspólnie rzucają się w przepaść, by spotkać się w beztroskiej krainie Nangilimie.
Motyw wolności
Wolność to jedna z najwyższych wartości w Nangijali. Żyjący tam w spokoju i szczęściu ludzie czują się niezależni, dlatego od momentu wkroczenia ciemnych sił Tengila z wojskami, planują bunt i zbrojne zrzucenie jarzma. Są zastraszeni, głodzeni, wprowadzone zostają surowe karty za manie prawa łącznie z karą śmierci. Jednak nikogo to nie przeraża i wciąż spotykają się, by planować odwet. Mężczyźni z Doliny Dzikich Róż są wysyłani do niewolniczej pracy przy budowie twierdzy Tengila. Stamtąd już nie wracają. Przywódcą buntowników jest Orwar, jednak mężczyzna zostaje pojmany i uwięziony w Grocie Katli. Po uwolnieniu przez Jonatana powraca w rodzinne strony i organizuje wyczekiwany przez wszystkich dzień walki. Zbrodniczy tyran ginie tak, jak giną wszyscy tyrani. Nangijala odzyskuje wolność, a jej mieszkańcy spokój i szczęście.
Motyw śmierci
Motyw śmierci towarzyszy całemu utworowi. Karola poznajemy, gdy dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory. Wkrótce po skoku z płonącego budynku podczas ratowania brata umiera Jonatan. Jednak śmierć nie jest czymś nieprzyjemnym – bracia spotykają się w Nangijali, krainie rządzącej się prawem baśni. Wkrótce okazuje się, że i tu śmierć ma dostęp. Zabijane są białe gołębice. Giną pojmani przez Tengila niewolnicy, ginie jeden z mieszkańców, który przeciwstawił się woli tyrana. W Dolinie Dzikich Róż kara śmierci grozi za wiele przewinień. Bracia Lwie Serce podejmują jednak ryzyko i przeciwstawiają się złu, ruszają krainie na ratunek i, dzięki wytrwałości doprowadzają do pozytywnego zakończenia. Jonatan nie jest w stanie zabijać, ale zagrzewa innych do walki. W starciu giną osoby po obu stronach – po jednaj dziadek Mateusz i Hubert, po drugiej Tengil i strażnicy. Ostatecznie w walce z wielkim wężem ginie największe zło – smoczyca Katla. Any znaleźć się w lepszym świecie, w raju, muszą zginąć także bracia Lwie Serce. Wspólnie skaczą w dół przepaści, by znów spotkać bliskich, którzy odeszli.
Motyw przezwyciężania słabościMotywy literackie w powieści „Bracia Lwie Serce”
Autor: Jakub RudnickiMotyw miłości braterskiej
Motyw braterskiej miłości realizowany jest poprzez wątek związku dwóch braci Lwie Serce – starszego Jonatana i młodszego – Karola. Chłopcy nie wyobrażają sobie życia bez siebie i większość czasu spędzają razem. Jonatan opiekuje się chorym bratem, opowiada mu o świecie za oknem (którego ten z powodu choroby nie zna), a także snuje fantastyczne baśnie urozmaicając monotonny okres choroby. Gdy ich mieszkanie płonie nie waha się rzucić na pomoc Karolowi. Ratuje mu życie skacząc z okna, sam jednak ginie.
Bracia spotykają się ponownie w Nangijali. Tam wspólnie cieszą się z pobytu w Dolinie Wiśni, gdzie zamieszkują w Zagrodzie Jeźdźców. Polują, łowią ryby, jeżdżą konno. Sytuacja powoduje, że Jonatan musi opuścić beztroskę. Po jakimś czasie brat udaje się za nim, a gdy go znajduje, bracia stają się nierozłączni. Wspólnie, dzięki odwadze i wytrwałości, ratują dobrą Nangiję przed złym tyranem Tengilem i potworem Katlą. Na koniec siła ich miłości pokonuje śmierć – wspólnie rzucają się w przepaść, by spotkać się w beztroskiej krainie Nangilimie.
Motyw wolności
Wolność to jedna z najwyższych wartości w Nangijali. Żyjący tam w spokoju i szczęściu ludzie czują się niezależni, dlatego od momentu wkroczenia ciemnych sił Tengila z wojskami, planują bunt i zbrojne zrzucenie jarzma. Są zastraszeni, głodzeni, wprowadzone zostają surowe karty za manie prawa łącznie z karą śmierci. Jednak nikogo to nie przeraża i wciąż spotykają się, by planować odwet. Mężczyźni z Doliny Dzikich Róż są wysyłani do niewolniczej pracy przy budowie twierdzy Tengila. Stamtąd już nie wracają. Przywódcą buntowników jest Orwar, jednak mężczyzna zostaje pojmany i uwięziony w Grocie Katli. Po uwolnieniu przez Jonatana powraca w rodzinne strony i organizuje wyczekiwany przez wszystkich dzień walki. Zbrodniczy tyran ginie tak, jak giną wszyscy tyrani. Nangijala odzyskuje wolność, a jej mieszkańcy spokój i szczęście.
Motyw śmierci
Motyw śmierci towarzyszy całemu utworowi. Karola poznajemy, gdy dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory. Wkrótce po skoku z płonącego budynku podczas ratowania brata umiera Jonatan. Jednak śmierć nie jest czymś nieprzyjemnym – bracia spotykają się w Nangijali, krainie rządzącej się prawem baśni. Wkrótce okazuje się, że i tu śmierć ma dostęp. Zabijane są białe gołębice. Giną pojmani przez Tengila niewolnicy, ginie jeden z mieszkańców, który przeciwstawił się woli tyrana. W Dolinie Dzikich Róż kara śmierci grozi za wiele przewinień. Bracia Lwie Serce podejmują jednak ryzyko i przeciwstawiają się złu, ruszają krainie na ratunek i, dzięki wytrwałości doprowadzają do pozytywnego zakończenia. Jonatan nie jest w stanie zabijać, ale zagrzewa innych do walki. W starciu giną osoby po obu stronach – po jednaj dziadek Mateusz i Hubert, po drugiej Tengil i strażnicy. Ostatecznie w walce z wielkim wężem ginie największe zło – smoczyca Katla. Any znaleźć się w lepszym świecie, w raju, muszą zginąć także bracia Lwie Serce. Wspólnie skaczą w dół przepaści, by znów spotkać bliskich, którzy odeszli.
Głównym bohaterem, który cały czas walczy ze swymi słabościami jest Karol. Początkowo jego głównym zmartwieniem jest choroba. Męczy się kaszląc i nie opuszczając domu. Boi się śmierci, gdy dowiaduje się, że wkrótce nadejdzie, jednak dzięki opowieści brata zapomina o strachu. W Nangijali tylko w obecności brata czuje się w pełni bezpieczny. Uważa go za wzór odwagi i męstwa. Patrzy na niego z podziwem. Jednak z czasem sam rzuca losowi wyzwanie. Nie waha się, by wyruszyć i pomoc bratu, gdy słyszy jego wołanie. Wyrusza z nim także, by uwolnić Orwara. Zeskakuje z konia podczas ucieczki przed żołnierzami Tengila, by umożliwić Orwarowi i Jonatanowi dotarcie do celu. Wciąż się boi, ale podejmuje ryzyko. Swą dojrzałość pokazuje, gdy decyduje się skoczyć wraz z bratem w przepaść.
strona: 1 2
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies