Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Bracia Lwie Serce
Rozdział pierwszy
Narrator Karol zapowiada opowiedzenie historii o swym starszym bracie i o tym, jak stał się Jonatanem Lwie Serce. Wspomina, że był śmiertelnie chory, jednak nikt mu tego nie uświadamiał. Przez ostatnie półtora roku nie uczęszczał do szkoły. Z podsłuchanej rozmowy dowiedział się, w jakim jest stanie. Jego brat wiedział o tym i uspokoił go. Powiedział, że po śmierci trafi do Nangijali, krainy skąd pochodzą wszystkie bajki.
Karol uważał się za brzydkiego i głupiego chłopca, szczególnie w porównaniu do brata, który wyglądał jak królewicz z bajki. Jonatan był miłym, inteligentnym i towarzyskim chłopcem. Opiekował się chorym bratem i opowiadał mu bajki. Poprosił go, by, gdy już będzie w Nangijali przyleciał do niego jako biała gołębica. Pocieszył go, że czas płynie tam inaczej i nim się obejrzy Jonatan do niego dołączy.
Rozdział drugi
Okazało się, że Jonatan pierwszy trafił do Nangijali. W domu braci wybuchł pożar, a trzynastoletni Jonatan bez wahania wskoczył w płomienie, wziął brata na plecy i skoczył przez okno. Uratował brata, jednak sam zmarł. Nauczycielka nazwała go Jonatanem Lwie Serce. Po pożarze Karol z mamą zamieszkał nieopodal. Tęsknił za bratem i przywoływał jego ostatnie słowa o spotkaniu w Nangijali. Wiele płakał. Pocieszyła go jednak wizyta na oknie śnieżnobiałej gołębicy. Wiedział, że to brat, który przyleciał, by go pocieszyć. Opowiadał, że czeka na niego w nowym domu, zwanym Zagrodą Jeźdźców położonym w Dolinie Wiśni. Od tego czasu minęły dwa miesiące. Karol napisał krótki list pożegnalny do mamy i czekał na podróż.
Rozdział trzeci
Nagle Karol znalazł się przed bramką z napisem „Bracia Lwie Serce”. Nie wiedział jak się tu znalazł. Brata odnalazł łowiącego ryby nad rzeką i przywitał się ze łzami szczęścia. Chłopcy śmiali się, a następnie tarzali w trawie. Karol przekonał się, że potrafi pływać. Przestał także kaszleć i miał proste nogi. Chłopcy ruszyli w stronę domu, a Karol podziwiał otoczoną górami Dolinę Wiśni. Zagroda Jeźdźców składała się z jednej małej starej chatki otoczonej kamiennym murem oraz stajni. Przed wejściem chłopcy usłyszeli rżenie. Jonatan pokazał bratu ich konie – Grima i Fialara. Jeden należał do niego. Za stajnią znajdowały się klatki z królikami, które Karol pogarnął zobaczyć natychmiast. Wewnątrz domu zachwyciła go stara kuchnia z paleniskiem. Tam bracia nocowali i jak dawniej Jonatan opowiadał młodszemu bratu fantastyczne historie.
Rozdział czwarty„Bracia Lwie Serce” - streszczenie szczegółowe
Autor: Jakub RudnickiRozdział pierwszy
Narrator Karol zapowiada opowiedzenie historii o swym starszym bracie i o tym, jak stał się Jonatanem Lwie Serce. Wspomina, że był śmiertelnie chory, jednak nikt mu tego nie uświadamiał. Przez ostatnie półtora roku nie uczęszczał do szkoły. Z podsłuchanej rozmowy dowiedział się, w jakim jest stanie. Jego brat wiedział o tym i uspokoił go. Powiedział, że po śmierci trafi do Nangijali, krainy skąd pochodzą wszystkie bajki.
Karol uważał się za brzydkiego i głupiego chłopca, szczególnie w porównaniu do brata, który wyglądał jak królewicz z bajki. Jonatan był miłym, inteligentnym i towarzyskim chłopcem. Opiekował się chorym bratem i opowiadał mu bajki. Poprosił go, by, gdy już będzie w Nangijali przyleciał do niego jako biała gołębica. Pocieszył go, że czas płynie tam inaczej i nim się obejrzy Jonatan do niego dołączy.
Rozdział drugi
Okazało się, że Jonatan pierwszy trafił do Nangijali. W domu braci wybuchł pożar, a trzynastoletni Jonatan bez wahania wskoczył w płomienie, wziął brata na plecy i skoczył przez okno. Uratował brata, jednak sam zmarł. Nauczycielka nazwała go Jonatanem Lwie Serce. Po pożarze Karol z mamą zamieszkał nieopodal. Tęsknił za bratem i przywoływał jego ostatnie słowa o spotkaniu w Nangijali. Wiele płakał. Pocieszyła go jednak wizyta na oknie śnieżnobiałej gołębicy. Wiedział, że to brat, który przyleciał, by go pocieszyć. Opowiadał, że czeka na niego w nowym domu, zwanym Zagrodą Jeźdźców położonym w Dolinie Wiśni. Od tego czasu minęły dwa miesiące. Karol napisał krótki list pożegnalny do mamy i czekał na podróż.
Rozdział trzeci
Nagle Karol znalazł się przed bramką z napisem „Bracia Lwie Serce”. Nie wiedział jak się tu znalazł. Brata odnalazł łowiącego ryby nad rzeką i przywitał się ze łzami szczęścia. Chłopcy śmiali się, a następnie tarzali w trawie. Karol przekonał się, że potrafi pływać. Przestał także kaszleć i miał proste nogi. Chłopcy ruszyli w stronę domu, a Karol podziwiał otoczoną górami Dolinę Wiśni. Zagroda Jeźdźców składała się z jednej małej starej chatki otoczonej kamiennym murem oraz stajni. Przed wejściem chłopcy usłyszeli rżenie. Jonatan pokazał bratu ich konie – Grima i Fialara. Jeden należał do niego. Za stajnią znajdowały się klatki z królikami, które Karol pogarnął zobaczyć natychmiast. Wewnątrz domu zachwyciła go stara kuchnia z paleniskiem. Tam bracia nocowali i jak dawniej Jonatan opowiadał młodszemu bratu fantastyczne historie.
Następnego dnia chłopcy jeździli konno. Karol nie mógł nadziwić się biegłości brata. Nałożyli na siebie stroje rycerskie, których w domu było pod dostatkiem. Życie w Dolinie Wiśni było łatwe i przyjemne. Dotarli do wsi z chatami i zagrodami. Naprzeciw wyszła staroświecko ubrana kobieta, która wręczyła Jonatanowi koszyk, zapraszając braci wieczorem do karczmy „Złoty Kogut”. Miała na imię Sofia. Karol dopytywał się o przygody, choć samo przebywanie w Dolinie Wiśni było przygodą. W koszu od Sofii znaleźli podstawowe produkty do jedzenia.
Jonatan otrzymał tajną wiadomość, ale nie podzielił się nią z bratem. Po śniadaniu bracia poszli się wykąpać, a potem złowili ryby na obiad. Potem poszli postrzelać z łuku. Wieczorem konno pojechali do karczmy. Wewnątrz było bardzo tłoczno. Gospodarz Jossi postawił Karola na stole i przedstawił wszystkim. Usiedli przy Sofii, którą wszyscy traktowali z szacunkiem. Śpiewali piosenki i bawili się, jednak w powietrzu czuć było niepokój. Przy wyjściu pewien człowiek – Hubert – zapytał o Sofię.
Rozdział piąty
Jonatan wraz z bratem udał się do królowej gołębi, jak nazywano Sofię, która mieszkała w Zagrodzie Tulipanów. Tylko jej ptaki mogły wędrować na niewyobrażalne odległości. Smutna gospodyni wspomniała, że znalazła w Parowie Wilków martwą, przeszytą strzałą Violantę bez wiadomości. Jonatan stwierdził, że w Dolinie Wiśni jest szpieg. Podczas gdy Sofia pokazywała Karolowi obejście, Jonatan kopał i pielił jej ogródek. Niespokojna Sofia wreszcie dostrzegła nadlatującą gołębicę – Palomę. Wraz z gośćmi zamknęła się w domu. Ptak przyniósł wiadomość o złapaniu Orwara.
strona: 1 2 3 4 5
Szybki test:
Karola po śmierci Jonatana pocieszyła:a) śnieżnobiała gołębica
b) Elfrida
c) mama
d) Sofia
Rozwiązanie
Mateusz był dla Karola przybranym:
a) ojcem
b) wujkiem
c) dziadkiem
d) stryjkiem
Rozwiązanie
Jonatan u Mateusza ukrywał się za:
a) obrazem
b) łóżkiem
c) szafą
d) kredensem
Rozwiązanie
Więcej pytań
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies